به گزارش روز سه شنبه فرهنگستان هنر، نشست تخصصی بررسی ردیف آوازی در تعزیه‌خوانی با هدف بررسی ارتباط متقابل میان آواز در تعزیه و موسیقی ردیف دستگاهی همچنین اهمیت موسیقی توصیفی در تعزیه در فرهنگستان هنر برگزار شد؛ در این نشست، بهمن نامور مطلق، رییس فرهنگستان هنر و تعدادی از مدیران و پژوهشگران این فرهنگستان حضور داشتند.
خدمت بزرگ شبیه خوانی به موسیقی آوازی ایران
محسن هاشمی، پژوهشگر حوزه موسیقی، شبیه‌خوانان را میراث‌داران و حاملان ردیف‌های آوازی موسیقی ایرانی دانست و گفت: شبیه‌خوانی و تعزیه خدمت بزرگی به موسیقی آوازی ایرانی کرده است و چه بسیار گوشه‌ها، نغمه های ناب و اصیل موسیقی ایرانی که آنها را فقط در مجالس شبیه‌خوانی می‌توان یافت.
این پژوهشگر حوزه موسیقیِ آیینی، موسیقی را یکی از ارکان هنر شبیه‌خوانی خواند و افزود: موسیقی ایرانی نه تنها در زمینه و قالب هنرِ تعزیه ماندگار شد و شرایط استخراج و تنظیم ردیف دستگاهی موسیقی را فراهم کرد، بلکه ویژگی توصیفی به خود گرفت و موجب شکل‌گیری نمایش آیینی و آهنگین بی‌نظیر ایرانی شد.
بررسی شبیه خوانی؛ ضرورت مهم نمایش های آیینی
داوود فتحعلی‌بیگی، هنرمند و پژوهشگر نمایش‌های آیینی در این نشست، بررسی جامع و علمی نمایش‌های آیینی و سنتی از جمله شبیه‌خوانی را یکی از ضرورت‌های مهم بیان کرد و گفت: در هنرِ شبیه‌خوانی از شعر، موسیقی و نمایش به‌صورت توأمان استفاده می‌شود. اگر پیشینیان ما هوشمندی به خرج نمی‌دادند و این هنر را ابداع نمی‌کردند، بخش‌های قابل‌توجهی از موسیقی و آواز ایرانی به سبب شفاهی‌بودن از بین می‌رفت.
این پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون، وجود بیش از ۵۳۰ عنوانِ مستقلِ مجلس تعزیه را نشان گستردگی این حوزه از عالَم ذر تا عالَم قیامت دانست و اظهار داشت: فقط بخشی از این عناوین مربوط به مجالس عاشورایی، زندگی ائمه اطهار و پیامبران است. این هنر در طول زمان دچار تحولاتی در زمینه‌های ساختار نمایشی، قصص و مضامین مورد توجه و به‌کارگیری صنایع ادبی شده است.
فتحعلی بیگی در انتها علاقه‌مندی مردم ایران به امام حسین(ع) و بزرگداشت قیام آن حضرت را عامل اصلی فراموش‌نشدن هنر تعزیه، رشد و ارتقای آن به خصوص در ماه‌های محرم و صفر بیان کرد.
نظر شما