به گزارش روز چهارشنبه ایرنا، از شانزدهم تا بیست و دومین روز از مهرماه در کشور به عنوان هفته ملی کودک معرفی شده و همه ساله در این ایام برنامه های مختلفی از سوی دستگاه های مختلف برگزار می شود.
برنامه های این هفته امسال با شعار "حال خوش کودکی، رنگ خوش زندگی" برگزار می شود، موضوعی که به نظر می رسد در روزگار فعلی حلقه مفقوده کودکان است و باید نسبت به آن توجه ویژه ای شود.
موضوع کرونا، مشکلات اقتصادی، فضای مجازی و ده ها موضوع دیگر باعث شده است تا کودکان از فضای شاد و با نشاط خود فاصله پیدا کرده و روزگار خود را با مشکلاتی دنبال کنند.
امروز که کرونا در کشور و سراسر دنیا رنگ باخته و امیدواری به حضوری شدن کلاس های درس افزایش پیدا کرده است باید سازوکاری فراهم شود تا مشکلات این چند سال از بین رفته و روز به روز مشکلات آموزشی این حوزه کاهش یابد.
خبرگزاری جمهوری اسلامی ایرنا(استان قزوین) برای بررسی مهم ترین آسیب ها و مشکلات کودکان در این ایام گفت و گویی را با مهدی مردانی از فعالان و نویسندگان حوزه کودک و نوجوان ترتیب داده است که متن آن به شرح ذیل می باشد.
ایرنا. مهم ترین آسیب هایی که در ۲ سال گذشته کودکان آن را تجربه کردند چه موضوعی است؟
اولین عامل و مشکل کودکان در این چند سال، دوری از فضاهای آموزشی به ویژه برای کودکان ۶ تا ۸ ساله است که سال های اول دبستان را طی می کنند، می باشد.
این دوری از فضای آموزشی با توجه به اینکه این کودکان در مرحله آشنایی مدرسه و ورود به یک زندگی اجتماعی قرار دارند یک آسیب جدی به شمار می رود و مشکلات زیادی را برای دانش آموزان به وجود آورده است.
دانش آموزانی که باید رفته رفته از فضای منزل فاصله و به گروه همسالان و اجتماع مدرسه می پیوستند و در سال های بعد مراحل رشد را طی می کردند، بیشترین آسیب را دیدند و امروز کودکانی که کلاس دوم و سوم هستند ممکن است دچار مشکلاتی شوند و انگار همان سال اول را تجربه می کنند.
در کنار این موضوعات، تحرک کم کودکان در خانه هم یکی از مشکلات اصلی به حساب می آید چرا که آنها باید با توجه به توصیه های کادر درمان در منزل می ماندند و با توجه به فضای کوچک منازل و زندگی آپارتمان نشینی و تاکید والدین بر کم سر و صدا بودن، یک انرژی جنبشی فوق العاده حبث و کودکان دچار کم تحرکی شده و آنها را دچار افسردگی کرده است.
بازی و سرگرمی حق مسلم هر کودک است که متاسفانه در طول این ۲ سال از آنها دریغ شده است، کودکان از این حیث با مشکلات جدی رو به رو شدند.
ایرنا. در این مدت استفاده کودکان از فضای مجازی هم بیشتر شده است، این موضوع را چگونه ارزیابی می کنید؟
علی رغم تلاش چندین ساله برای جلوگیری و مقابله با فضای مجازی که متاسفانه رویکرد علمی نداشت و صرفا تلاش مذبحانه برای از بین بردن گسترش اطلاعات در این حوزه بود پس از کرونا، کشور چاره ای به جز پناه آوردن به این فضا نداشت و آموزش و پرورش با ورود به این فضا موضوعات آموزشی خود را دنبال کرد که خود این جریان آسیب هایی را در پی داشت.
