«حسن هانی‌زاده» روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار سیاسی ایرنا درباره الزامات و بایسته‌های سیاست خارجی دولت سیزدهم گفت: سیاست خارجی دولت سیزدهم بطور طبیعی خارج از گستره سیاست کلان جمهوری اسلامی نیست زیرا سلسله ارزش‌های اسلامی و ملی در سیاست خارجی ایران در طول ۴ دهه گذشته تعریف شده که هیچ دولتی چه اصلاح‌طلب و چه اصولگرا نمی‌تواند از چارچوب آن خارج شود.
کارشناس مسائل بین الملل افزود: از جمله سیاست‌های منطقه‌ای ایران، مساله محور مقاومت است که ترکیبی از سیاستگذاری میدانی و سیاسی است که ایران بنا به تعهدات اسلامی و انسانی نمی‌تواند نسبت به تغییرات حوزه محور مقاومت مانند فلسطین، عراق، سوریه، لبنان و یمن بی‌تفاوت باشد.
هانی‌زاده تصریح کرد: تصمیم‌گیری نهادهای فعال در حوزه میدانی بطور طبیعی بر سیاست‌های وزارت خارجه موثر است و نوعی هم‌افزایی برای حفظ توانمندی و پایداری محور مقاومت وجود دارد. طبیعی است در این خصوص خطوط قرمزی وجود دارد که وزارت خارجه تحت نمی‌تواند از این خطوط عبور کند.
وی موضوع دیگر را برجام و تعامل ایران با جهان غرب عنوان و آن را بزرگترین چالش دولت سیزدهم در حوزه روابط بین‌الملل توصیف کرد.
دولت سیزدهم باید مسیر گفت وگوهای وین را ادامه دهد
هانی‌زاده گفت: با توجه به اینکه گفت وگوهای ایران و نمایندگان۱+۴ در وین هنوز خروجی قابل قبولی نداشته لذا دولت سیزدهم باید همان مسیری را در این حوزه طی کند که دولت دوازدهم در طول ۸ سال اخیر طی کرده است.
وی اضافه کرد: مذاکرات دولت سیزدهم برای رسیدن به نقطه تعادل سیاسی پایدار در حوزه برجام بسیار پیچیده و چالش برانگیز خواهد بود اما باید همراه با دیپلماسی توام با عقلانیت و بدور از ادبیات پرخاشگرانه دنبال شود تا این مذاکرات به نقطه مطلوب برسد.
این تحلیلگر روابط بین‌الملل ادامه داد: اگر مذاکرات میان دولت سیزدهم و کشورهای ۱+۴ به بن‌بست برسد دستاوردهای مثبت برجام به هدر خواهد رفت و شاهد یک دوره پرچالش در روابط بین‌المللی خواهیم بود.
هانی‌زاده عنوان کرد: دولت سیزدهم باید منافع کلان ملی را بر گرایش‌های جناحی ترجیح دهد و ازهمه ظرفیت‌های تاثیرگذار در حوزه مذاکرات هسته‌ای استفاده کند زیرا برجام، مساله‌ای فراجناحی است و نباید منحصر به یک جناح و جریان خاصی باشد.
وی تصریح کرد: عقلانیت در مذاکرات، استفاده از ادبیات گفتمانی عزت مدارانه، پرهیز از به‌کارگیری واژگان‌های چالشی و تحریک‌آمیز در مذاکرات آینده و جلوگیری از اجماع‌سازی جهانی علیه ایران باید در دستور کار رییس دستگاه دیپلماسی دولت سیزدهم قرار گیرد.
این تحلیلگر مسائل خاورمیانه درباره تغییرات محتمل در سیاست خارجی کشور در دولت سیزدهم گفت: آقای رییسی بطور طبیعی تنها تصمیم گیرنده نهایی در سیاستگذاری‌های کلان خارجی نیست زیرا ایران کشوری است که در آن نهادهای مربوطه در تعریف چارچوب سیاست خارجی، نقش بالادستی دارند.
هانی‌زاده ادامه داد: علاوه بر این سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران تابعی از نگرش‌های اعتقادی است و رییس جمهوری ملزم به رعایت این نگرش‌ها است.
وی اضافه کرد: تجربه جهانی ثابت کرده که هرگاه الگوهای دیپلماتیک و گفتمانی در عرصه‌های بین‌المللی به بن بست برسد بطور طبیعی طرف‌های مذاکره کننده به سمت ابزارهای خشونت‌آمیز حرکت می کنند و این امر پیامدهای جدی برای امنیت منطقه و جهان به دنبال دارد.
