ظرفیت مغفول چوگان در روستای خونان قزوین

به گزارش ایرنا، امروزه به اعتقاد بسیاری، چوگان از رشته های قدیمی و رو به فراموشی است و به ندرت افرادی پیدا می شوند که گوی و چوگان بازی کنند.

این درحالی است که در روستای خونان در ۱۰ کیلومتری شهر بویین زهرا اهالی این روستا از قدیم تا به امروز به صورت خودجوش و با اسب و گوی و چوب خود مشغول بازی هستند.

ظرفیت ناشناخته چوگان در این روستا طی سالها اخیر کمی شناخته‌تر شد و همراهی و حمایت مسوولان ورزشی از این ظرفیت بیشتر گردید ولی آنقدر نبود که موجبات رضایت چوگان بازان این روستا را فراهم کند.

این درحالی است که به اعتقاد کارشناسان، استان قزوین به عنوان پایتخت چوگان ایران معرفی شده و این رشته از قزوین به استان اصفهان رفته است که این مهم، افتخار کمی برای قزوین نیست و مدیران استان باید حمایت بیشتری از این رشته ورزشی داشته باشند.

به رغم تمامی این موارد، متاسفانه هنوز در قزوین زمین استاندارد چوگان وجود ندارد و با تمامی تلاش های صورت گرفته تنها زمین اختصاص یافته برای احداث زمین چوگان در شهر قزوین بعد از سالها بلاتکلیفی و رهاشدگی در مرحله بازپس گیری و واگذاری مجدد برای طرحی دیگر است.

چوگان بازان خونانی به چوگان بازان اصفهانی و تهرانی تنه می زنند

محمد قنبری کارشناس رشته چوگان و رییس سابق هیات چوگان در استان قزوین که به مدت ۱۴ سال ریاست این هیات را در استان برعهده داشته و موجب کشف ظرفیت رشته چوگان در روستای خونان شده است در این باره گفت: چوگان بازان روستای خونان، انسان های با معرفت و واقعا مرد هستند و در هشت سال گذشته با کمترین امکانات و دست خالی در مسابقات قهرمانی کشور حضور یافته و برای استان افتخارآفرینی کرده اند.

وی اضافه کرد: کار این افراد در روستای خونان، کشاورزی است و زمان آزاد خود را با اسب های مخصوص کشاورزی و تعزیه به چوگان می پردازند.

رییس سابق هیات چوگان استان قزوین گفت: وقتی متوجه شدم در این روستا این امکانات چوگان هست از فدراسیون برای اعزام مربی درخواست کردم و آموزش چوگان بازان خونانی شروع شد و هم اکنون اهالی این روستا حرفی برای گفتن دارند و در مسابقات کشوری به چوگان بازان اصفهانی و تهرانی تنه می زنند.

وی از مسوولان وقت ورزش استان درخواست کرد: نگاه ویژه به چوگان بازان این روستا داشته باشند و آنها را تنها نگذارند و اجازه ندهند رشته چوگان در این روستا به فراموشی سپرده شود.

قنبری گفت: من در زمان مسوولیت خودم تا آنجایی که پول به دستم رسید برای چوگان بازان خونانی از خرید زانوبند و اعزام اسب ها هزینه کردم و امیدوارم این حمایت ها ادامه یابد.

چوگان صرفا یک ورزش نیست

رییس سابق هیات چوگان استان قزوین در ادامه با بیان اینکه چوگان صرفا یک ورزش نیست و گامی برای احیای فرهنگ و مواریث فرهنگی ایران است، درباره قدمت این رشته در قزوین، افزود: به استناد مدارک تاریخی، قزوین اولین مرکز توسعه چوگانی در ایران در عهد صفویه بوده است و سفیر اسپانیا در دربار شاه عباس صفویه در قزوین حضور یافته و در گزارش خود به چوگان بازی در محدوده نزدیک به دولتخانه صفوی و تماشای آن به اتفاق شاه اشاره کرده است.

وی گفت: سفیر اسپانیا در این سفرنامه می گوید در آن زمان در قزوین ۴۰۰ زن چوگان باز در قزوین شمارش شده بودند و قبل از احداث میدان چوگان در اصفهان، میادین متعدد چوگان در قزوین وجود داشته است.

