به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، اکبر نصراللهی عصر چهارشنبه در گفتگوی اینستاگرامی با عنوان دولت و مدیریت بحران گفت: کشور ما همانند دیگر کشورهای دنیا همواره در معرض بحرانهای طبیعی و خطرات و پیامدهای آن است به گونه ای که از حدود ۴۵ بحران شناسایی شده طبیعی در دنیا ۳۲ بحران در ایران رخ داده است و به لحاظ تنوع بحرانها نیز در رده پنجم جهان قرار داریم. از این رو، ضرورت دارد همه بخش‌های درگیر بحران در وظایف‌شان تجدیدنظر کنند.
وی افزود: همه نهادها و سازمانهای مرتبط با مدیریت بحران در کشور باید بتوانند بحرانها را پیش بینی و حتی، از وقوع آن پیشگیری کنند، آمادگی و تاب آوری جامعه را در این زمینه بالا ببرند و تلفات مالی و جانی ناشی از بحران را کاهش دهند.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: در مورد بحرانها، همه نهادها و آحاد جامعه مسئولیت دارند و اینگونه نیست که بخواهیم یک دیوار بکشیم و بگوییم متولی بحران در کشور، «سازمان مدیریت بحران کشور» و یا سازمان و دستگاهی مشابه است و نهادهایی همچون رسانه ها، مجلس، قوه قضاییه، وزارتخانه ها، دانشگاهها و یا مدارس مسئولیتی ندارند.
نصراللهی یادآور شد: در کشوری که این همه بحران دارد و جان انسانها و هستی و نیستی افراد در معرض خطر است، تفکیک اینکه فقط افراد و نهادهای خاص در این زمینه مسئولیت دارند و دیگر بخشها باید کنار بکشند، درست نیست اما در عین حال، باید بپذیریم برخی نهادها و سازمانها مسئولیت و وظایف بیشتری در حوزه مدیریت بحران دارند.
وی وضعیت «مدیریت بحران » در کشور را « در بحران» دانست و اظهارداشت: درست است که بروز بحران، طبیعی است و همه کشورها در معرض بحران هستند اما آنچه در ایران طبیعی نیست، این است که این موضوع بسیار مهم و حیاتی را افرادی مدیریت می کنند که نگاه کارشناسی ندارند، نگاه سیاسی در انتخاب مدیران آن تاثیرگذار است و از ظرفیت رسانه ها در زمینه اطلاع رسانی، آموزش، پیشگیری و بحران زدایی بخوبی استفاده نمی شود.
این استاد ارتباطات افزود: در کشوری با این همه بحران، متاسفانه کار سازمانهای متولی در کشور ما، محدود و محبوس به مرحله بحران است ، به قبل و بعد از آن پرداخته نمی شود و ظرفیت آموزشی در جامعه برای بالابردن آگاهی ها و تاب آوری مردم در برابر بحران مورد استفاده قرار نمی گیرد.
رییس دانشکده ارتباطات و رسانه با بیان اینکه از نظر اداری، «سازمان مدیریت بحران کشور» برای پیش بینی، پیشگیری و مدیریت بحران ایجاد شده است، عملکرد این سازمان را زیرسوال برد و تاکید کرد که این سازمان باید این توان و هنر را داشته باشد که بتواند از ظرفیت بخش های مختلف جامعه برای مدیریت بحرانها حداکثر بهره را ببرد و تاب آوری کشور را در مواجهه و مقابله با بحرانها افزایش دهد.
وی افزود: مشکل کنونی کشور ما، جایگاه سازمان مدیریت بحران در ساختار اداری دولت نیست بلکه نحوه مدیریت این سازمان است به گونه ای که به نظر می رسد مدیریت سازمان مدیریت بحران کشور، خودش گرفتار بحران است.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه شورای عالی مدیریت بحران کشور طبق قانون باید هر سه ماه یکبار تشکیل شود، گفت: متاسفانه، این شورا تاکنون حتی یکبار تشکیل جلسه نداده و سازمان مدیریت بحران نیز نتوانسته است به وظایف قانونی خود در زمینه هایی همچون ایجاد هماهنگی بین دستگاهها و استفاده از ظرفیت رسانه ها عمل کند.
به گفته نصراللهی، اولین کاری که رئیس سازمان مدیریت بحران باید انجام دهد دعوت از دانشگاهی‌ها، رسانه‌ها و سازمانهای درگیر در یک فضای آرام و صمیمی است. همه آنها باید تمام گزینه‌هایشان را برای رفع بحران ها روی میز بگذارند و مشکلات و راه حل‌ها را مطرح کنند.
وی با تاکید بر اینکه رسانه‌ها نیز باید نوع نگرش و راهبردشان را نسبت به بحرانها تغییر دهند، افزود: مسوولان سازمان مدیریت بحران گفته‌اند کسانی که در رسانه ها هستند دانش کافی درباره بحران ندارند در حالی که این دانش را باید خود سازمان مدیریت بحران ایجاد کند. متاسفانه، آنها تاکنون دانشگاه و رسانه را صدا نزده‌اند تا نکات مدنظر خودشان را مطرح کنند.
نصراللهی با اشاره به مشکلات متعدد سازمان مدیریت بحران توضیح داد: با همین قوانین موجود می توان بحرانها را مدیریت کرد. من معتقدم مشکل ما در قوانین نیست بلکه در مدیران است و غلبه نگاه غیرکارشناسی در این زمینه باعث شده است از ظرفیت‌های درون سازمان، دانشگاه و رسانه برای مدیریت بحران استفاده نشود.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: باید رویکرد سازمان مدیریت بحران رویکرد پیشگیرانه باشد چون تخصیص اعتبار در بخش پیشگیری، سرمایه‌گذاری است.
رییس دانشکده ارتباطات و رسانه با تاکید بر اینکه باید از ظرفیت همه رسانه‌ها به ویژه فضای مجازی برای آموزش و اطلاع رسانی عمومی در زمینه پیشگیری و مقابله با بحرانها، استفاده حداکثری شود، اظهارداشت: به نظر می رسد کم اطلاعی از ذات کار رسانه‌ها و نیازهای آنها در بحرانها و تفکیک قائل نشدن بین ظرفیت های آنها، جزو اشکالات عمومی مدیریت بحران در کشور است.
این استاد دانشگاه همچنین اطلاع نداشتن از نیازها و دسترسی‌های مخاطبان، عادت به ارتباط با رسانه‌های رسمی و اشتیاق به بهره‌برداری سیاسی و خودتبلیغی در بحرانها را جزو دیگر آسیب‌های عمومی در این زمینه برشمرد.
وی افزود: شناخت ناکافی از تاکتیک‌های رسانه‌ای بحران، ضعف‌های ارتباطی درون سازمانی، نداشتن سخنگویان آموزش دیده و مسلط به امور رسانه‌ای نیز از جمله اشکالات ساختاری و اداری این سازمان است.
به عقیده نصراللهی، پیامد این اشکالات غلبه شعارها و وعده ها بر اقدامات، تعدد سخنگویان، فرصت سوزی، مخاطب گریزی و اعتمادزدایی است.
نظر شما