به گزارش ایرنا، به نظر مصمم می‌آمد، با او که صحبت کردم، از عزمش برای تغییر گفت و اینکه می‌خواهد با یک رای خود، سرنوشت کشور و آینده را رقم بزند. صلاح الدین ادامه داد: زیاد فکر کردم تا اینکه به این نتیجه رسیدم که بی‌تفاوتی و قهر با صندوق رای، فایده‌ای ندارد، چه بسا به ضرر مردم و خودم باشد.
صحبت های یکی دیگر از شهروندان اما برایم جالب‌تر بود. او در حالیکه شناسامه در دست داشت، گفت: واقعیت‌اش نمی‌خواستم رای دهم اما حضور مردم در پای صندوق‌های رای را از تلویزیون شبکه کردستان که دیدم، احساس بدی به من دست داد و تصور کردم که دارم عقب می‌افتم و نباید بی‌خیال باشم.
محمدصدیق ادامه داد: از مردم می‌خواهم پای صندوق‌های رای حاضر شوند تا فردی کارآمدتر سر کار بیاید بلکه مشکلات و گرفتاری‌ها حل شود، چون با دست روی دست گذاشتن کار پیش نمی‌رود.
از بین شرکت‌کنندگان زنی را دیدم که لباس کُردی به تن داشت. راجع به هدفش از شرکت در انتخابات سوال کردم که اولش حاضر نبود صحبت کند اما کمی که اصرار کردم گفت: خب اولین بار نیست که در انتخابات شرکت می‌کنم، بیا شناسنامه‌ام را ببین. دادن رای برای من لذتبخش است و احساس می‌کنم من هم به عنوان عضوی از مردم، می‌توانم مسوول آینده کشور را انتخاب کنم.
گله‌مند اما امیدوار به آینده
ساعت ۱۸ عصر و هوا هنوز هم گرم است. برای ساعاتی تعداد شرکت کنندگان حاضر در صندوق اخذ رای کم بود اما رفته رفته با کاسته شدن دمای هوا، بر تعداد حاضران در شعبه اضافه شد.
یکی از شهروندان شناسنامه به دست داخل صف و در زیر سایه درخت ایستاده بود. گفتم در این گرما مجبوری بیای رای بدهی؟ خب میگذاشتی غروب می‌آمدی. جواب داد: ترسیدم که وقت رای‌گیری تمدید نشود و شعبه‌های اخذ رای شلوغ شود.
درباره اهمیت شرکت در انتخابات این دوره صحبت می‌کردیم که اظهار داشت: به شدت از وضعیت اقتصادی موجود ناراضیم ولی با رای ندادن هم مشکلی حل نمی‌شود.
هادی سلیمی ادامه داد: ۲ پسر تحصیلکرده بیکار دارم و همین خیلی آزارم می‌دهد. آمده‌ام که رای دهم تا وضعیت حال حاضر کشور از لحاظ اقتصادی و اشتغال سر و سامان یابد.
او این هم را گفت که اگر بدانم که رییس جمهور آینده کاری نکند و به این وضعیت خاتمه ندهد، دیگر رای نخواهم داد.
فرد میانسال و حدودا ۴۵ ساله هم ضمن اشاره به فرد منتخب‌اش، گفت: به انتخابم اعتماد دارم و مطمئنم که شرایط جامعه و کشور در بخش‌های مختلف بهتر می‌شود.
او که تمایلی به گفتن اسم‌اش نداشت ادامه داد: واقعیت‌اش مردم با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند و از عملکرد حاکمیت و مسوولان شاکی هستند و این را خود شماها به خوبی می‌دانید اما امیدواریم با دادن رای خود به فرد مورد نظر، گشایشی در مشکلات کنونی حاصل شود.
جوانان هم آمدند
از صبح که در مسجد جامع حضور داشتم، اغلب شرکت‌کنندگان افراد میانسال، پیر و سالخورده بودند اما عصر که شد دیدم پای جوانان هم در شعبه اخذ رای باز شد.
جوانی ۲۵ ساله را بعد از انداختن رای در صندوق به قصد مصاحبه به کناری دعوت کردم. اولش قصد مصاحبه نداشت اما پرسشم را که مطرح کردم، شروع به صحبت کرد.
اسمش زانکو و دانشجوی ترم آخر روانشناسی بود. پرسیدم اغلب رسانه‌ها و حتی بین خودم مردم شایع شده بود که این دوره مشارکت در انتخابات پایین است، حالا علیرغم این حرف و حدیث‌ها چرا رای دادی؟
پاسخ داد: من هم زیاد دلگرم به شرکت در انتخابات نبودم اما هر کاری کردم نتوانستم نسبت به این موضوع بی‌تفاوت باشم، چراکه خبر داشتم دوستانم رای داده‌اند و من هم دوست نداشتم در سرنوشت کشورم بی‌نصیب باشم.
داشتیم حرف می‌زدیم که جوانی دیگر، کنارمان ایستاد و وارد صحبت‌های ما شد.
او البته جسورانه‌تر حرف زد و گفت: ما دل خوشی از وضعیت حاضر اقتصادی و معیشتی نداریم ولی با رای ندادن هم کاری را نمی‌توان انجام داد. لااقل کسی را انتخاب کنیم شاید توانست شرایط را تغییر دهد، مردم واقعا تحت فشار هستند و درخواستشان فقط رفع گرفتاری‌ها است که امیدوارم رییس جمهور آینده برای این مردم کاری اساسی کند، در غیراینصورت حق الناس را ضایع کرده و باید پاسخگوی آرا ملت باشد.
تغییر نیازمند مشارکت
بهرحال امروز می‌دانیم که کشور در بعد داخلی و بین‌المللی در شرایط حساسی قرار دارد و برای برون رفت از شرایط اقتصادی موجود و ساختن آینده‌ای بهتر، چاره‌ای جز حضور پرشور و انتخاب رییس جمهور و شوراهای شهر و روستا با آرای بالا نیست، ضمن اینکه باید این واقعیت را هم بپذیریم که دولت‌های قبلی خدمات زیادی به مردم به ویژه استان کردستان داشته اند.
نظر شما