کدام کشورهدف توافق همکاری امنیتی مغرب و رژیم صهیونیستی است؟

به گزارش روز جمعه ایرنا از خبرگزاری فرانسه، این توافق امنیتی به مغرب اجازه می دهد تا به فن آوری‌های نظامی رژیم صهیونیستی دست پیدا کند.

قوجیل خاطرنشان کرده است که « دشمنان ما بیشتر و بیشتر برای جلوگیری از مسیر پیشرفت الجزایر مجهز می شوند».

سفر گانتس به مغرب و امضای توافق همکاری امنیتی در رسانه های الجزایری هم با واکنش های تندی مواجه شده است.

وب سایت خبری الجزایری «Tout sur l'Algerie» نوشت: کاری که اسرائیل با مصر و اردن در خلال ۴۳ و ۲۷ سال روابط دو جانبه با آنها انجام نداد، تنها یازده ماه بعداز عادی سازی روابط با مغرب محقق کرد.

روزنامه «اکسپرسیون» هم تاکید کرد: امروز این اقدام جدید فرصتی را برای موساد (سازمان جاسوسی رژیم صهیونیستی) ایجاد کرده تا حضورش را در مرزهای مغرب با الجزایر تقویت و امنیت همه منطقه مغرب عربی را تهدید کند.

کمتر از یک سال بعداز اعلام عادی سازی روابط بین مغرب و رژیم صهیونیستی، وزیر جنگ این رژیم به رباط برای نخستین بار در تاریخ سفر کرده و این در حالی است که بحران در روابط بین مغرب و الجزایر به دلیل پرونده صحرای غربی در اوج خود قرار گرفته است.

الجزایر ماه اوت گذشته روابطش را با پادشاهی مغرب به دلیل « اقدامات خصمانه» این کشور قطع کرد.  

صحرای غربی مستعمره سابق اسپانیا است که مغرب کنترل بیشتر خاک آن را در دست گرفته و همین مسئله منجر به درگیری مسلحانه با جبهه مردمی برای آزادسازی الساقیه الحمراء و وادی الذهب( جبهه پولیساریو) شد و تا سال ۱۹۹۱ ادامه یافت.

از آن زمان، سازمان ملل متحد هیاتی را در این منطقه مستقر کرده و در نبود حل و فصل نهایی، آن را یک «منطقه غیر خودگردان» خوانده است.

در دوران ریاست جمهوری « دونالد ترامپ»، آمریکا اعلام کرد حاکمیت کشور مغرب بر صحرای غربی را مشروط به عادی سازی بین این پادشاهی با رژیم صهیونیستی به رسمیت می شناسد.

خبرگزاری فرانسه گزارش داد که « ابراهیم غالی» رهبر جبهه پولیساریو گفته است که این جبهه مبارزه مسلحانه علیه مغرب را برای بدست گرفتن کنترل همه منطقه مورد مناقشه صحرای غربی تشدید می کند و این موضوع ناظران را از تبدیل درگیری ها به یک جنگ تمام عیار بین دو طرف نگران کرده است.

پولیساریو خواستار سازماندهی همه پرسی برای تعیین سرنوشت صحرای غربی است که در زمان امضای توافق آتش بس در سپتامبر ۱۹۹۱ توسط سازمان ملل به تصویب رسید، در حالی که رباط با حمایت پاریس و واشنگتن، هر گونه راه حلی خارج از خودمختاری تحت حاکمیتش در این منطقه وسیع ۲۶۶ هزار کیلومتر مربعی را رد کرده است.