مرحله گروهی رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا در منطقه غرب رو به اتمام است و آخر همین هفته با انجام بازی‌های هفته ششم به پایان می‌رسد تا تکلیف هشت تیم از ۱۶ تیم حاضر در دور یک هشتم نهایی مشخص شود. با این وجود شاهد اتفاقاتی در این مدت بودیم که برای چندمین بار اثبات کرد، سوء مدیریت در کنفدراسیون فوتبال آسیا(AFC) و مسوولانش بیداد می‌کند.
میزبانی هندوستان
کشورهای عربستان و امارات از لحاظ سخت‌افزاری در ورزش جزو کشورهای صاحب‌نام هستند. آنها خصوصا در فوتبال توانسته‌اند امکانات خوبی را مهیا کنند و میزبانی نمایندگان این ۲ کشور در لیگ قهرمانان آسیا اتفاق عجیبی نبود. البته که انتظار نمی‌رفت سه گروه از پنج گروه، مسابقاتش را کشور عربستان میزبانی کند و برخی از نمایندگان این کشور از زمین اصلی خود برای انجام شدن رقابت‌ها بهره نبردند با این وجود نحوه میزبانی آنها از نگاه میهمانان رضایت‌بخش بود. نکته اصلی اما، میزبانی کشوری چون هندوستان در دور گروهی است.
برخی بر این باور بودند که به دلیل ضعف سخت‌افزاری و همچنین مسائل کرونایی، پرسپولیس و ایران نتوانستند میزبانی گروه پنجم را به دست بیاورند اما آیا هندوستان حائز چنین امتیازاتی بود؟ آیا در این پنج هفته نشانی از یک میزبانی بدون دردسر و حرف و حدیث را از این کشور مشاهده کردیم؟ پاسخ منفی است. البته که هندی‌ها تلاش کردند میزبان خوبی برای سه تیم دیگر گروه خود باشند اما در عمل چنین توانایی در آنها وجود نداشت. مشکلات زمین تمرین، بحران کرونا که روز به روز جدی‌تر می‌شود، آب و هوا و ... از مهمترین مصائبی بود که پرسپولیس و دیگر تیم‌های گروه پنجم حس و لمس کردند. آیا واقعا گوا از پرسپولیس میزبان بهتری بود؟ بدون شک خیر.
عدم روشنگری درباره صعود و عدم صعود تیم‌ها
چیزی تا بسته شدن پرونده مسابقات لیگ قهرمانان آسیا در منطقه غرب و دور گروهی باقی نمانده اما هنوز هم خیلی از علاقه‌مندان نمی‌دانند که سازوکار صعود تیم‌ها به مرحله دوم چگونه است؟ اگر تیم‌هایی هم امتیاز شوند بازی رو در رو ملاک خواهد بود یا تفاضل گل؟ نکته عجیب‌تر این است که کنفدراسیون فوتبال آسیا هیچ تلاشی برای رفع این ابهام انجام نمی‌دهد و شاهد اظهارات ضد و نقیضی از سوی مسوولان و حتی نمایندگان تیم‌ها بودیم. در کنار این مساله، پیچیده شدن شرایط صعود از گروه‌ها و رویارویی تیم‌ها با یکدیگر در مراحل بعدی هم باید به علامت سوال‌ها اضافه کنیم.
بی‌توجهی به VAR
در حالی که کمک داور ویدیویی در تمام دنیا باب شده اما AFC همچنان نسبت به این سیستم کم‌توجه است و آن را تا حد امکان نادیده می‌گیرد. در حالی که می‌شد میزبانی را به کشورهایی اعطا کرد که از این تکنولوژی برخوردار باشند، مسوولان برگزاری مسابقات تصمیم گرفتند صورت مساله را پاک و VAR را از مسابقات حذف کنند. همین مساله در کنار کیفیت پایین داوری‌ها باعث شده تا اشتباهات فراوانی در همین مرحله گروهی رخ بدهد و تیم‌های زیادی متضرر شوند. سال گذشته از مرحله یک چهارم نهایی شاهد ورود VAR بودیم و این بار هم در میانه راه شاهد حضورش این فناوری خواهیم بود.
