در ادامه یادداشت ۶ آذر ۱۴۰۰ روزنامه همشهری به قلم حامد فوقانی دبیر گروه شهر می خوانیم: ۲۳سال از زمانی که بارقه «مدیریت واحد شهری» در کشور زده شد گذشته اما هنوز این موضوع مهم که می‌تواند از هزینه اداره شهرها کاسته و جلوی اقدامات جزیره‌ای نهادها را بگیرد، محقق نشده است. اگرچه هم شخص رئیس‌جمهور و هم اعضای هیأت دولت اعلام کرده‌اند که اراده لازم برای تحقق این امر در دولت سیزدهم، وجود دارد. بنابراین انتظار می‌رود که لایحه «مدیریت شهری» که تکیه‌اش بر مدیریت واحد یا یکپارچه شهری است، در کمیسیون‌های خاص دولت چکش‌کاری شود و نمایندگان مجلس نیز در کمیسیون شوراها و امور داخلی و فراکسیون مدیریت شهری، در تعامل با دولت هرچه سریع‌تر بسترهای مناسب برای تصویبش را ایجاد کنند.
با همه اوصاف، شهرداری تهران تا آن زمان که مدیریت واحد شهری به‌معنای واقعی، مصوب شده و اجرایی شود، دست روی دست نگذاشته است و خود با تکمیل حلقه‌هایی مرتبط با این مهم، امور را پیگیری می‌کند؛ چه آنکه از یکسو ۵قرارگاه مختلف شکل گرفت و چه آنکه از سوی دیگر، شهردار از پی جلساتی مشترک با دولت، مسئولان عالی رتبه و مدیران ارگان‌ها، به‌دنبال فراهم‌سازی مقدمات کارهای اولویت‌دار شهری است. ایجاد قرارگاه اجتماعی و شناسایی درگاه‌های مرتبط با آسیب‌های اجتماعی و در نتیجه اعلام این موضوع که ساماندهی بیش از ۱۲هزار معتاد متجاهر و کودکان کار به فوریت انجام می‌شود، ثمره همین امر به شمار می‌آید.
تا جایی که شهردار تهران با قاطعیت اعلام کرده با همراهی دیگر نهادها، طی ۶ماه آینده چهره شهر از آسیب‌های مربوط به معتادان متجاهر زدوده خواهد شد و شهرداری ۴تا ۵سال برای حمایت و عدم‌بازگشت‌شان به زندگی سیاه گذشته پای آنها خواهد ماند. مورد دیگر را هم می‌توان راه‌اندازی مراکز واکسیناسیون ثابت، سیار و خودرویی در همکاری با وزارت بهداشت، وزارت کشور و ستاد ملی مقابله با کرونا دانست.
به هرترتیب شهرداری در دوره جدید، نه‌تنها قائل به فرصت‌سوزی در تعامل با دولت و مجلس شورای اسلامی نیست بلکه باب رایزنی با هر نهادی را باز کرده است. از این منظر، طی روزهای گذشته دیپلماسی شهری هم مورد توجه قرار گرفته؛ تا جایی که هفته گذشته شهردار در دفتر کارش با سفرای ژاپن، ایتالیا و سوریه جلسه داشت. ماحصل این ملاقات‌ها هم، تفاهم همکاری با ژاپنی‌ها که تجربه‌ای بی‌نظیر در حوزه پسماند و آمادگی در برابر بحران‌هایی مثل زلزله دارند و مشارکت و سرمایه‌گذاری از سوی ایتالیایی‌ها در زمینه انرژی‌های تجدیدپذیر بود. درست مواردی که معضل و نیاز به‌شدت ضروری سالیان طولانی تهران به‌حساب می‌آیند.
نتیجه: اینکه همیشه عنوان شود، شهرداری تهران از دولت، X تومان (حدودا ۵۶هزار میلیارد تومان قطعی و غیرقطعی) طلب دارد و Y تومان (حدود ۶۸هزار میلیارد تومان) به نهادهای گوناگون بدهی دارد، دوایی را درمان نمی‌کند. زمانی اتفاقات مثبت رخ خواهد داد که تعامل لازم شکل گرفته و شهرداری از طریق فرصت‌هایی همچون مجمع ۱+۵۱ نفره (۳۰نماینده تهران در مجلس، به اضافه ۲۱عضو شورای شهر تهران و شهردار پایتخت)، رایزنی با نهادها و سازمان‌هایی مثل وزارتخانه‌های راه و شهرسازی، نفت، بهداشت، تامین اجتماعی، پلیس راهور، نیروی انتظامی و... راهکارهای دریافت مطالبات و پرداخت بدهی‌ها را به‌دست آورد. در چنین شرایطی می‌توان گفت که شهرداری، اساسا خود حلقه‌های مدیریت واحد شهری را ایجاد کرده است تا کارهایی که روزانه ارتباط مستقیم با زندگی میلیون‌ها نفر شهروند دارد، لنگ نماند.
نظر شما