به گزارش ایرنا، در این مراسم، که برخی از مقامات کنونی و سابق کشوری، از جمله "محمدباقر قالیباف" رییس مجلس شورای اسلامی، حضور یافتند، حجت الاسلام والمسلمین مرتضی جوادی آملی، طی سخنانی به طرح سجایای اخلاقی و رفتاری امام حسن عسکری(ع) و امام زمان(ع) پرداخت.
این مراسم به همت دفتر آیت لله عبدالله جوادی آملی و هیئت امنای مسجد جامع امام حسن عسگری(ع) برگزار شد.
از شرکت کنندگان دیگر مراسم امروز عصر، که علاقه مندان، شاگردان علامه حسن زاده آملی و مردم تهران حضور داشتند، می توان به علی لاریجانی رییس پیشین مجلس شورای اسلامی، و سید رضا صالحی امیری وزیر اسبق ورزش و جوانان اشاره کرد.
علامه حسن‌زاده آملی ۲۱ بهمن ۱۳۰۷ در قریه ایرا بخش لاریجان شهرستان آمل دیده به جهان گشود. در ۶ سالگی به مکتب‌خانه رفت، علاقه وی به درس و قرآن تا اندازه‌ای بود که در خردسالی تمام قرآن را به خوبی یاد گرفت. وی تحصیلات ابتدایی را در مدرسه روحانی (حوزه علمیه) در محضر روحانیونی همچون محمد آقا غروی، عزیزالله طبرسی، شیخ احمد اعتمادی، عبدالله اشراقی و ابوالقاسم رجایی فرا گرفت. سپس به تهران آمد و در مدارسی همچون مبارک حاج ابوالفتح و مدرسه مبارک مروی به فراگیری دانش پرداخت و نزد حاج میرزا ابوالحسن شعرانی طهرانی در حدود ۱۳ سال به تربیت و تعلیم پرداخت و فنونی را از قبیل علوم منقول، معقول، تفسیر، کتب قرائت و تجوید، کتب ریاضی و نجوم، تعلیم کتب مختلف و استخراج تقویم نجومی کسب کرد که تعلیمش چهار سال طول کشیده بود. حسن زاده آملی ۲۲ مهر ۱۳۴۲ به قم رفت و در آنجا تحصیلات حوزوی خود را به پایان رساند.
این عالم و فیلسوف برجسته و شهره جهان اسلام که به زبان‌های فرانسوی و عربی نیز مسلط بود. آثار بسیاری در فلسفه، عرفان، ریاضی، نجوم، ادبیات فارسی و عربی دارد، همچنین برخی از مهم‌ترین آثار فلسفی و عرفانی همچون اشارات، شفا و شرح فصوص الحکم را تصحیح کرده و بر آنها شرح و حاشیه نگاشته است. به باور حسن‌زاده آملی، فلسفه و عرفان اسلامی در مسیر واحدی است و دین، فلسفه و عرفان، باهم هماهنگ است. او ادعای یونانی بودن فلسفه اسلامی را نادرست می‌داند؛ به این دلیل که فیلسوفان مسلمان، اندیشه‌های فلاسفه پیش از اسلام را عمق بخشیده و پخته‌اند. به گفته یکی از شاگردان وی، حسن‌زاده بیشترین تأثیر را از ملاصدرا و ابن عربی گرفته است.
از جمله آثار فلسفی وی می‌توان به الاصول الحکمیه، الحجج البالغه علی تجرد النفس الناطقه، النور المتجلّی فی الظّهور الظّلّی، ترجمه و تعلیق الجمع بین الرّأیین، ترجمه و شرح سه نمط آخر اشارات، تصحیح و تعلیق شفا، تصحیح و تعلیق اشارات، تقدیم و تصحیح و تعلیق آغاز و انجام، تقدیم و تعلیق راسله اتحاد عاقل به معقول، دررالقلائد علی غررالفرائد، دروس اتحاد عاقل به معقول، رساله اعتقادات، رساله العمل الضابط فی الرّابطی و الرابط، رساله‌ای در اثبات عالم مثال، رساله جعل، رساله رؤیا، رساله مثل، رساله نفس الأمر و... اشاره کرد.
در حقیقت باید نگاشته‌های این عالم فرزانه را به پنج دسته: تألیف مستقل، شروح، حواشی و تعلیقات، تصحیح آثار دیگران و رسالات تقسیم کرد. یکی از نخستین آثار وی تصحیح و اعراب گذاری و تحشیه نصاب الصبیان است. ایشان همچنین علاوه بر این آثار، اشعار اثرگذار و جذاب به زبان طبری و فارسی در قالب دیوانی از خود برجای گذاشته است.
علاوه بر تالیف و نگارش کتاب‌های گوناگون، وی حدود ۱۷ سال به تدریس ریاضیات و هیات مشغول بود. حسن‌زاده پس از سکونت در قم، ۱۴ دوره شرح منظومه، چهار دوره اشارات، یک دوره اسفار اربعه و چهار دوره شرح فصوص قیصری را تدریس کرده است. شرح تمهید و مصباح الانس نیز از جمله دیگر تدریس‌های اوست.
سرانجام این عالم فرهیخته پس از سال‌ها مجاهدت علمی سوم مهر ۱۴۰۰ در ۹۳ سالگی بر اثر نارسایی شدید قلبی دیده از جهان فروبست. پیکر آن عالم ربانی روز اربعین در شهرستان آمل تشییع و ششم مهر در روستای ایرای لاریجان به خاک سپرده شد.
آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب در پیامی نوشتند: این روحانی دانشمند و ذوفنون از جمله چهره‌های نادر و فاخری بود که نمونه‌های معدودی از آنان در هر دوره، چشم و دل آشنایان را می‌نوازد و توأماً دانش و معرفت و عقل و دل آنان را بهره‌مند می‌سازد. نوشته‌ها و منشأت این بزرگوار منبع پرفیضی برای دوستداران معارف و لطائف بوده و خواهد بود.
نظر شما