به گزارش ایرنا ناصر امانی روز سه شنبه در جریان سی و یکمین جلسه شورا طی گزارشی درباره مشکلات و چالش‌های محله «خلازیر» گفت: ۸۵ درصد املاک محله وقفی است و مردم برای هر اقدامی در زمینه نوسازی و ساخت و ساز، یک بار به شهرداری و یک بار به اوقاف باید عوارض برابر پرداخت کنند.
وی تاکید کرد: مردم ندارند، حداقل حقوق را می‌گیرند، بازنشسته هستند، درآمدشان تنها از پرداخت مستمری صندوق‌های بازنشستگی تامین می‌شود و یا کارگران روزمزد هستند، فرزندانشان نیاز به مسکن دارند، مردم قدرت رهن و اجاره هم ندارند و برخی هم که زمین دارند و خانه دارند، باید برای ساخت یک طبقه از شهرداری مجوز بگیرند.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران ادامه داد: اوقاف برای صدور سند، مبالغ بالایی مطالبه می‌کند که نه‌تنها پرداخت بلکه محاسبه آن برای این مردم ممکن نیست.
وی گفت: خلازیر محله غیرقابل تحمل با ۲ هزار گاراژ که محل دپو نخاله‌های ساختمانی، چوب، آهن، پلاستیک و غیره و همچنین محل دپوی پسماندهای کارگاه‌ها و گاراژهای مذکور است و از عصر تا صبح روز بعد با آتش زدن آنها توسط معتادان و کارتن‌خوابن‌ها یکی از منابع اصلی آلودگی هوای تهران است.
وی ادامه داد: میزان نخاله‌ها و پسماندهای رهاشده در مناطقی که اشاره کردیم به قدری زیاد است که توان یک پیمانکار آن هم در سطح ناحیه به هیچ وجه پاسخگوی پاکسازی آن نخواهد بود، هرچند به گفته مردم، شهرداری هرچند روز یک بار آنها را جمع می‌کند، اما یک ساعت بعد همان آش و همان کاسه است.
امانی گفت: اما مهم‌ترین مشکلات مردم سیستم فاضلاب و آب گرفتگی منازل و محل کارشان با کوچک‌ترین بارندگی است؛ زیرا علی‌رغم اجرای سیستم فاضلاب از سال‌های قبل، به دلیل نداشتن مرکز تصفیه، به بهره‌برداری نرسیده و مردم نیز به ناچار خود اقدام به وصل فاضلاب خود به لوله‌های نصب‌شده کرده و با کوچک‌ترین بارندگی آب پس زده و معابر منطقه را فرا می‌گیرد.
وی ادامه داد: در محله از فضای سبز، بوستان و مراکز فرهنگی هیچ خبری نیست و سرای محله‌ی شهید کاظمی از چند ماه قبل توسط همان وقفیه‌ای که عرض کردم که ادعای مالکیت زمین سرای محله اداره پلمپ و تعطیل شده و تنها مرکزی که مردم امکان استفاده از برنامه‌های آنها را داشتند، از آنها گرفته شده و یکی از مهم‌ترین خواسته‌ها بازگشایی مجدد این سرا است.
وی ادامه داد: پدیده نادری که در این محله شاهد آن بودیم، سر کوچه و خیابان نشستن پیرمردان و بازنشستگانی بود که به خاطر نداشتن حداقل یک پاتوق محلی و به عنوان اعتراض محلی، دست به این کار می‌زنند و به گفته خودشان هرازچندگاهی با اعتراض همسایگان تجاری و مسکونی، محل تجمعشان را تغییر می‌دهند.
به گفته امانی حتی از مرکز بهداشت و داروخانه در محله هم خبری نیست و مردم برای کارهای درمانی خویش ناچار به مناطق درمانی دیگر تردد می‌کنند.
امانی افزود: البته از بافت فرسوده در محله خبری نیست، ولی محدودیت نوسازی و ارتفاع حداکثر سه طبقه، روند نوسازی و ساخت و ساز را به تعطیلی و رکود کشانده است.
امانی اضافه کرد: بازار خلازیر که وصف آن آمد، با پهنه‌ی G و کاربری فضای سبز بوده و زمین‌های آن وقفی است، اما در حال حاضر کاربری تجاری دارد و اجاره آن که هر گاراژ حداقل ماهیانه یک میلیارد تومان است، نه برای مدیریت شهری که صرف اهداف وقف خاص می‌شود که البته ظاهرا قانونی و شرعی است.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران با بیان اینکه داشتن یک قانون بد بهتر از بی‌قانونی است و مصداق بارز این گفتار حکیمانه را در این محله شاهد هستیم، افزود: آیا وقت آن نرسیده است که بعد از ۴۰ سال در مرکز کشور تفکیک سه تهران کلانشهر، پایتخت و منطقه شهری تهران را حداقل در حد طرح‌های شهری و حد و مرزهای کاغذی روشن کنیم؟ حل این مشکل نه با مدیریت شهری که با متولیان استان تهران و وزارت کشور و دیگر سازمان‌های مسوول است.
عضو شورای اسلامی شهر تهران خطاب به شهرداری تهران و معاونت حمل و نقل گفت: اجرای کنار گذر جنب پمپ‌بنزین برای ورود و خروج مردم و خارج شدن محله از بن‌بست و فعال کردن پمپ گاز CNG که توسط بخش خصوصی ساخته شده و متاسفانه به دلیل وجود معارض بهره‌برداری نشده است.
وی ادامه داد: از شهرداری تهران ساخت بوستان محلی در حد پاتوق و تعیین‌تکلیف زمین بسته ۱.۵ هکتاری که تبدیل به محل دپوی زباله و نخاله و تجمیع معتادین هست را خواهانم.
وی همچنین از موسسه وقفی، مردم‌داری، هماهنگی با مدیریت شهری و اولویت دادن به مردم ساکن منطقه و خودداری از واگذاری زمین‌های با کاربری‌های فضای سبز به سوداگران را خواست.
این عضو شورا همچنین از وزارت کشور و استانداری تهران، خواستار تعیین تکلیف بازار خلازیر و حل مشکل منطقه شهری تهران در منطقه ۱۹ شد.
نظر شما