به گزارش ایرنا، سیستم اداره کشور هند فدرال و پایتخت آن دهلی نو است. هند سومین کشور بزرگ جهان می‌باشد و مساحتی بیش از سه میلیون کیلومتر مربع را در آسیا در برگرفته است و با بیش از یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون سکنه پس از چین، بالاترین میزان جمعیت را میان کشورهای جهان دارد.
ترکیب مذهبی در این کشور با ۸۵ درصد هندو و نزدیک به ۱۳.۴ درصد مسلمان، برتری قابل ملاحظه آیین هندو را در این کشور نشان می‌دهد. با این حال هند سومین کشور از نظر جمعیت مسلمانان در جهان پس از اندونزی و پاکستان می‌باشد.
انتخاب ریاست جمهوری
انتخاب ریاست جمهوری هند در این کشور به صورت غیرمستقیم انجام می گیرد، یعنی مردم عادی در این انتخابات شرکت نمی‌کنند و تنها اعضای سه مجلس شامل مجالس قانونگذاری یعنی مجلس نمایندگان معروف به 'لوک سابها' و مجلس علیا معروف به 'راجیا سابها' و همچنین مجلس قانونگذاری ایالت‌ها در این انتخابات رأی می‌دهند.
انتخابات ریاست جمهوری هند به یک روش تناسبی و براساس محاسبه خاصی صورت می‌گیرد و رأی هر یک از اعضای مجالس مرکزی و ایالتی دارای ارزش جداگانه‌ای است و نامزدی که بیشترین امتیاز را بدست آورد بر مسند ریاست جمهوری این کشور تکیه می‌زند.
بر اساس اصل ۷۹ قانون اساسی هند، پارلمان در هند شامل رییس جمهوری، مجلس نمایندگان یا مردم (لوک سبها) و مجلس علیا (راجیا سبها) است.
رییس جمهوری هند پس از معرفی نامزدها از سوی احزاب و یا ائتلافی از احزاب؛ از طریق "کالج انتخاباتی" شامل اعضای انتخابی دو مجلس کشور و اعضای انتخابی مجلس ایالتی و دو فرمانداری دهلی و پاندیچری انتخاب می‌شود.
رییس جمهوری هند می‌تواند برای بار دوم نیز به این سمت انتخاب شود. هر دوره کامل ریاست جمهوری ۵ سال است.
هرگونه مشکلی در خصوص انتخاب رییس جمهوری هند از طریق دادگاه عالی هند شنیده و حل و فصل خواهد شد. البته رییس جمهوری هند ریاست اجرایی کشور را برعهده ندارد و این مهم بر عهده نخست وزیر است.
سمت ریاست جمهوری هند هرچند حالت تشریفاتی دارد اما این سمت بالاترین مقام اجرایی بوده و از اختیارات قانونی گسترده‌ای نیز برخوردار است. رئیس‌جمهوری رییس رسمی قوای مقننه، مجریه و قضاییه و همچنین فرمانده کل نیروهای مسلح این کشور نیز به شمار می رود.
براساس ماده ۵۳ قانون اساسی هند، رییس جمهوری این کشور می‌تواند از قدرت‌های قانونی خود بطور مستقیم، به استثنای موارد بسیار معدودی استفاده کند، اما یک شورای وزیران به ریاست نخست وزیر همه قدرت‌های رییس جمهوری را عملا اجرا می‌کند.
در هند حداقل سن رییس جمهوری ۳۵ سال بوده اما محدودیتی در حداکثر سن وجود ندارد. در این کشور رئیس‌جمهوری با خواست خویش یا براساس اصل ۶۱ قانون اساسی در صورت انجام اقدامی خلاف قانون اساسی توسط مجالس پارلمان برکنار خواهد شد. برکناری وی مشروط بر رأی یک چهارم نمایندگان مجلس پارلمان خواهد بود که در طول ۴ روز پس از اعلام، پیشنهاد برکناری وی باید به امضای این تعداد از نمایندگان مخالف برسد.
انتخابات پارلمانی
انتخابات پارلمانی هند گسترده ترین انتخابات در جهان می‌باشد. هر حزب به تنهایی یا با ائتلاف با دیگر احزاب برای تشکیل دولت نیاز به رای ۲۷۲ از ۵۴۳ کرسی پارلمان دارد.
مرحله‌ای بودن انتخابات هم بیشتر به جهت کنترل امنیتی آن می‌باشد که در ۹ مرحله به مدت ۳۶ روز طول می‌کشد. در هر دوره از انتخابات نزدیک به ۹۰۰ میلیون رای دهنده واجد شرایط رای دادن در بیش از یک میلیون حوزه رای گیری هستند.
در این کشور با فاصله گرفتن از شمارش سنتی آرا, از ماشین‌های رای گیری الکترونیکی در تمام حوزه‌های رای گیری استفاده می‌کنند. برای کمک به رای دهندگان بی‌سواد, هر یک از نامزدها در ایالت‌های مختلف با نماد حزب‌شان مشخص شده‌اند. برای مثال "گل نیلوفر آبی" برای حزب بهاراتیا جاناتا (بی جی پی) است. با این وجود برای جلوگیری از دستکاری در ماشین های الکترونیکی به روش قدیمی و سنتی مهر و موم می‌شوند.
