حفاظت از حیات وحش زریبار در زمان ورزش های زمستانی ضروری است

ابراهیم همت بلند روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اشاره به اینکه سرمای هوا منجر به یخ بستن دریاچه زریبار شده است، اظهار داشت: از اوایل دهه هشتاد تاکنون آب زریبار با این وسعت و ضخامت منجمد نشده بود و بعد از این مدت اکنون شرایط انجام ورزش های زمستانی در آن فراهم شده است.

وی با اشاره به اینکه در چند روز اخیر مردم حضوری چند برابر در دریاچه زریبار داشته اند، اضافه کرد: محیط بانان ما در تالاب بین المللی زریبار تذکر و اخطار لازم را به مردم می دهند که به مکان‌های تجمع پرندگان و دیگر جانداران موجود در این تالاب نزدیک نشوند.

رییس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان مریوان  از مردم خواست که به تذکرات و توصیه‌های محیط بانان و کارشناسان محیط زیست توجه کنند تا آسیبی به حیات وحش زریبار وارد نشود و ورزش‌های زمستانی خود را با حمایت و رعایت شرایط حفاظت از حیات وحش این تالاب انجام دهند.

همت بلند یادآور شد: به دلایل مختلف، چشمه‌ای در داخل دریاچه زریبار باقی نمانده است و این باعث شده در هوای سرد امسال قسمت اعظم دریاچه یخ ببندد و تنها چند لکه محدود باقی مانده که منجمد نشده و حیات وحش موجود در دریاچه از آنجا آب مورد نیاز خود را تامین می‌کنند و یا به چشمه‌های اطراف دریاچه می‌روند.

وی اظهار داشت: رهاسازی زباله، تیوب و نایلون‌هایی که مردم در این ایام برای انجام سرسره بازی با خود می آورند موجب آلودگی محیط زیست و آسیب به آن می شود لذا از شهروندان درخواست می شود زباله ها را در سطل های موجود در محوطه قرار دهند.

دریاچه بین المللی زریبار مریوان دارای یک هزار و ۲۰۰ هکتار نیزار، سه هزار و ۴۰۰ هکتار پناهگاه حیات وحش و ۲ هزار و ۳۰۰ هکتار تالاب است و هفتمین تالاب ثبت شده ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در کنوانسیون بین المللی رامسر است که فرآیند ثبت آن از یک دهه پیش آغاز شده بود.

طول دریاچه زریبار حدود پنج کیلومتر و عرض آن حدود ۱.۶ کیلومتر، وسعت تالاب به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغیر و حداقل و حداکثر عمق آن به ترتیب ۲ و ۶ متر است.

زریبار در یک دره طولی وسیع قرار دارد و از ۲ طرف غرب و شرق با کوه‌های پوشیده از جنگل احاطه شده و پوشش غالب اراضی منطقه را جنگل و بیشه‌زارهای نیمه انبوه تشکیل می‌دهد که گونه غالب جنگلی آن بلوط ایرانی است.

گیاهان شناوری چون سراتوفیلیوم، سریوفیلیوم و گونه‌هایی از گیاهان خاردار و گونه‌های نی، هزارنی، بارهنگ آبی، نیلوفر آبی، علف هفت بند، پیچک ها، لویی، بزواش، جگن و نعناع پوشش گیاهی این تالاب را تشکیل می‌دهد.

سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی، عروس ماهی و ماهی گامبوزیا از جمله گونه‌های بومی و ماهی آمور سفید، کپور آیینه ای، کپور معمولی، کپور سرگنده (بیگ هد) و فیتوفاک از جمله گونه‌های غیربومی این دریاچه است.

شهرستان مرزی مریوان در فاصله ۱۲۰کیلومتری غرب سنندج مرکز استان کردستان واقع شده است.