کارگردان «هری پاتر»: فکر می‌کردم همان دو هفته اول اخراج شوم

به گزارش روز شنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا از پایگاه اطلاع‌رسانی ورایتی، دو دهه پیش محبوبیت مجموعه هری‌پاتر در اوج خود بود. آن دوران بود که تب داستان فانتزی جی. کی. رولینگ درباره یک پسربچه عینکی که می‌فهمد یک جادوگر معروف است در فیلم هری پاتر و سنگ جادو ترجمه شد. (اولین فیلم از مجموعه فیلم‌های معروف هری پاتر.)

این فیلم که ۱۶ نوامبر سال ۲۰۰۱ روی پرده سینماها رفت، فورا به یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های گیشه تبدیل شد و راه را برای ساخت یکی از موفق‌ترین مجموعه‌های سینمایی تاریخ و تبدیل دنیل رادکلیف، اما واتسون و روپرت گرینت به بازیگرانی شناخته شده باز کرد.

کریس کلمبوس کارگردان هری پاتر و سنگ جادو به تازگی به مناسبت بیست سالگی این فیلم با مجله آمریکایی ورایتی درباره اقتباس سینمایی دنیای جادویی هری‌پاتر مصاحبه کرده است. مصاحبه‌ای جذاب و خواندنی که در ادامه مشروح آن را می‌خوانید:

با توجه به محبوبیت کتاب‌ها، آیا برای ساخت اولین فیلم هری‌پاتر تحت فشار بودید؟

انتظار داشتم همان دو هفته اول اخراج شوم. نمی‌خواهم بگویم مضطرب بودم اما حواسم بود که اگر در ساخت این فیلم خرابکاری کنم، احتمالا کارم برای همیشه تمام است. میلیون‌ها طرفدار خشمگین جلوی در خانه‌ام صف خواهند کشید. می‌دانستم روی یک پروژه عظیم دست گذاشته‌ام و تابه حال روی فیلمی به این حساسیت کار نکرده بودم. اگرچه استودیو برادران وارنر مرا استخدام کرده بود، باید با جی. کی. رولینگ هم دیدار می‌کردم چون او کسی بود که حرف آخر را می‌زد. برای دیدار با او به اسکاتلند سفر کردم و حدود دو ساعت و نیم یا شاید سه ساعت با هم حرف زدیم تا تصویر ذهنیم برای فیلم را به او توضیح دهم. (خانم نویسنده) خیلی چیزی نگفت و وقتی حرفهایم تمام شد گفت «من هم فیلم را دقیقا همینطور می‌بینم». با خودم گفتم: خدای من، از پسش برخواهم آمد. اول به وجد آمدم و بعد ترسیدم. می‌دانستم که باید فیلمی بسازم که نه تنها طرفداران هری پاتر را راضی کند، بلکه خودم را هم راضی کند چون خودم هم یک طرفدار بودم. همین طرز فکر بود که مرا تا پایان فیلمبرداری کشاند. به خودم می‌گفتم باید این فیلم را برای خودم بسازم. به میلیاردها چشمی که قرار بود این فیلم را ببینند، فکر نمی‌کردم.

کار کردن با دنیل رادکلیف، اما واتسون و روپرت گرینت در آن سن چطور بود؟

در فیلم اول سه بازیگر نقش اصلی تجربه حرفه‌ای چندانی نداشتند برای همین سر این فیلم دائم کات می‌دادم. در سه ماه اول بعد از این که یک کلوزآپ از یکی از بازیگران می‌گرفتم، تمرکزشان از دست می‌رفت. چند هفته اول همه بچه ها از این که بخشی از فیلم هری پاتر هستند خیلی هیجان زده بودند و دائم رو به دوربین لبخند می‌زدند. هرکار می‌کردم از لبخند زدن به دوربین دست برنمی‌داشتند و ساخت این فیلم برای من به عنوان کارگردان به تمرین و کلاس بازیگری تبدیل شد. وقتی ساخت فیلم دوم را شروع کردیم، توانستیم نماهای متحرک و مادر بگیریم و بچه‌ها توانستند در این صحنه‌ها دیالوگ را بگویند. (نمای مادر نمایی است که فضای عمومی صحنه را در برمی‌گیرد). وقتی هری پاتر و تالار اسرار را فیلمبرداری می‌کردیم آنها حسابی حرفه‌ای شده بودند و وقتی نوبت به فیلمبرداری هری پاتر و زندانی آزکابان رسید اگر می‎‌خواستید می‌شد کل فیلم را در ۱۵ برداشت تمام کرد.

