به گزارش ایرنا، رانندگان اتوبوس های بزرگ بی آر تی که کار بسیار سخت و پر خطری را هر روزه پشت سر می گذارند و این کار طاقت فرسا حساسیت های خودش را دارد، اگرچه مسیرهای خاص برای آن تعریف شده اما اگر راننده کار بلد نباشد، صدای اعتراض مسافران را یکی پس از دیگری بلند می کند، سوال اینجاست که چرا این فوت و فن ها را رانندگان در کلاس های عملی می آموزند، آنهم با اتوبوس های پر از مسافر با سرعت بالا؟.
اگرچه برخی معتقدند که جوانمرد قصاب شخصیتی داستانی و خیالی است، اما در شهرری، بقعه ای قدیمی و تاریخی به نام وی وجود دارد و جدای از آن در نزدیکی همین بقعه و با همین نام ایستگاه مترو و پایانه اتوبوسرانی و تاکسی رانی فعالیت می کند.
ایستگاه جوانمرد قصاب ابتدا و انتهای مسیر اتوبوس های بی آر تی خط ۹ است که تا پایانه لاله در نزدیکی شهرک شهید محلاتی در بلوار ارتش در شمال شرق تهران ادامه دارد.
بدون شک تاکنون حداقل یکبار هم که شده سوار اتوبوس های بی آر تی شده اید، همان اتوبوس هایی که برایشان خط ویژه تعریف کرده اند، خودروهای طویلی که ورودی برخی هایشان از سمت چپ و برخی ها هم از سمت راست است، وسایل نقلیه ای که برایشان محدودیت سرعت ۵۰ کیلومتری تعریف شده اما گاهی از خودروهای داخل اتوبان نیز سریعتر تردد می کنند.
این اتوبوس ها که در اغلب ساعات مملو از شهروندان مشتاق به استفاده از وسایط نقلیه عمومی هستند، مانند اتوبوس های معمولی خط واحد نیستند، حتی رانندگی با آنها نیز شباهتی به همدیگر ندارد، پشت فرمان های بی آر تی، راننده شبیه خلبان ها، به غیر از فرمان، دنده، ترمز و کلاج، با تعداد قابل توجهی دکمه سرکار دارد، حتی باید تمام شش دانگ حواسش را جمع کند تا درست همانجایی که تعیین شده برای سوار یا پیاده کردن مسافران توقف کند.
راننده جدید و آموزش حین خدمت
در جریان استفاده روزمره از این اتوبوس ها، می شود شنید که رانندگان با همدیگر بر سر بازنشسته شدن ۲۰ نفر تا پیش از عید نوروز صحبت می کنند و این گلایه را داشتند که طی سال های گذشته هیچ مجوزی برای استخدام راننده جدید صادر نشده است.
بماند که پس از تمام شدن تعطیلات عید نوروز و بازگشت تردد اتوبوس ها به روال و زمانبندی قبل، رانندگان این خبر را بهم دیگر می رساندند که تعدادی راننده جوان استخدام شده اند و در حال آموزش هستند، هر روز تعدادی را همراه با رانندگان زبردست همراه می کنند و چم و خم راه را نشانشان می دهند.
در جریان همین سفرها، به طور اتفاقی در جریان جزئیات یکی از همین آموزش ها قرار گرفتم، راننده با سابقه ای، صندلی ای کنار دست راننده جوان گذاشته بود و جزئیات هر ایستگاه، نحوه توقف و حتی تغییر مسیر را نیز به او نشان می داد و ریزه کاری های رانندگی با این اتوبوس های طولانی را می آموخت.
سفر نخست یک راننده اتوبوس بی آر تی همراه با مسافران
این سفر یک ساعته که از ایستگاه جوانمرد قصاب در شهر ری آغاز شد و تا بخشی از این مسیر ادامه یافت، مانند سفرهای معمول نبود، اگرچه مسافران در جریان دوره آموزشی جاری نبودند و از همین رو نیز بود که گاه با توقف ناگهانی برای تشخیص مسیر درست، یا نحوه توقف یا دیگر اتفاقات تعجب می کردند، اما آنرا به حساب برگزاری دوره آموزشی نمی گذاشتند، شاید دست اندازهای مسیر این نوع اتفاقات را برایشان عادی ساخته است.
شاید مکالماتی که در این دوره آموزشی رد و بدل شد، مخاطبان را در جریان مخاطرات رانندگی در این مسیرهای ویژه با این اتوبوس های خاص قرار دهد و آنان را از این پس برای سفر با چنین وسیله ای هیجان زده تر کند.
