تا چندی پیش اگر شما از هرجهرمی می‌پرسیدید نیمه شعبان کجا بودید، به‌طور بیشتر آن‌ها می‌گفتند رفته بودیم پیش یامهدی. یا مهدی از دهه شصت در جهرم پیدا شد، دقیق‌تر اوایل سال ۱۳۶۳. در بحبوبه جنگ بود که نوری از وسط کوه‌های جهرم و در همه جای شهر پیدا شد، نوری که بعدا به همت تعدادی از کهن‌رزمندگان تیپ المهدی(عج) جهرم بعدها تبدیل به نوشته «یامهدی ادرکنی» و بارقه امیدی شد برای خیلی‌ها و معتقد شدند که این محل منظر امام مهدی(عج) است.
تپه یامهدی در آن زمان دو چادر نظامی تیپ نیروی مخصوص المهدی(عج) و داربستی با لامپ بود که در بالای ارتفاعات بونیز شهر جهرم برافراشته شده بود و شب‌ها روشن می‌شد، البته از کوهنوردانی که در سه روز سیزدهم تا پانزدهم ماه شعبان به این مکان می‌آمدند با شیرینی و چایی پذیرایی می‌شد. اما اوج استقبال از یا مهدی در جهرم دهه هفتاد بود که چراغ‌های آن رنگی و چشمک‌زن شد و رفتن از راهی صعب‌العبور برای رؤیت یا مهدی کار هر مرد و زن و کودک و پیر و جوان جهرمی شد. با وجود آنکه هیچ هیئت مذهبی و ارگان رسمی پای این حرکت نبود، استقبال مردم از این مکان به حدی بود که مردم برای اینکه به ازدحام جمعیت نخورند از نیمه شب و سحر شروع به حرکت به سمت این مکان می‌کردند. در تمام روز ۱۵شعبان خطی سیاه‌رنگ از تعدد کسانی که به این کوه می‌رفتند از دوردست پیدا بود و به روایت دست‌اندرکاران در این روز حداقل ۱۵هزار نفر در این پیاده‌روی شرکت می‌کردند. کم‌کم هرکس هر نذر و نیازی برای نیمه شعبان داشت در این مکان انجام داد. از توزیع شیرینی میوه گرفته تا تقسیم اقلام فرهنگی.
اواخر دهه هفتاد تا دهه هشتاد، دوران عمران و سازندگی و ایجاد تشکیلات برای «یا مهدی» در جهرم بود. جاده منتهی به یا مهدی به شهر متصل و آسفالت شد و روشنایی مسیر نیز تأمین شد. مسجد و مهدیه‌ای به نام حضرت صاحب‌الزمان(ع) هم در آنجا برای زائران ساخته و برای ساماندهی به این حرکت خودجوش مردمی، هیئت امنا و گروه کوهنوردی نیز برای این مکان تعریف شد.
ساخت این مهدیه نیز سرگذشت منحصر به‌فردی دارد؛ از آنجا که بردن و حمل مصالح ساختمانی به میان کوه بسیار دشوار بود، مصالح در پایین کوه روی‌هم ریخته شده بود و طی سال همه مردم از زن و مرد و جوان و پیر و کودک به فراخور توان جسمی خود از بردن یک سنگ و آجر به دست گرفته تا کسانی که یک کیسه سیمان یا یک گونی پر از سنگ و آجر می‌کردند به قصد قربت، بالا بردند تا پی و دیوار این مهدیه دانه به دانه با سنگ‌ها و آجرهایی که مردم بالا می‌بردند طی سال‌ها ساخته شد. حتی سنگ‌های نمای آن برای نخستین بار از کنار رودخانه‌ها برای نمای ساختمان و حوض و طاق تهیه شد.
در دهه نود برای اولین بار در جهرم، به درخواست هیأت امنا چند شهید گمنام نیز در این مکان به خاک سپرده شدند و مراسم دعای سمات، عرفه، کمیل و توسل در ایام سال برای عموم به همت هیئت امنای این مهدیه بنیاد گذاشته شد. با این همه طی این سال‌ها،دو نماد این مراسم تغییر نکردند: داربست نام مبارک یامهدی و سرودهای بدون آهنگ دهه شصت به مناسبت میلاد امام زمان(عج).
