به گزارش ایرنا، در عصر عذاب ، موسم محنت و دوران درد و داغ جاهلیت پیش از اسلام مخلوق منحرف خالق خویش را فراموش و جمال جمیل انسانیت در کوره کاهلی ، کُدورت و تباهی قرار داشت و اصالت و قداست گل سرسبد هستی طعمه طغیان و شبهه بی دینی بود.
در آن دوران سیاه ، تعدی و تجاوز، قتل و قساوت ، ستم و سنگدلی، زهر و ضلالت جمال جمیل جهان را تلخ و تاریک کرده و حرمت ها حراج و ارزش ها ارزان بود.
جهش های جاهلانه و جبرهای جابرانه طاقت تاریخ را طاق ، عفونت انحراف عالم گیر و نان خشکیده و آب جوشیده جشن دنیا را به جهنم تبدیل کرده بود.
عصر اندوهناک قبل از بعثت رسول خدا روزگار رذلی بود که دخترکان معصوم از دامن گرم مادران خود رُبوده و به دل سرد خاک سپرده می شدند.
جهل ، جمود ، جور و جهالت دل خورشید را مجروح و قلب آفتاب را نیز مغموم کرده بود.
سرانحام تقدیر الهی تحقق یافت و هلال حُریت و کمال کرامت رجب رُخ نمود و آیه اکرام آدمیان در زلال سوره ی عَلَق بر صفحه سَرنوشت تابید و محمد مهربانی و رسول رستگاری را به قرائت آیه مبارکه ( اقرَا باسمِ رَبِکَ اَلَذِی خَلَق) فرا خواند .
جبرئیل امین در غار حَرا بر وجود با شرافت نبی نعمت و رسول رحمت و زینت خِلقَت فرود آمد و آیات عِبرَت و آیین عزت بر قلب نازنین پیامبر پاک نهاد ارائه نمود تا گوهر وجودی محمد امین (ص) از صدف صدق خدا رُخ نماید و چهره حق و سیمای صداقت برای همگان عیان شود .
در این تحول امیدآفرین با تلاش طاقت فرسای پیامبر اعظم (ص) و فروغ مشعل هدایت ، تاریخ اسلام طراوت گرفت ، شب کائنات به روز روشن تبدیل شد، نور وحی عالم آرا گردید و طلوع بعثت رسول خدا ، خاور خوبی‌ها را مقدس نمود.
مرگ جهل به سرآمد و دانایی متولد شد. به میمنت مبعث حضرت نبی مکرم اسلام (ص) ، جهانی شدن ادیان توحیدی و آیات وحیانی، یکتاپرستی فراگیر شد و بت ستیزی جامه تقدس پوشید، اَبرِ استبداد ناپیدا ، بُت بردگی سرنگون ، کُنگره بزرگِ کدخدایان کافَر فُرو ریخت ، عَلَم آزادگی قد کشید و جهان بشریت به اعجاز معنویت ، میمون و مبروک و متبرک گردید.
آری؛ به یمن و مبارکی ۲۷ رجب و رسالت راستین و نبوت نورانی آخرین فرستاده خدای حکیم، طومار بت پرستی و دین حراسی، برادرکُشی و خرافه پروری منقرض و برابری و مُساوات تحت لوای حکومت اسلامی برقرار شد.
این نهضت به قیمت جان مجاهدان و موحدان مخلص تاکنون ادامه یافته و این امانت عزیز، امروز در اختیار ماست تا آنرا در اوج امانتداری به صاحب اصلی اش یعنی حضرت مهدی فاطمه (س) تحویل دهیم.
نگارش: سید حرمت الله موسوی مقدم.
نظر شما