«محمدرضا عمادی» سرپرست سابق و نایب رئییس پیشین فدراسیون جودو در گفت‌وگو با ایرنا در خصوص مسائل روز این رشته به صحبت پرداخت که شرح آنرا در زیر می‌خوانید:
شرایط فعلی جودوی ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
چندی پیش هم اعلام کردم با کشاندن ماجرای تعلیق به دادگاه عالی ورزش، چیزی به سود ما نخواهد شد. دادگاه عالی ورزش مدافع حقوق ورزشکاران است.
یعنی کشاندن کار به cas هیچ سودی نداشت؟
به نظرم باید در این مسیر سکوت می‌کردیم و با دیپلماسی پیش می‌رفتیم. در نهایت هم که باز محروم شدیم و تعلیق ماندگار است. بهترین کار این است تا در این زمان تعلیق، زیر ساخت‌های جودوی کشور را درست کنیم.
ولی حضور در همین دادگاه موجب شد رای ابتدایی شکسته شود.
شکسته شدن رای در کار نبود و تصمیم‌گیری نهایی دوباره به فدراسیون جهانی ارجاع داده شد و همانگونه که دیدید باز هم جودوی ایران تعلیق شد. این اعتراض جدید هم سودی نخواهد داشت.
اما آغاز مشکلات جودوی ایران از زمان سرپرستی شما در فدراسیون زده شد که مولایی را به پاریس اعزام کردید و او مبارزه نکرد؟
من این جودوکار را به پاریس اعزام کردم اما به دلیل آسیب‌دیدگی تشخیص داد در ادامه مسابقات حاضر نشود. معتقدم باید نگاه ملی باشد و افرادی کنارِ این جودوکار بودند که به او مشاوره‌های غلط دادند و در نهایت آن اتفاق در مسابقات جهانی توکیو رخ داد.
دلیل قطع همکاری شما با فدراسیون از پست نایب رئیسی چه بود؟
«آرش میراسماعیلی» نام من را به عنوان نایب رئیس داد که البته به پیشنهاد کریمی بود. اگر می‌خواستم در انتخابات بمانم، حتما ثبت نام می‌کردم اما تصمیمی برای رییس شدن نداشتم و از هیچ فردی نیز در مجمع حمایت نکردم. در اولین جلسه کمیته فنی دیدم به مصلحت نیست ادامه دهم، چرا که قائل به خردجمعی هستم. معتقدم یک نفر نمی‌تواند برای ۷۵ هزار جودوکار تصمیم بگیرد.
ولی عنوان شده شما به دلیل ۲ پاسپورتِ بودن از نایب رئیسی کنار گذاشته شدید؟
هیچ مقامی به من اعلام نکرد که از نایب رئیسی کنار بروم و خودم قطع همکاری کردم. اختلاف نظرات وجود داشت اما حتی زمانی که سرپرست فدراسیون بودم با افرادی چون درخشان و رستگار مشورت می‌کردم و اجازه ندادم فدراسیون جهانی برای مجمع انتخاباتی، ناظر اعزام کند.
با این حال به نظر می‌رسد شما برای مجمع فدراسیون، حامی میراسماعیلی بودید.
اینگونه نیست. میراسماعیلی به من لطف داشت و اعلام کرد که اگر بنابر حضور در انتخابات را داشته باشم او در مجمع حاضر نمی‌شود. در آن شرایط مصلحت ندیدم که وارد شوم. معتقد بودم میراسماعیلی با توجه به سال‌ها تلاش در رشته جودو، نگاه متفاوتی خواهد داشت اما چه اتفاقاتی رخ داد که اکنون شرایط اینگونه شود را نمی‌دانم. اینکه می‌گویند من جودوکار نبوده‌ام درست نیست چرا که سال ۱۳۶۲ نخستین حکم خودم را از آقای مهرآئین دریافت کردم.
در نهایت نظر شما در مورد پیشرفت جودوی ایران چیست؟
ببینید اکنون که تعلیق هستیم و این حکم ادامه خواهد داشت؛ بهترین فرصت برای کار زیرساختی است چراکه جودوی ایران توان موفقیت را دارد. محمد درخشان معتقد بود کارش را با ۲ جودوکار پیش ببرد که نتیجه نسبی هم گرفت. اما من معتقدم باید کار ریشه‌ای انجام شود و از همه مهمتر، اختلافات کنار گذاشته شود.
نظر شما