این موارد بخشی از سخنان یکی از زیلوبافان میبد است که امروز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا بیان کرد و افزود: ۱۲ سال قبل که زیلوبافی را شروع کرد، قیمت هر کیلوگرم نخ رنگی هفت هزار تومان بود و هم اکنون به بیش از ۱۰۰ هزار تومان رسید.
به گفته طیبه پورقاسمی فیروزآبادی قیمت هر کیلوگرم نخ سفید، سه هزار تومان بود، هم اکنون به ۷۰ هزار تومان رسیده است.
این زیلوباف میبدی در نخستین جشنواره بین المللی صنایع دستی ایران که در اصفهان برگزار شد، شرکت کرد و زیلوی زیبای طرح پرنده و درخت ،اثر خانم پورقاسمی دیروز( سه شنبه) ۱۲ مردادماه ۱۴۰۰ یکی از آثار برگزیده نخستین جشنواره یادشده انتخاب شد و به عنوان یک اثر برتر از سوی یکی از هنرمندان استان یزد در بخش همای زرین حایز رتبه شناخته شد.
وی در ادامه گفت و گو با خبرنگار ایرنا در میبد،گاهی نامرغوب بودن چله نخ که در کیفیت بافت تاثیر می‌گذارد را دیگر مشکلات زیلوبافان نام برد.
پورقاسمی فیروزآبادی یادآور شد: البته طی چند سال گذشته بعد از انتخاب میبد به عنوان شهرجهانی زیلو، تشکیل کارگاه‌های آموزشی افزایش یافت و به نوعی صنعت زیلو بافی مورد توجه بیشتر مردم ، مسوولان و دست اندرکاران امر قرار گرفت و با این حال هنوز مشکلاتی وجود دارد و رفع آنها باعث ترغیب افراد بیشتری به فعالیت در این حوزه می‌شود.
پورقاسمی اظهار کرد: سال ۱۳۸۹ کارش را در حوزه زیلوبافی آغاز کرد و بیشتر علاقه مند به کسب اطلاعات و چگونگی بافت زیلوهای پهن شد که این محصول در بیشتر خانه‌ها و مساجد محله به عنوان فرش مورد استفاده است و چگونگی تولید آن را از سوی بافندگان قدیمی از نزدیک بررسی می کرد.
این هنرمند میبدی ادامه داد: چگونگی بافت این کارهنری همواره برای او سووال بود تا اینکه در اولین دوره کلاس‌های آموزشی زیلوبافی که در «خانه زیلو» میبد برگزار شد، شرکت کرد.
وی اظهار کرد: همراه با دیگر علاقه مندان این هنر دیرپای میبد در دوره مقدماتی بافت «هفت مج » شرکت کرد و با روش بافت از روی نقشه که از سوی هنرمند نامدار شهرستان ماشاءالله غنی‌پور ارایه شد، آن را فراگرفت.
خانم فیروزآبادی با بیان اینکه حدود ۲ سال بعد در دوره آموزش متوسطه زیلوبافان شرکت کرد و بافت «سیزده مج» را یاد گرفت ،سعی می‌کرد به صورت ذهنی ببافد و پس از آن دوره آموزش « سرد و کردن » زیلو را هم در کارگاه مرتضی غنی‌پور فراگرفت.
این هنرمند زیلوباف همچنین اظهارکرد: در بدو امر که زیلوبافی را آغاز کرد به دلیل نداشتن دارزیلو در یکی از کارگاه ها مشغول به کار شد و بعد از آن اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی یک دستگاه دارزیلو در اختیارش گذاشته شد و توانست در منزل به بافت زیلو ادامه دهد.
این هنرمند میبدی در کنار بافت زیلو، از آموزش علاقه مندان به این هنر هم غافل نشد،و به واسطه آنچه در کارگاه‌های آموزشی یاد گرفته بود، کار طراحی نقشه بافت را هم توانست انجام دهد و برای یادگیری بیشتر در کلاس‌های طرح و نقش زیلو که سال ۹۹ برگزار شد نیز شرکت کرد.
وی تصریح کرد: هم اکنون به علت گرانی مواد اولیه، دستمزد پایین زیلوبافی و مشکل بیمه برای هنرمندان این کار دیگر مقرون به صرفه نیست و بیشتر طرح و نقش‌های خاص و سفارشی را برای اشخاص تولید و می‌بافد.
فراخوان جشنواره یادشده در نخستین روزهای تیرماه ۱۴۰۰ داده شد و در مراسم اختتامیه جشنواره در فرهنگسرای کوثر اصفهان اسامی برگزیدگان در بخش‌های بین المللی نشان دست خلاق ، ملی نشان دست خلاق ، همای زرین آثار خلاق و تندیس ملی همای زرین آثار برتر اعلام شد.
زیلوبافی در میبد سابقه‌ای دیرینه دارد، برخی سابقه آن را به قرن هشتم هـ . ق و دوره مظفریان در استان یزد نسبت می‌دهند.
زیلو یا پلاس، دست بافته ای زیبا و خاص حاشیه مناطق بیابانی است، این فرش با نوع زندگی مردم منطقه تطابق دارد و بخشی از اعتقادات مذهبی، تاریخ، معماری، طبیعت و گویش مردم این نواحی نیز، بر تار و پود آن نقش بسته است.
زیلو نوعی زیرانداز و کف‌پوش دست بافت است که با نخ بافته می‌شود و شباهت زیادی به حصیر دارد و در برخی مناطق ایران استفاده می‌شود.
قدیمی ترین زیلو مربوط به ۸۵۰ سال پیش است که در موزه میبد نگهداری می شود، نفیس‌ترین زیلوی میبد نیز متعلق به قرن ۱۲ هجری قمری است که بر روی آن ۲۴ سجاده طراحی شده و در حاشیه آن نام واقف و تاریخ هزار و ۱۱۸ هجری قمری نقش بسته است.
بیش از ۳۰۰ زیلوباف در زمینه بافت و عرضه آن در شهرستان میبد فعالیت دارند.
میبد شهر جهانی زیلو و دیگر محصولات صنایع دستی به ویژه کاربافی و سفال و همچنین موتابی ، خراطی و چلنگری است.
مرکز این شهرستان ۱۰۶ هزار نفری در ۵۰ کیلومتری شمال غرب شهر یزد قرار دارد.
نظر شما