به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، نخستین روز از پاییز امسال تولد صد سالگی‌اش را به جشن می‌نشینیم و افتخار می‌کنیم به وجود این مرد بلند قامت موسیقی کشور. استاد عبدالوهاب شهیدی؛ او که با هنر و گام های استوارش نقشی اثرگذار در پاسداری از موسیقی این مرز و بوم داشته است و یک قرن با موسیقی زیسته است.
در این روزهای آغازین سال جدید نیکنام حسینی‌پور مدیر عامل و مهدی افصلی دبیر هیات امنای موسسه هنرمندان پیشکسوت و میرعامل بنیاد رودکی به همراه شماری از هنرمندان به خانه این پیشکسوت عرصه موسیقی رفتند و دیدارها تازه شد.
هنرمند پیشکسوت عرصه موسیقی در این دیدار خدمت به هنر را خدمت به ایران دانست و از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به خاطر کاردانی برای توسعه فعالیت‌های هنری تشکر و قدردانی کرد.
استاد شهیدی با قطعات و صدای خود آثار ماندگاری را خلق کرده است و حال در این دیدار هنرمندان این آثار را برای استاد نواختند. اهالی موسیقی همه می دانند که استاد در بالاترین و حرفه ای ترین سطح می خواند و می نوازد.
این دیدار صمیمی برای بزرگداشت استاد در سال جدید بود و در آن لوح تقدیری نیز به پاس سال ها تلاش به این هنرمند پیشکسوت تقدیم شد.
همچنین استاد حسن ناهید نوازنده نی، رضا موسوی‌زاده عضو هیات مدیره خانه موسیقی و سرپرست گروه موسیقی آوای فاخته، فریدون عبدلی خواننده، فاضل جمشیدی معاون سابق خانه موسیقی ایران، علیرضا مرعشی فعال عرصه فرهنگ و هنر و احسان صحرایی خواننده نیز در این مراسم حضور داشتند.
عبدالوهاب شهیدی مرواریدی درخشان در حوزه موسیقی است. این خواننده موسیقی اصیل ایرانی، آهنگساز، استاد آواز و نوازنده عود مهر ماه ۱۳۰۱ در «میمه» اصفهان متولد شد.
از آوازهای محلی او می‌توان به تصنیف زندگی اشاره کرد. یکی دیگر از تصنیف‌های زیبایی که با صدای استاد عبدالوهاب شهیدی برای موسیقی ایران به یادگار مانده، اثری است با شعری از مولانا «داغ تو دارد این دلم، جای دگر نمی‌شود».
همچنین وی قطعات قدیمی معروفی مانند آثار عارف قزوینی را نیز اجرا کرده که از میان آنها می‌توان به تصنیف‌های «گریه را به مستی بهانه کردم» و «گریه کن که‌گر سیل خون گریی» اشاره کرد.
عبدالوهاب شهیدی همواره به گنجینه موسیقی محلی ایران توجه ویژه داشته است و بسیاری از آهنگ‌های ماندگاری که با صدای ایشان ضبط شده، ریشه ملودی آنها در موسیقی محلی است.
نظر شما