آوازه سخن سعدی گلبانگ زبانش را بر بام جهان نشانده است

دکتر «علیرضا شهرستانی» روز چهارشنبه  به مناسبت اول اردیبهشت روز بزرگداشت سعدی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، افزود: این شاعر بلندآوازه به راستی استاد سخن است، چه این که هم به لحاظ شکل و هم در قاموس محتوی یکی از والاترین جایگاه ادبی و خرد ورزی جهان را به خود اختصاص داده است. 

وی ادامه داد: سعدی را می توان صدای سخن مردم دانست چرا که او به زبان همه مردم در حوزه های مختلف سخن گفته و باور عوام را در اندیشه هزار توی خود با عالی ترین مضامین معنا و شکل مطرح می کند.

این استاد دانشگاه افزود: سعدی، عارفی که غرق عالم وحدت وجود است و جهان را سراسر مظاهر کمال و جمال حضرت حق می بیند و فشرده افکار خود را در بیت "به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست؛ عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست» بیان می کند.

وی ادامه داد: شیخ اجل آوازه ای جهان شمول دارد، چرا که جنس سخن او آنقدر برجسته و تابناک است که هر انسان متفکر و صاحب اندیشه ای را تحت تأثیر واژگان صیقل خورده خود قرار می دهد بنابراین طبیعی است که سایر ممالک، متأثر از کلام دلنشین او قرار گیرند و آثار این دانشمند برجسته ایرانی را به زبان کشور خود ترجمه کرده تا از این فیض عظیم و خوان گسترده ادب و تربیت، تدبیر و حکمرانی، خردورزی و اندیشیدن محروم نمانند.

شهرستانی تصریح کرد: اگر اروپاییان تفکر سعدی را ارج می نهند و هر روز چاپ های بیشتری از آثار او به بازار عرضه می کنند به این دلیل است که مضامین زندگی و مفاهیم تربیتی به شیوه های گوناگون در گلستان و بوستان موج می زند، غزل های سعدی هم به قدری استوار است و ساده می نماید که تمام مقلدان پس از او را به اشتباه انداخته است.

این کارشناس ادبیات ادامه داد: این که سعدی رفتارهای آدمی را در قالب حکایت ها و بیت های نافذ می آورد و سعی در اصلاح و تغییر آن در جهت تعالی بشر دارد و برای او مطرح است، مورد توجه دیگران قرار گرفته است.

دکتر «علیرضا شهرستانی»؛ استاد زبان و ادبیات فارسی

وی گفت: در میان ده ها دانشمند و ادیب که متأثر از سخن سعدی که آثار او را ترجمه کرده اند و یا در معرفی این شخصیت کم نظیر ایرانی همت گماشته اند، شاید ویکتور هوگو  برجسته ترین آن هاست، وی قائد رمانتیک های فرانسه از اولین شخصیت هایی بود که تحت تأثیر سعدی و دیگر شاعران و نویسندگان شرق، خاصه ایران، کتاب شرقیات خود را به رشته تحریر در آورد.

شهرستانی یادآوری کرد: با وجودی که هوگو زبان فارسی نمی دانست، اما دوستانی مانند ژول مول و ارنست فوئینه داشت که تجربه ها و اطلاعات آنها را منظور می کرد و از آنها بهره می برد.

این استاد دانشگاه افزود: رالف والدو امرسن بزرگ ترین ادیب و شاعر آمریکا به  سعدی ارادت بسیار داشته است به گونه ای که در سده ۱۹ میلادی قطعه دلنشینی به نام این شاعد بلندوازه ایرانی نوشت و در توصیف او و کتاب گلستانش می گوید که سعدی به زبان همه مردم جهان سخن می گوید و گفته های او مانند سخنان هومر، شکسپیر، سروانتس و مونتنی همیشه تازگی دارد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: در روزگار آندره ژید نویسنده نامدار فرانسوی و برنده جایزه ادبی نوبل، سعدی در اروپا و خصوصا فرانسه شهرت داشت، با اینکه ژید در حوزه مفاهیم بیشتر به حافظ توجه داشت اما از سعدی هم بی بهره نبود، او مانند سعدی در گلستان، کتاب خود را با نام خدا آغاز می کند و سخن بسیار شاعرانه ای بر زبان می آورد با این مضمون که "ناتانائل، آرزو مکن که خدا را جز همه جا، در جای دیگر بیابی".

اول اردیبهشت در تقویم کشورمان به نام روز بزرگداشت سعدی نامگذاری شده است.

مشرف الدین مصلح بن عبدالله شیرازی شاعر و نویسندهٔ بزرگ قرن هفتم هجری قمری است. تخلص او "سعدی" است که از نام اتابک مظفرالدین سعد پسر ابوبکر پسر سعد پسر زنگی گرفته شده است. وی احتمالاً بین سالهای ۶۰۰ تا ۶۱۵ هجری قمری زاده شده است. در جوانی به مدرسهٔ نظامیهٔ بغداد رفت و به تحصیل ادب و تفسیر و فقه و کلام و حکمت پرداخت. سپس به شام و مراکش و حبشه و حجاز سفر کرد و پس از بازگشت به شیراز، به تألیف شاهکارهای خود دست یازید.

سعدی در سال ۶۵۵ سعدی‌نامه یا بوستان را به نظم درآورد و در سال بعد (۶۵۶) گلستان را تألیف کرد. علاوه بر اینها قصاید، غزلیات، قطعات، ترجیع بند، رباعیات و مقالات و قصاید عربی نیز دارد که همه را در کلیات وی جمع کرده‌اند. وی بین سالهای ۶۹۰ تا ۶۹۴ هجری در شیراز درگذشت و در همانجا به خاک سپرده شد.