حسین دژاکام روز جمعه در گفت وگو با خبرنگار حوزه مبارزه با مواد مخدر ایرنا، با یادآوری اینکه میانگین سن اعتیاد زنان ۳۵ سال است، افزود: عوامل متعددی در معتاد شدن زنان نقش دارد اما مهمترین آن، تشویق و ترغیب نزدیکان از جمله همسر است که گاها بدون نیت قبلی یا جهت مصرف درمانی، زن را به مصرف مواد سوق می دهند. هم کلاسی، همکار یا جمع دوستان از دیگر مواردی است که محفل و مبلغ مصرف مواد مخدر عنوان می شود.
مدیرکل جمعیت احیای انسانی کنگره ۶۰، با تاکید بر اینکه نخستین عامل پیشگیری از اعتیاد، درمان آن است، توضیح داد: چنانچه در مورد پیشگیری از شیوع ویروس کرونا، واکسن زدن و رعایت پروتکل های بهداشتی و قرنطینه بهترین راه است در مور اعتیاد هم باید گفت انتقال آن از طریق افراد مصرف کننده به دیگران است. پس باید چه در مورد زنان و چه مردان مصرف کننده مواد، درمان را جدی گرفت.
نگاه منفی جامعه به زنان معتاد و نبود جای امن، عامل سخت شدن درمان آنان است
وی ادامه داد: اما به طورکلی باید در نظر گرفت که معتادان بیجا شده(متجاهر)، یک تا یک و نیم درصد جامعه معتادان نزدیک به سه میلیونی را در برمی گیرند و ۹۸ درصد سایر مصرف کنندگان افرادی دارای شغل و زندگی هستند که در این میان، زنان هم هستند که دارای همسر و فرزند هستند یا از قشر دانشجو یا محصل یا غیره هستند و اما متاسفانه در فرهنگ جامعه به محض مشاهده یک زن معتاد، نگاه منفی نسبت به آن بیداد می کند و برچسب های مختلف به او می چسبانند.
دژاکام تاکید کرد: با این وصف، کار ترک اعتیاد این افراد بسیار سخت تر می شود. در واقع نگاه منفی جامعه به زنان عامل سخت شدن دوران ترک مواد مخدر آنان می شود.
به گفته مدیرکل جمعیت احیای انسانی کنگره ۶۰، مشکل دیگری که در مسیر درمان زنان معتاد قرار دارد، نبود جای امن برای این افراد است.
وی با بیان اینکه در مورد درمان، در حق زنان معتاد جفا شده است، یادآور شد: برای درمان اعتیاد زنان، نیازمند یک مکانی امن هستیم که اگر خانمی دارای همسر و فرزند اما درگیر اعتیاد است جایی امن برای درمان داشته باشد زیرا زنان نمی توانند در مراکزی مردانه به درمان بپردازند و با این نگاه منفی نسبت به زنان مصرف کننده مواد فاجعه ایجاد می شود.
دژاکام با تاکید بر اینکه اکنون در کنگره ۶۰، بیش از ۷۰ مرکز برای مردان داریم اما برای زنان تنها توانستیم پنج مرکز ایجاد کنیم که دو مرکز در تهران، یک مرکز در مشهد، یک مرکز در اصفهان و یکی هم در شیروان داریم.
وی یادآور شد: مشکل مراکز زنان این است که همه پرسنل درمانی آن زن نیستند و گاه راهنماها از آقایان هستند که امیدواریم بتوانیم این مراکز را به سمت زنانه شدن کامل ببریم تا مکان امنی برای درمان زنان معتاد باشد و نه دیگر برچسب بخورند و نه انگشت نما شوند.
پیامدهای اعتیاد زن نسبت به مرد بغرنج تر است
این فعال مدنی با بیان اینکه اکثر زنان مصرف کننده، مواد را از طریق نزدیکان تهیه می کنند، اظهار داشت: اما پیامدهای اجتماعی آن تعداد از زنانی که اقدام به تهیه مواد می کنند و دنبال ساقی می گردند بغرنج تر و مسایل اخلاقی ناگواری را به دنبال دارد.
وی با رد این باور که یک زن معتاد تعداد افراد زیادی را به اعتیاد می کشاند، به صراحت گفت: این حرف و باور غلطی است که همه زنان معتاد را با سنگ همان یک درصد معتادان بیجا شده(متجاهر) می سنجد و نگاه سالمی نیست چرا که تصور می کند تمامی زنان مصرف کننده با هر کسی برخورد دارند آنان را معتاد می کنند.
دژاکام با تاکید بر اینکه زنان به طور معمول اعتیاد خود را پنهان می کنند پس عامل انتقال به دیگران محسوب نمی شوند، در مورد طول درمان ترک اعتیاد تصریح کرد: زمان درمان ترک اعتیاد بین مردان با زنان تفاوتی نمی کند و حداقل ۱۰ ماه زمان برای درمان این افراد نیاز است.
وی نسبت به تبلیغات هایی که عنوان می کنند درمان اعتیاد در سه ماه هشدار داد و گفت: درمان عبارت است اینکه یک فرد هروئینی درمان شده اگر وارد لابراتوار هروئین سازی هم شد یا درمان شده تریاک، اگر وارد مرزعه خشخاش هم شد وسوسه نشود. پس شهروندان گول ترک اعتیاد کوتاه مدت را نخورند چراکه آن ترک است نه درمان کامل.
رییس کنگره ۶۰ تاکید کرد: اگر درمان کامل انجام نشود بیش از ۹۰ درصد افراد به چرخه مصرف بازمی گردند.
دژاکام توصیه کرد: باید صورت مساله اعتیاد را برای مردم بشکافیم و به آنان بگوییم که چه کاری می خواهیم انجام دهیم و چه مساله ای را حل کنیم؛ همین امر می تواند بزرگترین پیشگیری باشد. باید از بیان حرف های کلی پرهیز کرد و به مردم گفت که چه درمان روحی و روانی و جسمی برای معتادان می خواهیم انجام دهیم.
از: فاطمه دهقان نیری
۱۳۵۲
نظر شما