مجید ناظم پور در گفت و گو با خبرنگار موسیقی ایرنا ضمن تاکید بر اهمیت اجراهای صحنه‌ای برای هنرمندان به بررسی مسائلی که در سال گذشته بر عرصه موسیقی بعد از شیوع کرونا گذشته است پرداخته که می‌خوانید.
برای هنرمند صحنه یعنی همه چیز
آهنگساز و نوازنده بین‌المللی عود معتقد است تنها چیزی که به هنرمند انرژی می‌دهد، برگزاری کنسرت است و سوای از مسائل مالی و اقتصادی، بر روی صحنه رفتن و دیده شدن، انرژی بسیاری به موزیسین‌ها می‌دهد.
به گفته آهنگساز و نوازنده بین‌المللی عود، بر روی صحنه رفتن و دیده شدن، انرژی بسیاری به موزیسین‌ها می‌دهد.
اجرای آنلاین بهتر از هیچ است اما دردی دوا نمی‌کند
این هنرمند گفت: سال گذشته با ویروس کرونا سپری شد و تنها چیزی که به هنرمند انرژی می‌دهد، برگزاری کنسرت است و سوای از مسائل مالی و اقتصادی، بر روی صحنه رفتن و دیده شدن، انرژی بسیاری به موزیسین‌ها می‌دهد و متأسفانه در سال ۱۳۹۹ این مسئله را از دست دادیم و اینکه هنرمند به روی صحنه رود و تماشاچی نیز حضور نداشته باشد و فیلم آن کنسرت منتشر شود، بهتر از هیچی است اما آن مسئله را حل نمی‌کند.
وی افزود: اما به هر حال چاره‌ای نیست و به دلیل وجود ویروس کرونا باید این مسئله انجام می‌شد. به هر حال این موضوع تأثیر خودش را برای آن میزان انرژی و شور و هیجانی که یک نوازنده و یا رهبر ارکستر در حین اجرا باید بگذارد را کم می‌کند و چاره‌ای نیز نداریم. طبیعتاً همه به سمت فضای مجازی رو آوردند و بازار فضای مجازی داغ‌تر بود و برای این مسئله نیز راه چاره‌ای نبود به دلیل اینکه فضای مجازی بهترین راه برای دیده شدن بود.
اجراهای سطح پائین نگرانی آینده موسیقی را رقم می زند
وی افزود: اتفاقاً فضای مجازی بسیار در این راه به ما کمک کرد اما مشکلی که به وجود آمد و این مشکل، از ایرادات فضای مجازی است، این بود که هر کسی که مدت زمان کوتاهی در کلاس‌ها شرکت کرده و یک سازی را تمرین کرده است، احساس می‌کند می‌تواند حرفی برای گفتن داشته باشد و ساز را برمی‌دارد و شروع به خواندن می‌کند و آن‌چنان اجراهای سطح پایین و نازلی را در فضای مجازی می‌بینید که واقعا آدم نگران وضعیت آینده موسیقی می‌شود و دیگر کیفیت مهم نیست.
صدا و سیما می‌توانست موثرتر باشد
وی ادامه داد: این قسمت دردناک قضیه بود که بنده هر روز به عنوان یک پژوهشگر آثار را در فضای مجازی مشاهده می‌کنم و چاره‌ای هم نیست. همچنین صدا و سیما نیز می‌توانست این خلأ را پُر کند و نظارتی داشته باشد و یک موسیقی فاخر با یک کیفیت صدابرداری خوب و با لباس‌های طراحی شده و آراسته پخش کند و مردم را سرگرم کند و به جذابیت اجرا برای نوازنده نیز کمک می‌کرد اما متأسفانه این اتفاق نیز رخ نداد و ما دچار این شرایط هستیم و من بسیار نگران آینده موسیقی هستم و امیدوارم این خلأ را صدا و سیما پُر کند و از این وضعیت نجات پیدا کنیم. زمانی ک می‌گوییم صدا و سیما، یعنی نوازنده با ساز خودش، تمیز و مرتب نشان داده شود و قطعه به صورت کامل معرفی شود و نام عوامل آن قطعه گفته شود و به شکل رسمی آن موسیقی پخش شود. به دلیل اینکه اجرای خواننده با لب‌خوانی دردی را از ما دوا نمی‌کند.
نظر شما