مسیر از ایستگاه جوانمرد آغاز شد، ایستگاهی که تنها نکته آن برای راننده جوان دقت در زمانبندی تعیین شده برای حرکت اتوبوس از ابتدای مسیر بود.
ایستگاه نماز؛ مربی: تو از سمت چپ مسیر خارج شده ای و باید اتوبوس را به سمت راست هدایت کنی، جایی که ایستگاه قرار دارد. اتوبوس لحظه ای توقف می کند، مسافری نیست و توقف چندان طولانی نمی شود.
اتوبوس از میدان نماز به سمت اتوبان شهید کریمی پیش می رود و مقصد بعدی ایستگاه گذرنامه است.
در زمان توقف به نوار قرمز روی نرده های سمت راست خودت در هر ایستگاه دقت کن
ایستگاه گذرنامه؛ مربی: اتوبوس باید درست همانجایی بایستید که تعیین شده، اگر اینجور نشد، مسافر به سختی سوار یا پیاده می شود چون در ها مقابل نرده ها باز می شوند، برای همین در زمان توقف به نوار قرمز روی نرده های سمت راست خودت در هر ایستگاه دقت کن.
راننده جوان: این نوار قرمز رنگ کجاست؟
مربی: هر ایستگاهی نرده های استیلی دارد، اگر به آرامی در ایستگاه توقف کنی، در انتهای هر ایستگاه، همسو با فرمان درست روی همین نرده ها، نوار قرمز رنگ را می بینی، این یعنی همینجا بایست تا مسافر سوار یا پیاده شود.
ایستگاه دیلمان؛ اتوبوس انگار روی جاده پر از سنگ لاخ در حرکت است، مدام بالا و پایین می پرد، مسافری همزمان سعی دارد تا کارت بلیط خود را بکشد اما دستگاه مدام سوت خطا می کشد و مسافر مجدد تلاش می کند.
ایستگاه شهید غیوری؛ پشت چراغ قرمز ایستاده ایم، رانندگان بی محابا از سمت راست سبقت می گیرند و راننده جوان پا رو پدال، نیش ترمز می زند و مسافران جلو و عقب می شوند.
ایستگاه تراب جنوبی؛ خلاف دیگر ایستگاه هاکه در وسط اتوبان قرار دارند، در سمت راست است
مربی: تازگی ها راننده شده ای؟ راننده جوان: نه. مربی: از کی مشغولی؟ راننده جوان: چند ماهی می شود، قبلا در خود اتوبوسرانی بودم، نمی خواستم بیایم اینجا، گفتند برو، گفتم چشم. مربی: نمی خواهی درهای اتوبوس را ببندی؟
راننده جوان یکی از دکمه های مقابل خود و اطراف فرمان را فشار می دهد، روی فرمانش می شود در دو طرف قسمت وسطی عکس بوق را دید که نشان می دهد، این اتوبوس ۲ دکمه برای بوق زدن دارد.
ایستگاه تراب جنوبی؛ این ایستگاه خلاف دیگر ایستگاه که در وسط اتوبان قرار دارند، در سمت راست و کنار مسیر عابر پیاده قرار دارد، راننده باید از خط ویژه خارج شود و خود را به منتهی الیه سمت راست اتوبان شهید کریمی برساند، رانندگان مدام از سمت راست سبقت می گیرند و راننده هم پایش را به کرات روی ترمز فشار می دهد، قصد ورود به ایستگاه را دارد، راننده ای مردد در سمت راست به آرامی در حرکت است و مشخص نیست قصد سبقت دارد یا توقف، راننده اتوبوس می ایستد اما خودرو از مسیر مقابل ایستگاه به راه خود ادامه می دهد.
راننده اتوبوس قصد حرکت به سمت ایستگاه را دارد که راننده دیگری از همان مسیر با سرعت بیشتری از مقابل اتوبوس و ایستگاه عبور می کند، جوان پشت فرمان نفس عمیقی از سینه بیرون می دهد.
مربی: بعد از خروج از مسیر ویژه از همان ابتدا سعی کن اتوبوس را به سمت راست بکشانی تا قبل از ایستگاه به مشکل نخوری.
ایستگاه معدن شرقی؛ راننده وارد رو گذری خروجی اتوبان کریمی به سمت بزرگراه امام علی(ع) می شود، مربی مدام تکرار می کند، از سمت راست، از سمت راست، راننده جوان بین دوراهی بزرگراه امام علی و دوربرگردان کریمی توقف می کند، مربی تکرار می کند سمت راست. سمت راست به بزرگراه راه ختم می شود و سمت چپ به همان مسیر قبلی بر می گردد.