قنبری افزود: افسوس و دریغ که از این همه ظرفیت رشته چوگان در استان امروزه چیزی برجای نمانده و تنها در یک روستای استان چوگان بازی می شود.

چوگان در بویین زهرا و قزوین بی اهمیت است

جمشید ستاری بازیکن چوگان در روستای خونان است که با عشق و علاقه به این ورزش روی آورده از بی توجهی و حمایت نکردن مسوولان گلایه دارد و آن را عامل کم شدن تعداد ورزشکاران این رشته در روستا عنوان می کند.

ستاری در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: حدود پنج سال است که رشته چوگان را در روستا بازی می کنیم و در ابتدا تیم ما حدود ۱۲ یا ۱۳ نفر بود ولی چون حمایت نشدیم درحال حاضر تنها سه تا چهار نفر در روستا چوگان بازی می کنند.

وی گفت: آنقدر مسوولان قزوین و بویین زهرا به ما اهمیت ندادند که همه بازیکنان ما بی انگیزه و ناامید شدند درحالیکه در مسابقات کشوری پارسال در تهران، تبریز حامی مالی مسابقات بود و ۳۰۰ میلیون خرج کرد و برای بازیکنان خود هتل گرفت ولی ما حتی هزینه غذای خود را نیز از جیب پرداخت کردیم و اینقدر این ورزش در استان قزوین بی اهمیت است.

چوب چوگان را از دسته بیل درست می کردیم

مربی، سرپرست و رییس هیات چوگان شهرستان بویین زهرا نیز از حمایت و دیده نشدن این ورزش در سطح استان بسیار گلایه مند بوده و استعفای خود را بر روی میز رییس جدید هیات چوگان استان گذاشته است.

یوسف ستاری در گفت و گو با خبرنگار ایرنا درباره تاریخچه شکل گیری چوگان در این روستا گفت: با توجه به برگزاری نمایشگاه سالانه پسته در این روستا انجمن نیکوکاری خونان برنامه هایی را در بخش های مختلف از جمله کشاورزی و محیط زیست برای روستا تعریف کرد و در بخش ورزش نیز با توجه به اینکه سوارکاران و اسب خوبی در روستا داریم که آن هم به واسطه تعزیه است که ۱۵۰ سال قدمت در روستا دارد ورزش چوگان برای این روستا تعریف شد.

وی اضافه کرد: سوارکاران خونانی از هفت و هشت سالگی سوارکاری کرده و استعداد بسیار خوبی در این زمینه دارند که با توجه به این ظرفیت ها چوب های چوگان را با الگوگیری از تصاویر آنها در اینترنت از دسته بیل درست کردیم و مشغول بازی شدیم.

ستاری افزود: این موضوع به گوش رییس فدراسیون رسید و چون دید اهالی خونان به چوگان علاقه دارند مربی و تجهیزات فرستاد و تیم ما راه افتاد و درحال حاضر حدود پنج دوره در مسابقات کشوری شرکت کرده ایم و به رغم فقدان امکانات و حمایت ها مقام سوم تا چهارم کشور را به دست آورده ایم.

هیچ حمایتی از ما نمی شود

وی اضافه کرد: هیچ حمایتی از ما نمی شود از شهرستان بویین زهرا و مدیرکل ورزش و جوانان استان گرفته تا فدراسیون که کوچکترین کمکی به ما نمی کنند.

ستاری افزود: در مسابقات کشوری وقتی به رده بندی راه پیدا می کنیم و همه شبکه های تلویزیونی ما را نشان می دهند متوجه می شوند که خونان تیم چوگان دارد که به رده بندی رفته و اصفهان و گیلان را برده است ولی بعد از چند روزی تب و تاب،   ما می مانیم و هزینه اسب ها و تیم.

وی گفت: با توجه به این مشکلات، استعفای خود را نوشته بودم ولی با توجه به درخواست رییس جدید هیات، فعلا منصرف شدم تا شاید تغییری در این رویه ایجاد شود.

چوگان بازان خونانی دارای درجه استاندارد هستند

ستاری افزود: در حال حاضر حدود پنج تا ۶ چوگان باز در روستا داریم که باید اندی کاپ(درجه ویژه سوارکاری) داشته باشند که از منفی ۲ تا مثبت ۲ و سه است و الان دارای درجه صفر هستند.