نهادهای اجرایی و نظارتی انتخابات پارلمانی هند
کمیسیون انتخاباتی هند بر کل روند اخذ رای نظارت دارد. بر اساس قانون اساسی هند، این نهاد غیرسیاسی مستقل بر انتخابات مجلس مرکزی (پارلمان)، مجلس‌های ایالتی، ریاست جمهوری و معاونت ریاست جمهوری نظارت می‌کند.
تشکیل دولت در هند
هند همراه با انتخاب نخست وزیر برای تشکیل دولت آینده از مجموع ۵۴۳ کرسی به ۲۷۲ کرسی نمایندگی نیاز است و چنانچه هیچ یک از احزاب موفق به کسب این تعداد نشوند باید دولتی ائتلافی تشکیل بدهند.
نخست‌وزیر به‌عنوان بالاترین مقام اجرایی در هند، توسط رئیس جمهوری و با توجه به پیروزی حزب برتر در انتخابات مجلس نمایندگان انتخاب می‌شود.
در حقیقت حزبی که اکثریت آرا را در انتخابات به دست آورده است و بنا بر قانون به حد نصاب آرا که نصف به علاوه یک است دست یافته، نامزد نخست‌وزیری خویش را معرفی می‌کند و بدین ترتیب رئیس‌جمهور وی را به نخست وزیری منصوب می کند.
اما اگر حزبی به حدنصاب دست نیافته باشد، می‌تواند با احزاب دیگر ائتلاف کند و در آن صورت براساس توافق میان طرفین، نامزد نخست‌وزیری این حکومت ائتلافی مشخص می‌شود. رئیس‌جمهویر نیز بر همین مبنا مبادرت به تعیین نخست‌وزیر می‌کند. بنابراین هیئت دولت می‌تواند از یک حزب یا چند حزب که در ائتلاف با یکدیگر در مجلس نمایندگان عضویت دارند، تشکیل شود.
زمان برگزاری انتخابات
زمان برگزاری انتخابات مجلس نمایندگان و مجالس ایالتی هر ۵ سال یک بار می‌باشد، مگر آنکه پیشنهاد برگزاری پیش از موعد مقرر توسط رئیس جمهوری برای انتخابات مجلس نمایندگان و انتخابات عمومی صادر کند و چاره دیگری به جز انتخاب زودهنگام نباشد.
مهمترین احزاب سیاسی هند
طبق آخرین آمار کمیته انتخابات هند در خصوص احزاب سیاسی، این کشور دارای دو هزار و ۲۹۲ حزب سیاسی می‌باشد. این احزاب شامل ۸ حزب ملی و ۵۹ حزب ایالتی ثبت شده و شناخته شده در این کشور می‌باشند.
برای تبدیل شدن یک حزب سیاسی شناخته شده در سطح ایالتی یا ملی، یک حزب باید حداقل درصد آراء معتبر مورد نظر یا تعدادی از کرسی‌های مجلس قانونگذاری دولتی یا لوک سابها را در آخرین انتخابات به دست آورد.
۸ حزب سیاسی ملی که تقریبا بزرگترین احزاب این کشور محسوب می‌شوند شامل باهارتیا جانتا پارتی (بی جی پی- حزب حاکم)، کنگره ملی هند (آی ان سی)، حزب کمونیست هند (مارکسیست، سی پی ای-ام)، حزب کمونیست هند (سی پی آی) ، باجان ساماج پارتی (بی اس پی)، حزب کنگره ملی گرا (ان سی پی)، کنگره‌ترینامول هند (تی‌ام سی) و حزب مردمی ملی (ان پی پی) می‌باشد.
از میان این احزاب حزب بی‌جی پی در دو دوره انتخابات سراسری پیروز شده و توانسته است دولت تشکیل دهد. این حزب هم اکنون در ۱۶ ایالت هند دولت تشکیل دولت داده است.
چرا انتخابات هند در میان پر هزینه‌ترین انتخابات در جهان است؟
آخرین انتخابات هند در ۲۲ فروردین ۹۸ برگزار شده و در طول مراحل این انتخابات هزینه‌ای معادل ۷ میلیارد دلار هزینه شد. انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۱۶ حدود ۶.۵ میلیارد دلار هزینه داشته است.
به گفته ان باسکارا رائو، رییس مرکز مطالعات رسانه‌ای هند، بیشتر هزینه انتخابات هند مربوط به استفاده از رسانه‌های اجتماعی، سفرها و تبلیغات است.
وی افزود: هر نامزدی به دنبال انجام اقدامات نو آورانه و جدید در رقابت‌های انتخاباتی خود است و حاضر به پرداخت هزینه‌های سنگین به اشخاص، سازمان‌ها و دارندگان شبکه‌های معروف اجتماعی است.
جنیفر راسل، یک استاد در دانشگاه کالیفرنیا نیز معتقد است که بیش از ۹۰ درصد از کاندیداهای انتخاباتی در هند به دنبال پرداخت پول و سایر کالاهای مصرفی به طرفداران هستند. در هند انجام این کار به معنی دسترسی کاندیدا به منابع و نفوذ او در حرم قدرت است.
در طول مبارزات انتخاباتی کاندیدا برای جذب جمعیت مردم، غذاهای گران که معمولا افراد عادی قادر به پرداخت هزینه آن‌ها نیستند را به صورت مجانی هدیه می‌دهند.
استفاده از شرکت‌های خصوصی امنیتی یک روش دیگر کاندیداهای هندی برای نشان دادن قدرت خود است.
نظر شما