فیلمبرداری کدام صحنه از همه سخت‌تر بود؟

همه‌شان سخت بودند. (در جواب این سوال) صحنه‌های کوییدیچ به ذهنم می‌رسد چون فیلمبرداری آنها مبتنی بر استفاده از پرده سبز بود و بچه‌ها چیزی نمی‌دیدند و صحنه برایشان ملموس نبود.

آخرین بار کی «هری پاتر و سنگ جادو» را تماشا کردید؟

اولین روزی که در سینماها به نمایش درآمد. آن زمان در لندن بودم و کار فیلمبرداری تالار اسرار را شروع کرده بودیم. آن وقت بود که بالاخره نسخه کامل فیلم را دیدم و از آن زمان تاکنون به تماشایش ننشستم. البته این را بگویم که هر از گاهی صحنه‌هایی از آن را جسته گریخته در تلویزیون می‌بینم. خیلی به فیلم اول افتخار می‌کنم. این که می‌بینم با گذشت ۲۰ سال مردم هنوز این فیلم را تماشا می‌کنند، حس خوبی دارد.

صحنه موردعلاقه‌تان از این فیلم کدام است؟  

لحظه موردعلاقه‌ام سکانسی است که در پایان در ایستگاه قطار فیلمبرداری کردیم. اگر فیلم را ببینید خودتان متوجه می‌شوید که ما سعی داشتیم به این بخش از رمان که هرماینی دندان خرگوشی داشت وفادار بمانیم. چون این بخش مهمی از کتاب بود و این کاراکتر بارها به دلیل دندان هایش مورد تمسخر قرار می‌گرفت پس مهم بود که این مساله در فیلم نیز بازتاب داده شود. بنابراین برای اِما دندان مصنوعی درست کردیم و او در صحنه آخر آنها را در دهان گذاشت. حرف زدن با این دندانها برای اِما خیلی سخت بود بنابراین تصمیم گرفتیم هیچوقت دوباره از آنها استفاده نکنیم اما اگر خوب دقت کنید آنها را در این صحنه خواهید دید. بهرحال، در این صحنه لحظه‌ای هست که کسی به دنیل رادکلیف از خانه رفتن چیزی می‌گوید و او پاسخ می‌دهد: «من که خانه نمی‌روم» سر این صحنه به دیوید هیمن (تهیه کننده) نگاه کردم و کات دادم. هر دویمان اشک در چشممان حلقه زده بود. دن در این صحنه فوق العاده بود.

هنوز با بازیگران هری پاتر در ارتباط هستید؟

بله، با دن رادکلیف بیشتر از همه. با تام فلتون هم زیاد پیام ردوبدل می‌کنم. 

با توجه به پیش‌درآمدی که در مجموعه «جانوران شگفت انگیز» ساخته شده، فکر می‌کنید فیلم‌های بیشتری با محور داستان‌های هری پاتر ساخته شود؟

خیلی دوست دارم کودک نفرین شده را بسازم. این نمایشنامه فوق العاده است و بازیگران هم در رنج سنی مناسبی برای بازی در آن قرار دارند. فانتزی من این است.

کریس کلمبوس، تهیه‌کننده، کارگردان و فیلمنامه نویس مشهور آمریکایی، سه فیلم اول از مجموعه هری پاتر را کارگردانی کرد. جام آتش را مایک نیووال ساخت و فرمان ققنوس، شاهزاده دورگه و یادگاران مرگ به کارگردانی دیوید ییتس جلوی دوربین رفتند.