وی عنوان کرد: دولت سیزدهم با توجه به تجربه ۴ دهه گذشته باید در سیاست خارجی خود مشی اعتدالگرایانه‌ای در پیش گیرد اما این مشی به مفهوم تسلیم در برابر طرف‌های دیگر نیست بلکه باید ارزش‌های اسلامی و ملی مورد توجه قرار گیرد.
دولت سیزدهم از خروجی مثبت مذاکرات وین برای بهبود وضعیت کشور استفاده کند
هانی‌زاده درباره آینده مذاکرات هسته‌ای اظهار کرد: قطعا دولت سیزدهم ادامه‌دهنده مذاکرات وین خواهد بود و تیم مذاکره کننده آینده نباید از تجربه تیم دولت دوازدهم غفلت کند زیرا مذاکرات وین به نقطه قابل قبول و نهایی رسیده است.
وی گفت: دولت سیزدهم نباید بدون جهت شطرنج مذاکرات را بر هم بزند بلکه از خروجی مثبت آن برای بهبود وضعیت معیشتی و اقتصادی مردم نهایت استفاده را بکند کما اینکه پیش‌بینی می‌شود دولت سیزدهم در حوزه خروجی مذاکرات وین موفق عمل خواهد کرد و این مذاکرات در نهایت دستاورد قابل قبولی خواهد داشت.
هانی‌زاده درباره توسعه همکاری جمهوری اسلامی با کشورهای همسایه گفت: یکی از اولویتهای مهم دولت سیزدهم تعامل با کشورهای منطقه است. طبیعی است سلسله تناقضاتی در رفتار برخی کشورهای منطقه نسبت به ایران وجود دارد.
وی خاطرنشان کرد: عربستان، بحرین، رژیم صهیونیستی و تا اندازه‌ای امارات متحده، بخشی از چالش‌های امنیت ملی ایران تلقی می‌شوند. عادی‌سازی رابطه میان امارات و بحرین با رژیم صهیونیستی به تضعیف محور مقاومت و مقاومت اسلامی فلسطینی منجر می‌شود بنابراین این موضوع در تقابل مستقیم با ایران خواهد بود.
این تحلیلگر مسایل خاورمیانه ادامه داد: از سوی دیگر نفوذ معنوی ایران در محور مقاومت نیز خوشایند برخی کشورهای منطقه نیست و دولت سیزدهم هوشمندانه باید برای برخی کشورهای عرب حوزه خلیج‌فارس که از وحشت نفوذ ایران به رژیم صهیونیستی پناه برده‌اند پناهگاه منطقه‌ای امن و مطمئنی ایجاد کند تا از همکاری با این رژیم غاصب اجتناب کنند.
هانی‌زاده یادآور شد: همکاری ایران با قطر، پادشاهی عمان، کویت، عراق و در حوزه وسیعتر، مصر می‌تواند به شکل‌گیری همکاری پایدار اسلامی - عربی در غرب آسیا و شمال آفریقا منجر شود و این امر انزوای رژیم صهیونیستی را در پی خواهد داشت.
وی تصریح کرد: برقراری گفتمان سازنده با عربستان که بزرگترین کشور عضو شورای همکاری خلیج‌فارس تلقی می‌شود هر چند با دشواری‌هایی همراه است اما می‌تواند به کاهش تنش‌های منطقه‌ای کمک کند. اگر مشکلات تهران و ریاض حل شود قطعا بر روابط ایران و سایر کشورهای منطقه تاثیر مثبت خواهد داشت.
به گفته هانی زاده، دولت سیزدهم بهبود وضعیت معیشتی مردم، کاهش تنش‌های داخلی، ایجاد وفاق میان جریان‌های داخلی، پرهیز از حاشیه‌سازی سیاسی، همکاری سازنده با کشورهای منطقه و جهان و به‌کارگیری همه ظرفیت‌های داخلی و منطقه‌ای برای جلوگیری از گسترش تنش‌های منطقه‌ای را باید در اولویت قرار دهد.
وی یادآور شد: در حال حاضر مهمترین چالش دولت سیزدهم، تورم، سطح بیکاری، گرانی و کاهش قدرت خرید مردم است که دولت باید دو تیم اقتصادی و سیاسی در دو حوزه اقتصاد و سیاست خارجی تشکیل دهد تا راهبردهای لازم را برای برون رفت از شرایط فعلی، تعریف کند.
کارشناس مسائل خاورمیانه بار دیگر گفت: مساله برجام و فعالیت هسته‌ای ایران باید با شکیبایی سیاسی حل و فصل شود در عین حال حق ایران برای برخورداری از انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز به هر نحوی حفظ شود.
نظر شما