افطار خونین فلسطین و عید مبارک مقاومت

نسل ما بمباران‌های وحشیانه مناطق مسکونی کشورمان را در دوران هشت ساله جنگ تحمیلی عراق بارها و بارها شاهد بوده است.

نسل ما غرش هواپیماها و فرود موشک‌ها و بمب‌ها را در کوچه و خیابان‌ها به عینه دیده که با فرود هر بمب، ده‌ها مغازه‌ و اماکن مسکونی و اداری فرو می‌ریختند و ده‌ها نفر شهید و مجروح می‌شدند.

بارها و بارها پیکرهای قطعه‌ قطعه شده را مشاهده و از زیر آوارها بیرون کشیدیم، با چشمان اشکبار، مادرانی را می دیدیم که مویه کنان فرزندان نونهال غرقه به خون خویش را در بغل گرفته و شیون سر می دادند و کودکانی را دیدیم که بر پیکر بی جان والدین خویش از عمق وجود فریاد سر می دادند، آوارگی و خانه به دوشی ها را بارها و بلکه ده‌ها بار با کوله باری از غم و پاهای خسته و قلبهای شکسته تجربه کرده ایم.

از این رو هرگاه خبر بمباران و ویرانی خانه ها و شیون و زاری زنان و کودکان را می‌شنوم و یا صحنه‌های آوارگی و خانه به دوشی در هر کجای جهان می بینم و می شنوم، آن لحظات و صحنه های فراموش ناشدنی در برابر چشمانم مجسم می شوند و بلافاصله خاطرات تلخ روزها و شبهای سخت هشت سال جنگ تحمیلی یکباره در خاطرم زنده می شوند.

هرگز و هرگز از مردن و یتیم شدن هیچ پسر و دختری و بی فرزند شدن هیچ پدر و مادری و فروریختن هیچ سرپناهی خوشحال نمی شوم.

بیش از ۷۳ سال است میلیون ها فلسطینی در زیر بمباران ها و موشک باران ها و در زیر سایه سر نیزه سربازان تا دندان مسلح و جنایتکار صهیونیستی قرار دارند.

بیش از پنج میلیون نفر از ساکنان فلسطین آواره سایر کشورها بوده و در اردوگاه ها زندگی کرده و بسیاری از آن ها آرزوی بازگشت به وطن را به گور بردند. آنانی که در فلسطین اشغالی ساکن هستند، خانه هایشان با زور سرنیزه نیروهای رژیم اشغالگر غصب و خیلی راحت از سرزمین آبا و اجدادی شان اخراج می گردند.

این ادعا نیست، بلکه واقعیتی تلخ و دردآور و ضدبشری است که طی هفت دهه گذشته بارها در سرزمین‌های اشغالی تکرار شده است. بسیاری از افطارها و سحرهای ماه رمضان در مناطق فلسطینی نشین، با جنایت آفرینی اشغالگران خونین شد. اما اینک معادله بین اشغالگران سرزمین فلسطین و صاحبان اصلی این سرزمین تغییر کرده است.

آن زمانی که در مقابل اشغالگران، فلسطینیان با سنگ از خود دفاع می کردند، سپری شده است، امروز و با وجود همه مشکلات ریز و درشت فراروی مبارزات فلسطین و خنجر های ناجوانمردانه ای که نه از پشت بلکه از روبرو توسط رژیم های عربی بر پیکر مقاومت اسلامی وارد می شود، مقاومت اسلامی صدها برابر قوی تر از گذشته شده است.

این روزها همگان شاهد هستند که هیچ نقطه ای از مناطق صهیونیستی نشین از تیر رس موشک های نیروهای مقاومت در امان نیست و اینک صدای آژیر قرمز خواب راحت را از آن هایی که از اقصی نقاط جهان مهاجرت و در خانه و کاشانه فلسطینی ها جا خوش کرده بودند، ربوده است.

