بازیابی حرکت دست بیماران سکته مغزی با ایمپلنت گردن

به گزارش روزنامه دیلی میل، دستگاه Vivistim از شرکت بیوتکنولوژی MicroTransponder مستقر در تگزاس، عصب واگ را تحریک می کند. عصب واگ ، عصب بزرگی است که از سر و گردن به شکم می رود.

دستگاه Vivistim عصب واگ را در حالی که بیمار تحت تحرک توانبخشی قرار دارد، تحریک می کند و به مغز اعلام می کند  که «به آن حرکت توجه کند».

تحقیقات تازه منتشر شده نشان می دهد دستگاه Vivistim به طور قابل توجهی ضعف و عملکرد بازو را در افرادی که پس از سکته مغزی ایسکمیک به ضعف طولانی مدت بازو مبتلا شده اند، بهبود می بخشد.

تحریک عصب واگ (VNS) در گذشته به عنوان روشی برای درمان افسردگی، صرع  وزوز گوش، سکته، بیماری های قلبی و چاقی مورد بررسی قرار گرفته است.

این ایمپلنت تحت بیهوشی عمومی و از طریق ایجاد یک برش افقی در گردن در اطراف غضروف کریکوئید - حلقه غضروف که نای را احاطه کرده است، در گردن کار گذاشته می شود.

این دستگاه پس از کاشت، عصب واگ سمت چپ گردن را در حین توانبخشی جسمی، تحریک می کند. نبض الکتریکی ناشی از Vivistim حداکثر مانند یک احساس گزگز گذرا در گلو احساس می شود و به تدریج از بین می رود.

عصب واگ طولانی ترین عصبی است که از مغز به بدن می رود و شاخه های زیادی دارد که به نواحی مغز منشعب می شوند. عصب واگ به مناطقی از مغز متصل می شود که باعث ترشح مواد شیمیایی مهمی می شوند. زمانی که ترشح این مواد شیمیایی با فیزیوتراپی ترکیب شود، به مغز کمک می کند تا حرکات را دوباره یاد گیرد.

به گفته محققان، ایمنی ایمپلنت های تحریک کننده عصب واگ در سایر نواحی بالینی به خوبی ثابت شده است.

دکتر «چارلز لیو»، مدیر مرکز بازسازی سلول های عصبی دانشگاه «کارولینای جنوبی» در کالیفرنیا، گفت:روش های کاشت ایمپلنت های تحریک کننده عصب واگ بیش از ۲۰ سال است که انجام می شود و به طور کلی ساده و آسان است.

تقریباً ۸۰ درصد از افراد مبتلا به سکته مغزی حاد ضعف بازو دارند و حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد هنوز ۶ ماه بعد با مشکلات مداوم مواجه هستند.

در حال حاضر درمان های موثر کمی برای تقویت بهبودی بازو پس از سکته مغزی وجود دارد و در حال حاضر فیزیوتراپی شدید بهترین درمان برای این عارضه است.