به گزارش خبرنگار ایرنا، دامداری در طول تاریخ یکی از بنیان های اقدامی روستانشینان و به خصوص عشایر بوده است و با معیشت آنان پیوندی ناگسستنی دارد. عشایر رضوانشهری نیز با تداوم شغل اجدادی هنوز بر کوره تاریخ می‌دمند.
پیوندی چنان ریشه دار که دام برای آنها نه تنها به لحاظ اقتصادی حائز اهمیت است بلکه بخشی از زیست آنها بشمار می رود. تولیدات لبنی این عشایر از قبیل پنیر و کره و همچنین پشم چینی و تولید صنایع دستی و دستبافه های پشمی نیز وابسته به دامداری است .
اما دامداران و عشایر کوچگر به دلیل عدم اطلاع و آشنایی کافی با دستورالعمل های بهداشتی سازمان دامپزشکی و در دسترس نبودن امکانات، مدام در معرض خطرات و امراض احتمالی مختلف در بین گله های دامی هستند.
طی روزهای اخیر جمعی از دامداران و عشایر کوچ گر مناطق مختلف رضوانشهر و پره سر از افزایش سقط جنین در بین گله های گوسفند ابراز نگرانی کرده و آن را یک فاجعه اقتصادی بزرگ در زندگی عشایری عنوان کردند.
به گفته آنها این مساله نه تنها به لحاظ اقتصادی ضربه شدیدی به دامداران و عشایر وارد می کند بلکه به لحاظ روحی نیز به خانواده های عشایر که علاقمندی فراوانی به دامهایشان دارند لطمه می زند.
هدایت پوردادا از دامداران مناطق بالادست پونل واقع در بخش مرکزی رضوانشهر ، موضوع کمبود علوفه و گرانی نهاده های دامی در کنار سقط جنین گوسفندها در این فصل از سال را برای زندگی جامعه عشایری یک فاجعه و مصیبتی بزرگ خواند.
این دامدار ۷۵ ساله رضوانشهری ضمن انتقاد از بی توجهی بعضی مسئولان نسبت به عدم رسیدگی به زندگی آنان گفت: سهمیه آرد ما بسیار کم و ناچیز است و کفاف نیاز زندگی ما را نمی دهد و ناچار باید از بازار آزاد با قیمت گزاف خریداری کنیم.
وی ادامه داد: ۹ فرزند دارم که به دلیل سختی ها و مشقات موجود حاضر به ادامه زندگی عشایری نشده اند و همگی رفته اند بدنبال زندگی شهری و تنها یک پسرم در حال حاضر با من زندگی می کند.
پوردادا افزود : با فرارسیدن فصل سرما هنوز هیچ گونه سهمیه نفت سفید برای ما در نظر گرفته نشده و یک ظرف ۲۰ لیتری نفت سفید را در بازار آزاد به قیمت ۵۰ هزار تومان خریداری می کنیم.
هلاکو پورقلی یکی دیگر از دامداران این مناطق و ساکن علف چر گردکوه پونل بیان کرد: ما پنج برادریم که دام های خودمان را در این منطقه نگهداری می کنیم که با شیوع این بیماری و سقط شدن بره ها مظطرب و نگران هستیم.
وی ادامه داد: پیگیری های ما برای مشخص شدن علت این بیماری و پیشگیری این موضوع از طریق شبکه دامپزشکی رضوانشهر ادامه دارد و کارشناسان مربوطه اقدام به بازدید از گله و نمونه برداری از دام ها کرده اند.
پورقلی با اشاره به دیگر مشکلات موجود گفت: حدود ۷۰ خانوار دامدار ساکن در روستای شالم که از گذشته های دور و به صورت آبا و اجدادی ساکن آن روستا بودیم که بدلیل واقع شدن در محدوده سد شفارود از حدود ۵ سال پیش روستا را تخلیه و در واقع ما را بی سرو سامان کردند.
وی ادامه داد: طبق قرار داد موجود، قرار بر این بود که به ما زمین برای ساخت منزل و مکان دامداری بدهند، ولی پس از گذشت چندین سال همچنان بلاتکلیف و بی سروسامان هستیم.
این دامدار رضوانشهری گفت: در محدوده علف چر و چراگاه دامی که تحت اختیار ما است، اجازه ساخت هیچگونه سرپناه برای خودمان و دام ها را نداریم و در طول سال و شب های سرد زمستان دام های ما در هوای آزاد و در سرما هستند و زندگی ما در زیر چادر های موقت و فصلی سپری می شود.
پورقلی در ادامه با اشاره به اقدامات قانونی برای واگذاری زمین تحت تصرف آنان مبنی بر ساخت مکان نگهداری دام گفت: به میزان ۲۰ هزار متر مربع از این زمینها را برای این امور نقشه برداری کرده اند تا پس از سیر مراحل قانونی به ما واگذار کنند.
وی ادامه داد: خشکسالی های مکرر و کاهش مراتع باعث شده که دام ها از تغذیه مناسبی برخوردار نباشند و این روند تغذیه موجب کمبود مواد معدنی در بدن دام ها شده است.
خبرنگار ایرنا این موضوع را با رئیس شبکه دامپزشکی رضوانشهر در میان گذشت و کارشناسان به مناطق مربوطه اعزام و از دام ها نمونه گیری بعمل آمد و قرار شد پس از بررسی های بعمل آمده نتیجه اعلام و کار درمان در دستور کار شبکه دامپزشکی قرار داده شود.
عشایر و دامداران منطقه اکنون چشم امید به کمک و حمایت سازمان دامپزشکی و متولیان رسیدگی به امور روستایی و عشایری استانداری گیلان بسته اند.
سطح جنگل های این منطقه بیش از ۶۰ هزار هکتار و میزان مراتع رضوانشهر و پره سر نیز ۱۲ هزار هکتار است که به ازای هر هکتار، سه واحد دامی وجود دارد.
شهرستان رضوانشهر با حدود ۸۰ هزار نفر جمعیت، ۱۲۰ روستا و ۸۱۰ کیلومتر مربع وسعت جغرافیایی در ۷۰ کیلومتری غرب مرکز استان گیلان واقع شده و ۸۵۰ نفر دامدار با ۳۶ هزار رأس دام در این مناطق وجود دارد .
نظر شما