مسئول هیئت کوهنوردی صاحب الزمان(ع) تپه شهدای جهرم جمعه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا با اشاره به اینکه این مکان از آغاز به نام تپه یا مهدی در جهرم شناخته می‌شد، گفت: فکر ایجاد داربست برای برافراختن نام یامهدی خود بچه‌های رزمنده قدیم تیپ المهدی (عج)بود که چون به این مکان می‌آمدند تصمیم گرفتند نام المهدی را در نیمه شعبان در کوه بازسازی کنند. اول با بردن یک موتور برق به بلندی‌ها و روشن‌کردن دو لامپ شروع کردیم بعد در سینه کوه نوشتیم یا «مهدی»، اما متوجه شدیم که از دور قابل رؤیت نیست. بعد توانستیم داربستی درست کنیم و نام مبارک ایشان را به این ترتیب در بالای داربست درست کنیم، به طوری که از هر جای شهر جهرم و حتی از خارج از شهر هم قابل رؤیت شد.
حبیب پورداوود با بیان اینکه اوایل برادران عضو هیات امنا ۴۰ تا ۵۰ کیلو بار از آب و غذا و پتو و... بر دوش می‌کشیدند و بالای کوه می‌آوردند، اظهار کرد: با توجه به استقبال مردم و اعیاد شعبانیه در سال‌های بعد در روز میلاد هرکدام از ائمه در کنار نام یا مهدی، نام یا حسین، یا ابوالفضل یا سجاد نیز بر روی داربست برافراشته و در شب‌های ماه شعبان روشن می‌شد که در تمام شهر دیده می‌شد و خیل مشتاقان به این مکان سرازیر شدند.
وی با بیان اینکه ما از این طریق موفق شدیم هم مراسمی پرشور در سالروز میلاد ایشان برگزار کنیم و هم مردم را به کوه بکشانیم تا در کنار سلامت جسمی، سلامت روحی نیز داشته باشند، تصریح کرد: ما این کار را با یک جعبه شیرینی شروع کردیم و تعدادمان هم خیلی کم بود، اما امروز حداقل ۲۵ نفر از مخلصان حضرت مهدی(ع) به‌صورت ثابت در برگزاری این مراسم از ماه‌ها قبل فعالیت می‌کنند.
پورداوود ادامه داد: علاوه بر این ما برای هیأتمان نام هیات کوهنوردی حضرت صاحب الزمان(ع) راانتخاب کرده‌ایم که همه اعضا از کوهنوردان بنام هیأت کوهنوردی حضرت صاحب‌الزمان(ع) هستند که قله‌های مهم ایران را رفته‌اند. اینجا هر کس مسئولیتی دارد عده‌ای مسئول انتظامات، عده‌ای مسئول تبلیغات و عده‌ای مسئول تدارکات هستند.
وی تصریح کرد: برنامه‌های ما هنوز به صورت سنتی حتی با سرودها و مداحی‌های سنتی دهه شصت درباره میلاد امام زمان(عج) طی یان چهار پنج شب است و پذیرایی نیز به همان شیوه انجام می‌شود.
مسئول مهدیه حضرت صاحب‌الزمان(عج) افزود: سالن اول مهدیه که دهه نود تأسیس شد و سالن دوم مهدیه نیز امسال افتتاح می‌شود و شب میلاد امسال نیز چون شب جمعه است، قرائت دعای کمیل و در عصر جمعه که روز میلاد و راهپیمایی عمومی است، نیز پذیرایی عمومی در این مکان انجام می‌شود.
وی با بیان اینکه طی این سال‌ها به دلایل مختلف از جمله شیوع کرونا، کمبود امکانات، عدم حمایت مسئولان در برخی سال‌ها، این مکان نیز شکوه روزهای نخستین را ندارد، گفت: امیدواریم امسال با حمایت مردمی هیئت‌های مذهبی، بتوانیم بر شکوه جشن میلاد صاحب‌الزمان(عج) بیافزاییم.
امسال نیمه شعبان با کاشت ۳۰۰اصله درخت جنگلی در دامنه این کوه گرامی داشته شد و مراسم پیاده‌روی همگانی به عصر امروز جمعه موکول شده است. با اینکه چندساعت دیگر تا این پیاده‌روی بزرگ مانده، مردم حرکت خود را آغاز کرده‌اند. در راه که می‌آمدیم پیرمردی را دیدم که می‌گفت از روستایی در چند کیلومتری شهر آمده است. مردی را دیدم که عصازنان می‌آمد با پیرزن‌ها و مادران بچه در بغل و کودکانی که مسیر را سرخوشانه می‌دویدند.
حالا ۴۷سال است که «یامهدی ادرکنی» در شب‌های ماه شعبان پرنورتر از همه جا و بالاتر از همه، به مردم جهرم لبخند می‌زند و نور می‌پاشد.
شهرستان جهرم در فاصله ۱۹۳ کیلومتری از جنوب شرق شیراز قرار دارد.
نظر شما