«سید مهدی حسینی» امروز (شنبه) در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایرنا با اشاره به اینکه برخلاف ادعای مقام‌های عربستان و کویت، میدان آرش به‌طور قطع با میدان «الدوره» مشترک است، افزود: در دو نقطه از خلیج فارس خط مرزی مشخص وجود ندارد که یکی از این مناطق، منطقه بی‌طرف بین‌المللی بین عربستان و کویت است و این دو کشور از سال ۱۳۷۹ علاقه‌مند نبودند که خط مرزی مشخص باشد.
وی ادامه‌داد: با توجه به مشخص نشدن خط مرزی در این منطقه و اثبات وجود مخازن هیدروکربوری در آنجا، ایران در سال ۷۸ درخواست خود برای تعیین خط مرزی را به شورای عالی خلیج فارس برد و با توجه به مصوبه این شورا، ایران توانست در سال ۷۹، بر روی خط مرزی فرضی، حفاری انجام دهد و ثابت کرد که این میدان مشترک است.
حسینی تاکید کرد: در آن زمان با آغاز فعالیت‌های ایران و حفر چاه در آن منطقه، حساسیت در کویت ایجاد شد، اما جواب خوبی داد و کویت آماده مذاکره برای تعیین خط مرزی شد. بعد از آن وزارت نفت کویت اعلام کرد که برای تعیین خط مرزی می‌آییم و آمدند.
وی با اشاره به اینکه مطالعات لازم در این زمینه انجام شده بود، ادامه‌داد: اما همکاری‌های لازم انجام نشد و مذاکرات بی‌نتیجه ماند.
معاون اسبق امور بین‌الملل وزیر نفت با تاکید بر اینکه زمانی که خط مرزی بر روی میدان مشترک تعیین نمی‌شود، نمی‌توان سهم هر کشور را مشخص کرد، افزود: در این شرایط و بدون وجود خط مرزی، برداشت از میدان مشترک از سوی هر کدام از طرفین موجب اختلاف خواهد بود.
وی با بیان اینکه معتقدم باید ابتدا خط مرزی تعیین شود و سپس کار توسعه انجام شود، اضافه‌کرد: اسنادی که آن زمان تعیین کردیم در وزارت نفت وجود دارد و می‌توان با تکیه بر آنها، تصمیمات لازم را اتخاذ کرد.
به گفته حسینی، خط مرزی که تعیین شود می‌توان درباره سهم هر کدام از کشورها از میدان مشترک آرش (الدوره) توافق کرد.
وی بیان‌داشت: البته به نظر می‌رسد عربستان و کویت آماده مذاکره با ایران برای تعیین چگونگی بهره‌برداری از این میدان مشترک هستند که باید از این فرصت استفاده کنیم.
این کارشناس نفتی با اشاره به اینکه اگر مذاکرات به نتیجه نرسد و عربستان و کویت این میدان مشترک را یک جانبه توسعه دهند نمی‌توانیم جلوی آنها را بگیریم، گفت: اما می‌توانیم همزمان با آنها بهره‌برداری را شروع کنیم و دکل حفاری خود را به آن موقعیت انتقال دهیم، زیرا مانند گذشته اگر دکل برود و چاه را بزنیم، این کشورها نیز آماده مذاکره می‌شوند.
وی بیان‌داشت: معمولا روی میدان‌های مشترک بهترین شکل توسعه، توسعه مشترک است که بر اساس خط مرزی تعیین سهم کنند، زیرا اگر هر کشوری بخواهد سهم خود را توسعه دهد رقابت اتفاق می‌افتد و به مخزن آسیب می‌زند.
حسینی با تاکید بر اینکه در گذشته در برخی میادین مشترک با کشورهای همسایه اگرچه توسعه مشترک اتفاق نیفتاد اما کمیته‌های مشترکی فنی ایجاد شد، افزود: بر این اساس، مشخصات مخزن را بررسی می‌کردیم و مطالعات در اختیار طرفین قرار می‌گرفت. در خصوص میدان آرش نیز اگر نتوانیم به یک توافق مشترک برسیم می‌توان با استفاده از کمیته‌های فنی، برداشت صیانتی را آغاز کرد.
به گزارش ایرنا، صنعت نفت جهان در دنیای امروز در بخش بالادستی با چالش‌های متعددی از جمله نیاز به افزایش تولید نفت، دسترسی به ذخایر جدید نفتی، مدیریت سیر نزولی ذخایر میدان‌های قدیمی و حفظ و ارتقای دانش فنی رو به رو است که به منظور رفع این چالش‌ها، بهره‌برداری حداکثری از امکانات موجود، تشویق، جلب و حمایت از سرمایه‌گذاری خارجی در فعالیت‌های بالادستی نفت و گاز به‌ویژه در میدان‌های مشترک و پروژه‌های اکتشافی از اهداف ویژه صنعت نفت و دولت در حوزه نفت و گاز به شمار می‌رود.
ایران ۲۸ میدان مشترک نفتی و گازی با کشورهای همسایه خود دارد. از مهمترین این میدان‌ها می‌توان به میادین نفتی غرب کارون و همچنین میدان مشترک گازی پارس جنوبی اشاره کرد.
ایران اگرچه همواره بر همکاری با کشورهای همسایه در توسعه میادین مشترک تاکید دارد، اما هیچ‌گاه از حق خود در این میادین کوتاه نیامده و هر کجا که لازم بوده، برداشت از این میادین را آغاز کرده است.
در خصوص میدان مشترک آرش نیز آن‌گونه که وزیر نفت ایران تاکید کرده، ایران به‌زودی حفاری در این میدان را آغاز خواهد کرد.
نظر شما