درد مزمن ساختار شیمیایی مغز را تغییر می‌دهد

به گزارش روز شنبه گروه دانشگاه و آموزش ایرنا از پایگاه خبری هلث، درد مزمن به دردهایی گفته می شود که بیش از سه تا شش ماه طول می‌کشد. درد مزمن زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های عصبی بخشی از بدن، سیگنال‌های پیوسته‌ای را از طریق مسیرهای درد به مغز ارسال می‌کنند. یکی از شایعترین مسیرهای درگیر در درد مزمن، مسیر Nav۱.۷ است. بدن برخی از افراد به طور ژنتیکی فاقد ترکیباتی است که این کانال را مسدود می‌کند و همین امر سبب بروز درد مزمن می‌شود.
معمولا اضطراب و افسردگی در افرادی که از درد مزمن رنج می‌برند، دیده می‌شود. این افراد معمولا زود رنج هستند و در هجوم افکار منفی قرار دارند.
مطالعات جدید محققان استرالیایی نشان می‌دهد درد مزمن با کاهش انتقال‌دهنده‌های عصبی کلیدی در مغز مرتبط است. این اختلال می‌تواند وجود احساسات منفی و افسردگی را در مبتلایان به درد مزمن توجیه کند.  درد مزمن بیسار طاقت‌فرساست و  فرد بیمار را فرسوده می‌کند. درد مزمن چیزی فراتر از احساس بد در بیمار است و می‌تواند بر تمام احساسات و باورهای فرد تاثیرگذار باش.
مطالعات جدید نشان می‌دهد احساسات منفی غیرطبیعی و هیجانی که معمولا در مبتلایان به درد مزمن دیده می‌شود، ریشه در تغییرات شیمیایی مغز دارد.
بر اساس این مطالعات درد مداوم باعث کاهش یک انتقال‌دهنده عصبی به نام GABA در مغز می‌شود که یک تغییر آسیب‌شناختی واقعی است. از طرفی با شروع درد مزمن، هورمون‌های استرس مانند کورتیزول افزایش می‌یابند و باعث افزایش گلوتامات می‌شود. گلوتامات نوعی اسیدآمینو است که به طور طبیعی در بدن ترشح می شود.
این دستاورد می‌تواند در درمان آسیب‌های روحی مبتلایان به درد مزمن موثر باشد.
در حال حاضر بیش از ۱۰۰ میلیون آمریکایی از درد مزمن رنج می‌برند و این موضوع شایعترین دلیل ناتوانی طولانی مدت در آمریکا است. در سایر نقاط جهان نیز وضع به همین منوال است. کمردرد، ورم مفاصل و سردرد، شایعترین دردهای مزمن گزارش شده اند.

تشخیص درد مزمن با آزمایش خون
محققان دانشگاه آدلاید در استرالیا موفق به تشخیص آنی درد مزمن با استفاده از یک آزمایش خون جدید موسم به painHS شدند. این آزمایش می‌تواند تغییر رنگ سلول‌های سیستم ایمنی ناشی از درد مزمن را شناسایی کند و امکان تشخیص و درمان این نوع درد را در بیمارانی که قادر به بیان آن نیستند، از جمله کودکان و بزرگسالان مبتلا به زوال عقل، برای پزشکان فراهم کند.
محققان دریافتند زمانی که شخص دچار درد مزمن است، تغییرات مولکولی قابل شناسایی در سلول‌های ایمنی بدن او رخ می‌دهد و با استفاده از تصویربرداری فراطیفی می‌توان این تغییرات را به سرعت تشخیص داد. بدین ترتیب پزشک می‌تواند شدت درد و میزان حساسیت بیمار نسبت به آن را به طور آنی تشخیص داده و میزان داروی موردنیاز بیمار را به دقت تعیین کند.
در این تحقیقات علاوه بر شناسایی نشانه‌های زیستی درد، محققان دریافتند سلول‌های ایمنی نقش موثری در تعیین میزان درد مزمن برعهده دارند. بنابراین احتمالا بهتر است به جای تمرکز بر تولید داروهای ضددرد که سیستم عصبی را هدف می‌گیرند، داروهای جدیدی با قابلیت کاهش واکنش سیستم ایمنی به درد تولید شوند.

درمان درد مزمن با مسدودکردن پروتئین استرس
مطالعات قبلی نشان داد استرس می‌تواند سبب تشدید درد مزمن شود. همچنین این مطالعات نشان داد افرادی با تغییرات خاصی از یک ژن به نام FKBP۵، پس از تروما درد فیزیکی شدیدتری احساس می‌کنند. در ادامه آمده است تغییرات خاص ژن FKBP۵، با افزایش احتمال اختلال استرس پس از سانحه، اختلال شدید افسردگی و سایر عوارض مرتبط با استرس مرتبط است. این تحقیقات زمینه مناسبی برای ارتباط این ژن با درمان درد مزمن فراهم کرد.
یک مطالعه جدید در نمونه‌های حیوانی در این زمینه نشان می‌دهد مسدود کردن پروتئین FKBP۵۱ که نقش مهمی در تنظیم استرس ایفا می‌کند، منجر به کاهش حساسیت نسبت به درد در پاسخ به آسیب‌های عصبی و آرتریت در موش‌ها می‌شود. این پژوهش نشان می‌دهد مسدود کردن این پروتئین علاوه بر کاهش درد مزمن، به افزایش تحرک در موش‌های آسیب دیده کمک می‌کند و هیچ عارضه جانبی به دنبال ندارد.

نتایج این مطالعه در نشریه European Journal of Pain منتشر شده است.