بسیار خرسندم که اشغالگران طعم درد و رنج هفتاد ساله فلسطینی ها را تا حدودی لمس و تجربه می کنند، قرار نیست بمب ها و موشک ها فقط بر سر فلسطینی ها فرود آیند و گذشت آن زمانی که مانند گوسفند قربانی گوش تا گوش سر فلسطینی ها در «دیر یاسین» و «کفرقاسم» و دیگر نقاط این سرزمین بریده می شد و کسی را یارای مقاومت و انتقام نبود.

هرچند افسانه شکست ناپذیری ارتش رژیم صهیونیستی در جنگ های ۳۳ روزه با حزب الله لبنان و۲۲ روزه در نوار غزه در عرصه عمل به چالش کشیده شد، اما آنچه این روزها در سرزمین های اشغالی در حال وقوع است برهم خوردن موازنه قدرت مقاومت را در برابر دیدگان جهانیان به نمایش گذاشته است.

گنبد آهنین حتی بر فرار تل آویو سوراخ شده و موشک های مقاومت هرکجا اراده کنند فرود می آیند، در داخل سرزمین های اشغالی نبرد اعرابی که اماکن آن ها ۷۳ پیش به اشغال درآمده و بیش از ۲۰ درصد جمعیت فلسطین اشغالی را تشکیل می دهند به پا خواسته و بسیاری از شهرهای مناطق اشغالی صحنه اعتراضات گسترده خیابانی اعرابی  است که براثر قوانین نژادپرستانه صهیونیست ها، جان به لب شده اند.

نبرد نابرابر بین ارتشی تا بن دندان مسلح به پیشرفته ترین سلاح های روز با نیروهای مقاومت که در بزرگترین  زندان جهان به نام غزه قرار داشته و فاقد هرگونه سیستم ضد هوایی و ارتش آموزش دیده هستند، کماکان ادامه دارد.

زنان و کودکان و غیر نظامیان فلسطینی قتل عام می شوند، خانه هایشان فرو می ریزد و جهان متمدن!؟ در کمال تعجب و حیرت سوال برانگیز و معیار ۲گانه‌ حمایت از حقوق بشر، هم نظاره گر است.

پیام روشن و واضح  ایستادگی تمام عیار مقاومت، خط بطلان و پایانی بر دوران دست بالا داشتن و قدرت شکست ناپذیری صهیونیست ها هم در جنگ نظامی و هم در مذاکرات است.

ساختار و نحوه شکل گیری و تداوم حیات منحوس رژیم اشغالگر نشان می دهد که جز با زبان زور نباید با آن ها سخن گفت، اعراب هم در داخل سرزمین های اشغالی ۱۹۴۸ و هم در غزه و اریحا این را به خوبی دریافته اند.

درحالی که سران اکثریت قاطع رژیم های عرب با ظاهر سازی تنها به محکومیت زبانی اکتفا کرده اند، در عوض ملت های مسلمان در اردن، لبنان و مصر دست به تظاهرات زده و حتی خود را به مرز با ارتش اشغالگر رسانیده اند.

در پایتخت های اروپایی و آمریکا برخلاف مواضع و ادعای دروغین دفاع از حقوق بشری رهبران و حاکمان خود، نه تنها مسلمانان بلکه پیروان سایر ادیان با تجمعات گسترده ضمن محکوم کردن جنایات ارتش رژیم صهیونیستی، حمایت خود را از مقاومت مشروع فلسطینی و نفی اشغالگری و ظلم و ستم  آشکار رژیم جعلی اسرائیل اعلام می کنند.

مطلب را با فرازی از بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنرانی عید فطر به پایان می برم که فرمودند: مجاهدت فلسطینیان و خون پاک شهیدان مقاومت، توانسته است این پرچم مبارک را برافراشته نگه‌ دارد و قدرت درونی جهاد فلسطینی را صدها برابر کند، جوان فلسطینی یک روز با پرتاب سنگ از خود دفاع می کرد و امروز با پرتاب موشکِ نقطه‌زن به دشمن پاسخ می دهد.

«کرم محمدی»؛ فرماندار دالاهو