به گزارش ایرنا، صبح جمعه هشتم مردادماه، گروه نظامی انگلیسی موسوم به «عملیاتهای تجاری دریایی» در بیانیهای مدعی شد یک کشتی در دریای عمان هدف قرار گرفته است. سپس، وزارت دفاع انگلیس اعلام کرد که کشتی مذکور تحت مالکیت رژیم صهیونیستی بوده و در فاصله ۲۸۰ کیلومتری بندر «الدقم» آسیب دیده است.
عصر روز جمعه شرکت «زودیاک ماریتایم» متعلق به «ایال عوفر» میلیاردر صهیونیست مستقر در لندن، اعلام کرد در پی این حمله ناخدای رومانیایی کشتی تجاری «مرسر استریت» و محافظ انگلیسی وی کشته شدند.
مقامها و رسانههای رژیم صهیونیستی تنها ساعاتی بعد از وقوع این حادثه بدون ارائه هیچگونه مدارک متقن و مستنداتی مدعی شدند که ایران عامل حمله به کشتی تجاری مرسر استریت بوده است.
پس از این واقعه و پیش از آنکه علت، عامل و آمر این حادثه مشخص شود، آمریکا، ناتو، گروه ۷ و برخی از کشورهای غربی همصدا با رژیم صهیونیستی، ایران را متهم ساخته و جلسه شورای امنیت را برای فشار بیشتر بر تهران تشکیل دادند.
باربارا وودوارد نماینده انگلیس در سازمان ملل در ادامه مسیر فضا سازی غرب علیه ایران ادعای وزیران خارجه گروه هفت در مورد دخالت تهران در حمله به کشتی مرسر استریت را تکرار کرد و مدعی شد که لندن میداند ایران مسئول حمله «عامدانه و هدفمند» به این کشتی است.
این همه جنجال، هیاهو و فشار دیپلماتیک در حالی است که در سال ۱۳۹۸ و ظرف ۶ ماه سه نفتکش ایرانی در آبهای دریای سرخ هدف خرابکاری و موشک باران قرار گرفتند و صدایی از پایتختهای غربی بر نیامد.
۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۸ یک کشتی متعلق به شرکت ملی نفتکش به نام «هپینس» دچار خرابکاری و نقص فنی شد. کشتی در فاصله ۵۰ مایلی بندر جده عربستان بود که خدمه متوجه انفجار در موتورخانه و آب گرفتگی در این بخش شدند.
کشتی «هلم» نیز سه شنبه ۲۹ مرداد ۱۳۹۸ در ۷۵ مایلی شمال بندر ینبع در دریای سرخ دچار خرابکاری و نقص فنی شد.
نفتکش ایرانی «سابیتی» ۱۹ مهرماه و در ساعتهای ۵ و ۵:۲۰ صبح به وقت ایران در ۶۰ مایلی بندر جده عربستان سعودی هدف اصابت دو موشک قرار گرفت و مخازن ۱ و ۲ در قسمت سمت راست کشتی آسیب دیده و حفرهای به ابعاد نیم تا یک و نیم متر در بدنه کشتی ایجاد شد.
مقامهای غربی بالاخره به سخن آمده و سخنگوی وزارت امور خارجه انگلیس هدف قرار گرفتن نفتکش ایرانی در دریای سرخ را «نگران کننده» خواند و افزود: گزارشهایی که درباره انفجار یک نفتکش در دریای سرخ منتشر شده نگران کننده است. به دنبال یافتن واقعیتها هستیم.
«پت پاگانو» سخنگوی ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا تنها به ذکر این نکته بسنده کرد که «این ناوگان از گزارشهای رسانهای درباره بروز حادثه برای نفتکش ایرانی در دریای سرخ مطلع است اما اطلاعات بیشتر و دقیقی ندارد.»
سکوت محافل دیپلماتیک در کنار بی عملی مراجع دریایی موجب شد تا سازمان بنادر و دریانوردی اعلام کند: هیچ مرجع دریایی منطقهای به درخواست کمک نفتکش ایرانی در زمان حادثه پاسخ نداد و سازمان بنادر و دریانوردی، این مسئله را خلاف عرف و تعهدات بینالمللی و همچنین اصول انسان دوستانه تلقی میکند.
علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی نیز در واکنش به این حملات سهگانه گفت: ناامنسازی آبراههای بینالمللی، مخاطرات نگرانکنندهای را برای اقتصاد جهانی به دنبال خواهد داشت و مسئولیت عواقب آن متوجه برنامهریزان، مجریان و پشتیبانیکنندگان از این گونه اقدامات تحریکآمیز خواهد بود.
اکنون و پس از گذشت دو سال از حملات دریای سرخ، محسن بهاروند سفیر ایران در انگلیس در واکنش به اتهام زنیهای اخیر لندن به روزنامه فایننشیال تایمز گفت: چرا کسی حمله به کشتیهای ایرانی را محکوم نمیکند؟ چرا انگشت اتهام به سمت کسی نشانه نمیرود؟ وقتی کشتی ایرانی توسط زیر دریایی مورد اصابت قرار میگیرد، وقتی رژیم اسرائیل به طرق مختلف مسئولیت حمله به کشتیهای ایران و خرابکاری در تأسیسات هستهای کشور ما را که میتوانست جان هزاران انسان را در معرض خطر قرار دهد را میپذیرد و حتی به آن افتخار میکند، چرا کسی این رژیم را محکوم نمیکند؟
این دیپلمات افزود: کشته شدن تبعه انگلیس یا هر انسان دیگری باعث تأسف است اما اقدام شتابزده مسئولان انگلیسی در متهم کردن ایران را اشتباه میدانیم. جمهوری اسلامی ایران به دنبال تنش در منطقه نیست چرا که تنش به نفع هیچکس نیست و ایجاد تنشهای غیرضروری در این منطقه حساس کسی را منتفع نخواهد کرد.
به نظر میرسد که حمایت کورکورانه از ادعاهای تلآویو چندان به مذاق برخی از اعضای شورای امنیت خوش نیامده و آنان اکنون به دنبال انجام تحقیقات بیشتر در مورد حمله به کشتی مرسر استریت هستند.
به گفته یکی از منابع آگاه در سازمان ملل، برخی از اعضای شورای امنیت در نشست روز جمعه از اتهامات ادعایی انگلیس علیه ایران درباره نفتکش اسرائیلی حمایت نکردند و تحقیقات مستقل و کاملی را برای روشن شدن صحتوسقم این ادعا خواستار شدند.
این منبع افزود: بدیهی است در حالی که نتایج تحقیقات مستقل و بیطرف بینالمللی مهیا نشده، همه اعضای شورای امنیت سازمان ملل آماده حمایت از اتهامات شرکای غربی نبودند.
نظر شما