۲۱ فروردین ۱۴۰۱، ۱۰:۱۱
کد خبرنگار: 754
کد خبر: 84710808
T T
۰ نفر

برچسب‌ها

ارائه‌ راهکاری مطمئن برای کاهش زمان و هزینه‌ تولیدکنندگان صنعت نساجی

تهران- ایرنا- محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق شدند با بررسی بافتار لوله‌ای با ساختار اصلاح‌شده و خصوصیت‌های مکانیکی آن، در راستای کاهش زمان و هزینه‌های تولیدکنندگان در صنعت نساجی گام بردارند.

به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دکتر محمّدامین رحیمی‌نیا دانش‌آموخته‌ دکترای دانشکده مهندسی نساجی-دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح «تحلیل تجربی و نظری کامپوزیت تقویت‌شده با بافتار لوله‌ای شکل اصلاح‌شده در راستای محیطی» گفت: بافتار لوله‌ای جزو یکی از رایج‌ترین بافت‌ها در صنعت نساجی است که دارای کاربردهای فراوانی است.  

وی افزود: بافتار برید لوله‌ای دارای قابلیت ‌بالایی در راستای طولی بوده ولی با ضعف عدم ثبات ابعادی در راستای محیطی روبرو است. از آن‌جایی که استفاده از این بافتار در کامپوزیت‌های لوله‌ای بسیار رایج است، این ضعف بافتار نیز به ساختار کامپوزیتی لوله‌ای هم منتقل می‌شود.

به گفته وی، در این پژوهش در ابتدا امکان‌پذیری تولید بافتار لوله‌ای اصلاح‌شده با بافتار کمکی در راستای محیطی که بتواند نیروهای محوری و حلقوی را به عنوان جزء تقویت‌کننده در کامپوزیت لوله‌ای تحمل کند، مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه برای تحلیل تجربی و نظری ساختار هندسی بافتار اصلاح‌شده در مقایسه با بافتار پایه، هر دو بافتار توسط نرم‌افزار طراحی شبیه‌سازی شدند.  

رحیمی‌نیا گفت: برای یکسان‌سازی متغیرهای فرعی و یافتن نتیجه‌های دقیق از داده‌ها، نمونه‌های شبکه‌ای بافتارها توسط چاپگر سه‌بعدی با استفاده از الگوهای تهیه‌شده توسط نرم‌افزار طراحی، ساخته ‌شدند. دسته‌ دیگری از نمونه‌های چاپ‌شده پس از آغشته‌سازی با رزین، تبدیل به کامپوزیت شدند.

این محقق خاطر نشان کرد: آزمایش‌های ‌مکانیکی برای بررسی استحکام فشاری محیطی، محاسبه‌ مدول الاستیسیته‌ حلقوی و انرژی کرنشی بر روی نمونه‌های شبکه‌ای چاپ‌شده و کامپوزیت‌های حاصل از آنها انجام شد. در ادامه با انتقال الگوهای طراحی‌شده به نرم‌افزار تحلیلی، خصوصیت‌های مکانیکی بیان‌شده مورد تجزیه‌وتحلیل نظری قرار ‌گرفتند. در نهایت نتیجه‌های شبیه‌سازی و آزمایش‌های تجربی مقایسه شدند که مطابقت خوبی بین آنها مشاهده شد.

وی  افزود: در بررسی‌های کمی مشخص شد با اصلاح انجام‌گرفته در ساختمان بافتار شبکه‌ای چاپ‌شده پایه، مدول الاستیسیته در بافتار لوله‌ای اصلاح‌شده ۱۲۰ برابر نسبت به بافتار پایه و در کامپوزیت‌های تقویت‌شده با بافتارها، مدول الاستیسیته در بافتار لوله‌ای اصلاح‌شده ۳.۵ برابر نسبت به بافتار پایه افزایش یافته‌ است.  

رحیمی‌نیا بیان کرد: انرژی کرنشی کل ساختارها در محدوده‌ ۰.۰۰۵ تا ۰.۰۲۰ مگاپاسکال قرار داشت و میزان انرژی کرنشی در بافتار چاپ‌شده‌ لوله‌ای اصلاح‌شده ۲ برابر بافتار پایه بود.

وی درباره کاربرد این طرح گفت: با توجه با این که کار رساله در قسمت‌های مختلف به روش‌های متفاوت انجام گرفت، خروجی‌های این رساله می‌تواند در صنایع نساجی، صنایع کامپوزیتی و مصارف پزشکی مورد استفاده قرار گیرد.

رحیمی‌نیا خاطر نشان کرد: بررسی‌های تکمیلی بر روی بافتارها با استفاده از آزمایش‌های مکانیکی دیگر و پیگیری تأمین هزینه برای ساخت دستگاه تولیدکننده‌ی بافتار برید لوله‌ای عرضی در حال انجام است.  

وی درخصوص ویژگی‌های طرح گفت: چندبعدی بودن این کار از مهمترین ویژگی‌های این طرح است. چاپ سه‌بعدی نمونه بافتارهای نساجی، تجزیه‌وتحلیل تجربی و نظری خصوصیت‌های مکانیکی بافتارها و کامپوزیت‌های تقویت‌شده با آنها از برجسته‌ترین ویژگی‌های این کار تحقیقاتی است.

این محقق با بیان اینکه انجام تحقیق با این شیوه و روش تا کنون در داخل و خارج انجام نگرفته است، گفت: در این تحقیق روی ساختمان بافتارها کار شد و در تحلیل ساختارهای چاپ‌شده نتیجه‌های خوبی مشابه به بافتارهای نساجی دیده شد.  

وی گفت: نتیجه‌ جانبی به‌دست‌آمده از به‌کارگیری این روش این است که چنانچه فردی بافتار جدیدی را طراحی کرد، در ابتدا می‌تواند با استفاده از ساختارهای چاپ‌شده، آن را از نقطه نظرهای امکان‌پذیری ساخت و خصوصیت‌های مکانیکی بررسی کند، سپس به طراحی ماشینی برای تولید آن بافتار بپردازد. این امر باعث کاهش هزینه‌ها در تحقیق و سرعت بخشیدن به کارها خواهد شد.

رحیمی نیا گفت: خرید یک دستگاه چاپگر سه‌بعدی، فیلامنت‌های تغذیه‌کننده به آن و رزین پلی‌یورتان برای تولید کامپوزیت‌ها، هزینه‌های صورت‌گرفته در این طرح بود.

دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر درباره کاربردهای این پروژه اظهار داشت: از جمله کاربردهای این طرح، طراحی و تولید بافتارهای پیچیده به عنوان روکش‌های محافظتی، تقویت‌کننده‌های کامپوزیت‌ها و پروتزهای پزشکی است.

 استاد راهنمای این پروژه دکتر مسعود لطیفی و استاد مشاور دکتر مجتبی صدیقی از اعضای هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر بودند.

اخبار مرتبط

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha