میزان روان‌آب رودخانه‌های دائمی مازندران ۴۵ درصد کاهش یافت

به گزارش ایرنا ، بر اساس آمار شرکت آب منطقه ای مازندران ،  همچنین میزان آب این رودخانه ها نسبت به دوره شاخص بلندمدت ۵۰ ساله کاهش ۳۰ درصدی نشان می دهد.

شرکت آب منطقه ای مازندران علت کاهش روان آب رودخانه های استان در یک سال گذشته را کاهش میزان بارندگی اعلام کرده است.

طبق گزارش این شرکت ، میزان بارندگی تجمعی حوزه آبریز رودخانه های استان از اول مهر سال ۹۹ تا ۳۱ شهریور ۱۴۰۰ که یک سال آبی را تشکیل می دهد ، ۵۵۹ میلی متر بود نسبت به سال آبی پیش از آن یعنی اول مهر ۹۸ تا ۳۱ شهریور ۹۹ کاهش ۲۳ درصدی دارد. کاهش بارندگی در این بازه زمانی در مقایسه با دوره شاخص ۵۰ ساله ۱۲ درصد کاهش نشان می دهد.

شرکت آب منطقه ای مازندران اعلام کرده است که در پی کاهش بارندگی ،حجم روان آب های هر هفت رودخانه دائمی و مهم استان شامل نکا رود، تجن ، تالار ، بابلرود ، هراز ، چالوس و چشمه کیله ۲ هزارو ۱۷۸میلیون مترمکعب بوده است که نسبت به مدت مشابه سال آبی قبل ۴۵درصد کاهش داشته است.

بررسی آماری از حجم آبدهی سال آبی گذشته  رودخانه های دائمی و مهم مازندران نشان می دهد  که چهار رودخانه ، نکا رود ،  تجن ، تالار و هراز نسبت به مدت مشابه آبی گذشته نصف شده است به گونه ای که میزان روان آب نکارود با حجم آبدهی ۶۹ میلیون متر نسبت به سال گذشته ۶۰ درصد کاهش دارد ، تجن با ۲۱۴ میلیون متر مکعب شاهد کاهش ۶۶ درصدی آبدهی بوده است. میزان کاهش روان آب تلار  با ۱۹۸میلیون متر مکعب ۵۳ درصد و رودخانه هراز با حجم آبدهی ۶۰۴ میلیون متر مکعب حدود ۵۰ درصد بود ه است.

حجم آبدهی رودخانه بابلرود در سال آبی گذشته ۳۳۱ میلیون مترمکعب بود که نسبت به یک سال قبل از آن کاهش ۳۴ درصدی نشان می دهد. رودخانه چالوس هم در سال آبی گذشته ۳۹۲میلیون متر مکعب آبی دهی داشت که کاهش ۳۸ درصدی نسبت به سال قبل از آن دارد و میزان روان آب چشمه کیله هم ۳۶۹ میلیون متر مکعب بود که کاهش ۱۱ درصدی را نسبت به یک ساله قبل نشان می دهد.

خشک‌ترین سال آبی مازندران 

مدیر دفتر مطالعات پایه منابع آب شرکت آب منطقه ای مازندران روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا سال آبی ۱۳۹۹- ۱۴۰۰ را یکی از خشکسالی ترین سال آبی استان طی یک دهه اخیر دانست و گفت: اگرچه بارندگی های امسال در زمان فعالیت های کشاورزی به عنوان بارش های به هنگام مورد استفاده قرار گرفت ، اما دلیل اصلی کاهش دبی آب ، بارش ها غیر موثر بوده یعنی بارندگی در ارتفاعات که رودخانه ها باید از سرچشمه ها تغذیه شوند، کمتر بود.

فرهاد مشهدی خلردی یکی از راهکارهای برون رفت از مشکلات خشکسالی و مدیریت روان آب رودخانه ها را ایجاد سازه های تنظیم کننده بویژه ساخت سد دانست و افزود : ساخت سد هراز بر روی این روخانه به عنوان مهم ترین و بزرگ ترین حوزه آبریز در منطقه مرکزی استان بسیار مهم است.

وی با اظهار این که ساخت سد گلورد بر روی نکاروداز اهمیت خاصی برای کشاورزی منطقه برخوردار است و تاثیر زیادی هم تاکنون داشته است ، بر ضرورت تکمیل طرح های جانبی این سد و آبگیری کامل آن تاکید کرد و گفت : با توسعه سازه های ذخیره آب ، می توان روان آب های رودخانه ها را مدیریت و سفره های زیر زمینی را تقویت کرد.

مدیر دفتر مطالعات پایه منابع آب شرکت آب منطقه ای مازندران ظرفیت ذخیره آب پشت ۱۱سد بزرگ را ۴۴۲ میلیون متر مکعب برآورد کرد و اظهار داشت : در حال حاضر ۱۴۱ میلیون متر مکعب معادل ۳۲ درصد پشت این سد ها آب وجود دارد که این مقدار نسبت پایان سال آبی گذشته ۳۱درصد کمتر است.  

وی با اعلام این که میزان ذخیره آب پشت سه سد شهیدرجایی در ساری ، سد البرز در سوادکوه و سد میجران در رامسر به  عنوان سد های بزرگ مازندران نیز اکنون نسبت به سال آبی گذشته کاهش دارد ، افزود : در حال حاضر از ظرفیت ۱۶۳میلیون متر مکعب سد رجایی ساری  ۳۹ میلیون متر مکعب آب پشت سد وجود دارد که معادل ۲۴ درصد ظرفیت آن و ۵۲ درصد کمتر از میزان آبی است که اول مهر ماه سال گذشته پشت سد ذخیره بود.

مشهدی خلردی گفت : از ظرفیت ۱۴۸میلیون متر مکعبی سد البرز نیز اکنون ۹۰ میلیون متر مکعب آب پشت سد وجود دارد که معادل ۶۴ درصد ظرفیت آن می باشد و ۱۵ میلیون متر مکعب کمتر است از سال گذشته در چنین زمانی است و در واقع کاهش ۱۵ درصدی را نشان می دهد.

مدیر دفتر مطالعات پایه منابع آب شرکت آب منطقه ای مازندران افزود : در سد میجران رامسر هم که هشت میلیون متر مکعب ظرفیت دارد ، اکنون سه میلیون متر مکعب آب ذخیره وجود دارد که نسبت به ۳۱ شهریور سال گذشته ۵۴ درصد کاهش دارد. به عبارتی در پایان سال آبی منتهی به پاییز ۹۹ ما حدود ۶ میلیون و ۵۰۰ هزار متر مکعب آب پشت سد میجران داشتیم.

حجم بارندگی سالانه در مازندران ۱۵ میلیارد متر مکعب برآورد می شود که حدود ۹ میلیارد متر مکعب آن طبق آمارهای رسمی شرکت آب منطقه ای و هواشناسی تبخیر می شود و تنها حدود ۶ میلیارد متر مکعب آن در دسترس قرار می گیرد که از این میزان چهار میلیارد متر مکعب آب های سطحی است.