افزون بر یکسال است که ویروس مرگبار کرونا سرتاسر دنیا را گرفتار کرده و سبب محدودیت‌هایی چون دور شدن انسان‌ها از یکدیگر شده است.
بیماری کووید ۱۹ همه جا خانه کرد و درب‌های دست دادن، بوسیدن و در آغوش کشیدن را قفل زد.
کرونا خیمه و خرگاه میهمانی‌ها و دورهمی‌ها را برکند و پنجره دید و بازدیدها را بربست؛ رفتن به خانه پدری و هم‌نشینی با پدران و مادران بوته حسرت بر باغ دل‌ها شد.
دریای قلب‌ها در عطش دیدارهای حضوری به ساحل انتظار نشست و در جستجوی وصال سوار بر موج‌های الکترونیکی در قاب تلفن‌های همراه و رایانه‌ها کورسو زد.
دید و بازدیدهای خانوادگی، عیادت‌ها، زیارت بقعه‌های متبرکه، سفرهای زیارتی، مسجدها و نماز جمعه و جماعات، آیین‌های عزا، عروسی و تولد به یکباره از رونق افتاد و در ساحل تنهایی پهلو گرفت.
گشایش تمامی ارتباط‌ها و از سرگیری فعالیت‌های اجتماعی مشروط به رنگ‌های آبی و سفید به انتظار رهایی و نجات نشست.
اما مژده‌ای فرح‌بخش و قدسی آمد و ندای اهورایی، دعوت به میهمانی را مژده آورد، میهمانی از جنس نور که میزبانش نمی‌پرسد آلوده‌ای یا نه و آزمایش و امتحان نمی‌گیرد بلکه می‌گوید نخست آلوده‌ها بیایند بار عام دادم.
بهار استجابت و بندگی است؛ بیاید میهمانی، میهمانی به وسعت تمامی قلب‌های شکسته و جان‌های خسته. بیایید میهمانی که باغ توبه بر آن شکوفه کرده و بر عفو و بخشش الهی به گل نشسته است. بیاید میهمانی تا با عطر و گلاب استغفار دل‌هایتان را بشویم و دوباره شما را مثل روزی که متولد شدید پاک و مطهر کنم.
میهمانی رمضان فقط برای زندگان مژده ندارد که بشارت آمرزش آن حتی برای درگذشتگان در هر افطار بی‌سابقه است.
رمضان، ماه ضیافت الهی است که از تو می‌خواهد با همان جامه آلوده به گناه بیایی و از دست خالی و روسیاهیت نیز هراسی به دل راه ندهی. میهمانی یک ماهه که شب و روز آن تمام وقت میزبان از تو پذیرایی می‌کند و آلودگی‌هایت را رفع می‌کند.
دلنوازترین میهمانی که شهد شیرین مناجاتش در سحرگاه، ندای گوش‌نواز ربنایش در افطار، پنجره افتتاحش، عشقبازی ابوحمزه‌اش، التماس مجیرش، صد بند تسبیح الغوث هزار اسمش در جوشن و تلاوت آیات نورش همه و همه تو را به عرش می‌برد و رزق یکساله‌ات را تضمین می‌کند.
میهمانی چه میهمانی که درهای رحمت را با کلید بندگی به روی تو می‌گشاید، حتی برای نفس کشیدنت به تو پاداش می‌دهد، برای هر آیه قرآن خواندنت ثواب ختم قرآن می‌دهد و در شب‌های قدرش بی‌حساب به تو می‌بخشد(عطا می‌کند) و بر تو می‌بخشد(عفو می‌کند).
میهمانی که روزها و شب‌هایش برترین روزها و شب‌ها و ساعت‌هایش بهترین ساعت‌های عاشقی و بندگی است.
این میهمانی دل بی‌ریا می‌خواهد و قلب عاشق، زبانی از سر صدق و صفا و نیت خالص تا بتوانی بر سر این خوان کریم و نعیم پر ز نور بنشینی و سفره سفره رحمت و مغفرت و کرامت و عطوفت الهی برچینی و سیراب شوی.
پس بیایید از ماه مبارک رمضان و میزبانش رسم عطوفت، محبت و بخشش بیاموزیم، همه کدورت‌ها، خصومت‌ها و حسادت‌ها را کنار گذاریم و مهر و سخاوت به یکدیگر ببخشیم.
نظر شما