مسافران زیادی هستند که می خواهند سوار شوند اما جا نیست
راننده جوان فرمان را می چرخاند وارد اتوبان امام علی(ع) می شود، مسافران مدام در دست اندازهای مسیر بالا و پایین می شوند و اتوبوس هم صدای اعتراضش بلند است.
ایستگاه معدن شرقی نوار قرمز روی نرده های استیل ندارد، راننده آرام سعی در توقف دارد اما نوار قرمز را نمی بیند، مربی به دستگاهی که در انتهای همان نرده ها نصب شده اشاره می کند و می گوید: اینجا درست کنار همین دستگاه بایست تا مسافران سوار و پیاده شوند، در این ایستگاه، همین دستگاه برایت نشان توقف باشد.
یکی دیگر از مسافران سعی دارد تا کارت بلیط خود را بکشد و صدای ممتد خطای دستگاه چندین بار تکرار می شود و راننده جوان چشمش به تلویزیون کوچک کنار فرمان اتوبوس است تا سوار و پیاده شدن مسافران را تماشا کند، مربی: چرا در را نمی بندی؟
راننده جوان: تعدادشان زیاد است، دارم می بینم آن پشت مسافران زیادی هستند که می خواهند سوار شوند اما جا نیست.
در بسته می شود و مسیر در اتوبان امام علی(ع) ادامه می یابد، در حالی که مسیر ویژه هنوز برای اتوبوس آغاز نشده است.
پلیس راهور ایستاده تا اجازه ورود خودروهای غیر مجاز به مسیر خط ویژه را ندهد
ایستگاه توسکا؛ این ایستگاه ابتدای مسیر ویژه برای اتوبوس های بی آر تی است، مربی یادآور می شود که اینجا پلیس راهوری ایستاده تا اجازه ورود خودروهای غیر مجاز به این مسیر خط ویژه را ندهد، برای همین اینجا راه بند گذاشته اند و آن مامور راه را بسته نگاه می دارد، گاهی شاید مجبور شوی یک توقف کامل داشته باشی تا راه برایت باز شود.
مقابل ایستگاه توسکا دست اندازها بیشتر است، آسفالت یا به طرفی جمع شده یا از روی زمین کنده شده است بماند که در مقابل برخی ایستگاه ها، آسفالتی وجود نداشت، اما با این حال با همه بالا و پایین شدن های مسافران، راننده جوان نوار قرمز را پیدا و کنار آن توقف می کند.
ایستگاه بروجردی و ایستگاه رضایی نیز با دست اندازهای مربوط به خودش طی می شود، راننده جوان از آینده نور هشداردهنده خودروی دیگری را در پشت سر خود می بیند، مربی: جلوتر که بین دو مسیر رفت و برگشت، قسمت بازی وجود دارد، بکش سمت راست، سمت راست جا داری تا برای این خودروهای اورژانسی راه بدهی.
خودروی پلیس راه به سرعت از سمت چپ اتوبوس عبور می کند
راننده جوان فرمان را بین سمت راست کشیدن و سمت چپ راندن می لرزاند، مربی تکرار می کند، سمت راست جا برای توقف هست و راننده جوان بالاخره اتوبوس را کنار گارد ریل سمت راست متوقف می کند، خودروی پلیس راه به سرعت از سمت چپ اتوبوس خارج می شود.
مربی: اگر اتوبوس یا مینی بوسی بود که به مسیر بیشتری برای عبور نیاز داشت، آن زمان خودرو را به سمت چپ بکشان اما برای خودروهای سواری، در سمت راست فضای کافی وجود دارد.
راننده جوان: فکر می کردم باید سمت چپ و مسیر آن طرفی توقف کنم.
مربی: اگر آن طرف توقف کنی که راه اتوبوس های دیگر مقابلت را می بندی، سمت راست فضا به قدر کافی برای راه دادن به خودروهای سواری هست، آنها حق تقدم دارند.
راننده به تلویزیون کوچک کنار فرمان نگاهی می اندازد و مسیر پر از دست انداز پیش رو را پیش می گیرد در حالی که در هر ایستگاه می شود صدای خطای دستگاه کارت خوان اتوبوس را شنید.
خط ۹ اتوبوس بی آر تی از پایانه جوانمرد قصاب در شهرری تا پایانه لاله در نزدیکی شهرک شهید محلاتی تهران در بلوار ارتش با ۳۶ ایستگاه، یکی از پر ایستگاه ترین خطوط بی آر تی در تهران است وتا ادامه مسیر و رسیدن به شمال شرق پایتخت مربی به راننده جوان آموزش های لازم را می دهد.
نظر شما