کاهش کیفیت مسابقات با افزایش کمی شرکت‌کنندگان
برای اولین بار شرکت‌کنندگان دور گروهی لیگ قهرمانان آسیا از ۳۲ به ۴۰ تیم افزایش پیدا کرد و هشت تیم به مرحله اصلی اضافه شدند. با برگزاری مسابقات در غرب، مشخص شد که کیفیت بازی‌ها به طرز قابل ملاحظه‌ای کاهش پیدا کرده است. حضور تیم‌هایی چون گوا، نیروی هوایی و ... روی سطح فنی مسابقات تاثیر منفی گذاشته است. بدون شک در منطقه شرق نیز شاهد این ماجرا خواهیم بود که این اصلا برای مهمترین رویداد باشگاه قاره‌ای چون آسیا جالب نیست.
برنامه‌ریزی ضعیف
یکی دیگر از نکاتی که باعث شده مسابقات لیگ قهرمانان آسیا در این فصل از لحاظ کیفی با افت مواجه شود برنامه‌ریزی ضعیفی است که AFC تدارک دیده است. اینکه هر تیم در این شرایط کرونایی بخواهد هر ۷۲ ساعت یک بار به میدان برود، بازیکنان را تحت فشار قرار داده و جملگی از لحاظ بدنی تحلیل رفته‌اند. این خستگی و عدم ریکاوری مناسب مسبب این شده تا همه تیم‌ها مصدومان زیادی روی دستشان تلمبار شود. طبیعتا در ادامه فصل اثرات مسابقات دور گروهی لیگ قهرمانان آسیا روی عملکرد شرکت‌کنندگان موثر خواهد بود.
تبعیض ادامه‌دار بین شرقی‌ها و غربی‌ها
مثل همیشه برنامه AFC به دو بخش تقسیم شد. غرب آسیا و شرق آسیا. در چند سال اخیر هم بارها شاهد تبعیض علنی AFC بین تیم‌های منطقه شرق و غرب بوده‌ایم. مهمترین تبعیض، تقویم مسابقات لیگ قهرمانان است که مطابق با تقویم تیم‌های شرق آسیایی پایه‌گذاری شده و با تمام دنیا متفاوت است. یکی از مهمترین عللی که باعث شده تیم های شرق آسیایی قهرمانی‌های بیشتری را به دست بیاورند همین فاکتور بوده است. هر فصل لیگ قهرمانان آسیا به موازات یک فصل لیگ‌های داخلی در شرق آسیا است اما برای منطقه غرب ماجرا فرق دارد و همیشه نیمی از مسابقات لیگ قهرمانان با یک فصل از لیگ‌های غرب آسیایی همزمان است و نیم دیگر آن با فصل بعدی همزمان خواهد شد. حالا هم مسابقات تیم‌های شرق آسیایی در زمان دیگری به انجام می‌رسد.
نظرسنجی‌های بی‌اعتبار
در آخر به این مورد دمِ دستی می‌رسیم. با همه‌گیر شدن فضای مجازی و استفاده از شبکه‌های مجازی نزد مردم، AFC نیز بیکار نبوده و برای درآمدزایی و جذب مخاطب، به طرق گوناگون نظرسنجی‌هایی را در حساب‌های مختلفش در شبکه‌های مجازی طرح می‌کند و با این کار هواداران را وارد یک رقابت و جنگ مجازی می‌کند. بارها این مساله برای تیم‌های ایرانی رخ داده و دست بر قضا، مسوولان AFC به عمد توجه ویژه‌ای به تیم‌های ایرانی و مخاطبان ایرانی خود دارند و با نظرسنجی‌های خاص آنها را تحریک به مشارکت حداکثری می‌کنند. اما در مواقع حساس و در دنیای حقیقی، کنفدراسیون فوتبال آسیا تقریبا در همه موارد، مقابلِ خواسته فوتبالدوستان ایرانی بوده و نسبت به تقاضاهای آنها دهن‌کجی کرده است.
بدون تردید با سیستم بیمار و تصمیم‌گیرندگان ناتوان نمی‌توان در ادامه برای فوتبال آسیا انتظار چشم‌انداز مناسب و قابل توجهی را داشت. AFC با در نظر گرفتن منافع چند تیم خاص و بی‌توجهی به پیشرفت‌هایی که در دنیای فوتبال صورت می‌گیرد به صورت جزیره‌ای، فوتبال در قاره کهن را اداره می‌کند. طبیعی است که در چنین فضای مسموم و مریضی نباید شاهد پیشرفت این رشته پرطرفدار در آسیا باشیم. جهان درگیر ویروسی به نام کرونا شده و فوتبال آسیا سال‌هاست که با ویروسی به نام AFC دست و پنجه نرم می‌کند.
نظر شما