از بین رفتن امکان آموزش مستقیم و چهره به چهره با کودکان برای معلمان و دانش آموزان مشکلات زیادی را آورد و بار اصلی آموزش را خانواده ها بر دوش کشیدند و مادران درگیر آموزش بودند که همین موضوع حتی به لحاظ روحی آنها را خسته و برای آنها مشکلاتی را به وجود آورد.
از طرفی خود دانش آموز با سلیقه های مختلف والدین آموزش دیدند که این موضوع مطلوب ارزیابی نمی شود و برای دانش آموزان مضر است.
علاوه بر این کودک دچار گونه گونی آموزش، سلیقه های مختلف و سخت گیری های وحشتناک در منزل شد که همین فضا هم برای کودکان مناسب و مطلوب ارزیابی نمی شود.
اما شاید مهم ترین مشکل موجود در این حوزه در اختیار قرار گرفتن بی مهابا فضای مجازی در دست کودکان بود و آنها دسترسی آسان به این فضا، گوشی و تبلت را بدون اطلاع و سوداد رسانه ای تجربه کردند و با اطلاعات بسیار بیهوده و گزافی که برای بزرگسالان هم سودی ندارد، آشنا شده و می تواند مشکلات حرکاتی مانند بینایی، ستون فقرات و بسیاری از مشکلات دیگر را برای آنها به همراه آورد.
ایرنا. برای برون رفت از این مشکلات چه راهکارهایی را پیشنهاد می کنید؟
در دوران کرونا راهکارهای زیادی نمی توان اتخاذ کرد و نقش خانواده، پدر، مادر، برادر و خواهر بسیار پررنگ و تاثیرگذار است و آنها باید خلا گروه همسالان و فضای شاد را باید پرکنند و باید سعی کنند در حوزه مطالعه کتاب، قصه گویی و گفت و گوی چهره به چهره ورود کرده و حواله به فضای مجازی ندهند.
امروز خانواده ها با توجه به مشکلات اقتصادی زحمت های زیادی را برای کودکان می کشند و اگر قرار باشد مشکلات معیشتی کودک را برطرف کنیم و به فکر طراوت و روح و روان کودک نباشیم تمامی زحمات از بین می رود.
در این فضا آموزش مستقیم و چهره به چهره از اهمیت بالایی برخوردار است و در منزل حتما با کودکان بازی کنند و اولین نقش و مهم ترین کار این است که خانواده ها ورود کنند.
در کنار این موضوعات خانواده ها باید سعی کنند با حفظ دستورالعمل ها فرزندان خود را بیرون ببرند و روحیه کودکان خود را حفظ کنند، چراکه آینده ایران به دست این کودکان تامین می شود و اگر دچار مشکلی شود ادامه دار خواهد بود.
ایرنا. در این زمینه وظیفه مسوولان چیست؟
نقش مسوولان امر آموزشی برای عبور از این بحران بسیار مهم ارزیابی می شود، با وجود اینکه کرونا آمد و شاهد تغییرات جدی در شیوه های زندگی بودیم ولی آموزش و پرورش به دنبال همان سیستم آموزشی خود است و کودکان نیاز به شادی دارند و باید این نشاط و جنب و جوش را در بین کودکان راه بدهند.
روند مشق نوشتن و حفظ کردن اطلاعات که به درد کودک نمی خورد و استرس زاست و کودک را تحت فشار قرار می دهد، باید تغییر پیدا کند و باید سعی کنیم مفاهیم درست زیستن را در مقاطع ابتدایی مانند انسان بودن، شاد بودن، به طبیعت احترام گذاشتن، با اخلاق بودن را یاد بدهیم.
امروز حلقه گمشده آموزش در این روزگار نشاط و پویایی در بین کودکان است و آموزش و پرورش باید یک نسل شاد، پویا، جست و جوگر، پرطراوت و قدرتمند داشته باشد.
ایرنا. سخن پایانی؟
امیدواریم هر چه زودتر با تلاش کادر درمان و همراهی هر چه بیشتر مردم این ویروس منحوس از بین برود و یکبار دیگر حضور پرشور مردم و کودکان در عرصه های اجتماعی باشیم.
نظر شما