به گزارش گروه فرهنگی ایرنا از پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سپهر زارعی با اعلام این خبر گفت: نتایج حاصل از بررسی اولیه محوطه‌چنددرخت به‌منظور ارزیابی ظرفیت این محوطه برای انجام برنامه‌های میدانی آینده، روشن ساخت پیشینه حضور انسان در این جزیره، نیازمند بازبینی است.
او تصریح کرد: با وجود دست‌ساخته‌های سنگی شاخص می‌توان این مجموعه را به دوره پارینه‌سنگی میانی منتسب کرد.
این باستان‌شناس افزود: این یافته‌های جدید، حضور گروه‌های شکارگر-گردآورنده دوران پارینه‌سنگی در این جزیره را تأیید کرده و بیانگر اهمیت تنگه هرمز در باستان‌شناسی پارینه‌سنگی خلیج‌فارس و سواحل جنوبی ایران است.
زارعی گفت: حفظ این محوطه و منظر زیست‌محیطی آن و انجام پژوهش‌های بیشتر در این بخش از سواحل شرقی جزیره هرمز یکی از اهداف پژوهشی-حفاظتی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان هرمزگان است.
او ابراز امیدواری کرد: پژوهش‌های آینده شامل بررسی فشرده، نمونه‌برداری سیستماتیک، کاوش لایه‌های برجا و مطالعات تکمیلی، دانش باستان‌شناسان را درخصوص گسترش گروه‌های پارینه‌سنگی و ارتباط خلیج‌فارس با جنوب ایران و شبه‌جزیره عربستان در دوره پلیستوسن را افزایش دهد.
این باستان‌شناس افزود: محوطه چنددرخت، نخستین مدرک از استقرارهای دوره پارینه‌سنگی در جزیره هرمز و پس‌از محوطه بام قشم، دومین مدرک از این گونه استقرارها در جزایر خلیج فارس است.
مدیر کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان هرمزگان نیز با اشاره به شناسایی یک محوطه از دوره پارینه‌سنگی توسط کارشناسان این اداره کل در سواحل شرقی جزیره هرمز تصریح کرد: در بررسی اولیه پراکندگی قابل توجهی از دست‌ساخته‌های سنگی بر روی یک پادگانه دریایی (تراس ساحلی) شناسایی شده که باتوجه به مشاهدات باستان‌شناسان از ویژگی‌های فن‌آوری و گونه‌شناختی آنها و قابل انتساب به دوره پارینه‌سنگی میانی است.
سهراب بناوند افزود: دوره‌ای که هم‌زمان با حضور انسان نئاندرتال و احتمالاً انسان هوشمند باستانی در ایران است و حدود ۲۰۰ هزار سال پیش آغاز و در حدود ۴۰ هزار سال پیش به پایان رسیده است.
او با اشاره به بررسی‌های باستان‌شناختی پیشین در جزیره هرمز که از دهه ۱۳۱۰ خورشیدی شروع و طی آن تنها آثار و بقایای سکونت‌های دوره اسلامی یافت شده است تصریح کرد: در خلال بازدید کارشناسان اداره کل میراث‌فرهنگی استان هرمزگان برای نخستین بار پراکندگی دست‌ساخته‌های سنگی بر روی پادگانه دریایی به‌نام «چنددرخت» شناسایی شد.
بناوند با اشاره به اهمیت این کشف، برنامه‌ریزی و اجرای پروژه بررسی مقدماتی آغاز شده در این محوطه را با هدف بررسی زمینه طبیعی این محوطه و بقایای پارینه‌سنگی دانست و اظهارکرد: این پژوهش محدوده، به‌منظور ثبت پراکندگی دست‌ساخته‌های سنگی و مطالعه گونه‌شناختی و فن‌آوری دست‌ساخته‌ها و ارائه یک گاهنگاری نسبی انجام شد.
نظر شما