وی اضافه کرد: سوارکاران خونانی از کودکی سوارکاری کرده و استعداد خوبی در این زمینه دارند ولی برخی مسوولان می گویند چرا چوگان باید در خونان باشد و در قزوین و بویین زهرا نباشد که متاسفانه نه تنها حمایت نمی کنند بلکه چوب لای چرخ این ورزش در روستای خونان می گذارند.

وی اضافه کرد: برای هر اعزام به مسابقه کشوری حدود ۲۰ تا ۳۰ میلیون تومان هزینه می کنیم ولی بعد از پایان مسابقات یک تا دو میلیون را مسوولان کمک می کنند درحالیکه الان چوب چوگان سه میلیون و توپ آن ۵۰۰ هزار تومان شده است.

ستاری در خصوص زمین استاندارد این ورزش در استان، گفت: یک زمین برای احداث زمین چوگان به تصویب هیات دولت رسیده بود که به حال خود رها شد و یک زمین دیگر در دولتخانه صفوی بود که آن هم به دلیل اینکه رییس وقت میراث فرهنگی استان از این ورزش، دلخوشی نداشت از بین رفت و الان این رشته ورزشی هیچ زیرساختی در استان ندارد.

وی گفت: ما یک تیم روستایی هستیم و بازیکنان ما با جان و دل  بازی می کنند و اگر اسب و امکانات درست و حسابی داشتیم تیمهای قدرتمند را شکست می دادیم ولی متاسفانه نه امکانات داریم و نه از ما حمایت می شود.

این بازیکن چوگان با بیان اینکه نمی خواهم هزینه های این ورزش را تشریح کنم، گفت: ورزش چوگان با رشته های دیگر فرق می کند، در یک تیم والیبال، بازیکن حمایت می شود ولی در چوگان ۷۰ درصد کار مربوط به اسب و ۳۰ درصد بازیکن است.

ستاری افزود: برای رشته چوگان ندیده ام که هیچ ارزشی در این خطه قایل شوند.

معرفی شدن رشته چوگان، شرط اصلی حمایت از این رشته ورزشی در قزوین

مدیر کل ورزش و جوانان استان قزوین، چوگان را رشته با قدمت و اصیل در استان می داند که از دیار مینودری به استان های دیگر صادر شده است ولی شرط اصلی را برای حمایت همه جانبه مسوولان از تامین زیرساخت ها و حمایت های مالی، دیده شدن این رشته ورزشی و افزایش ورزشکاران آن عنوان می کند.

عباس علایی مقدم در این باره گفت: آمادگی داریم در حد بضاعت خود در اعزام های ورزشکاران چوگان به رقابت های کشوری حمایت کنیم و قطعا تا این رشته ورزشی دیده نشود نمی توان برای جذب خیر و حامی مالی اقدام کرد.

این مسوول افزود: در تامین زیرساختها و سخت افزارها نیز ابتدا باید چوگان را توسعه دهیم و بعد سرمایه گذار و خیران را به این رشته جذب و هدایت کنیم.

وی با بیان اینکه رشته چوگان، سفارش مقام معظم رهبری است و قدمتی در قزوین دارد و بدوا از خود قزوین شروع شده و قزوین از خاستگاه‌های اولیه ورزش چوگان در کشور است، افزود: چوگان ورزشی متکی بر اسب، زمین و فضای مخصوص است ولی می توان آن را در زمین های خاکی هم بازی کرد.

اعلایی مقدم گفت: چوگان استان نباید به روستای خونان بویین زهرا ختم شود و در همه شهرستان های استان توسعه یابد.
مدیرکل ورزش و جوانان استان قزوین گفت:در این راستا به باشگاه های سوارکاری نیز مجوز چوگان داده ایم تا این رشته ورزشی در استان دیده شود و در مرحله بعد برای تامین زیرساخت آن اقدام کنیم.

برآیند:

رشته چوگان ورزشی اصیل و قدیمی است و از قزوین به عنوان پایتخت چوگان و از خواستگاه های اولیه این رشته در کشور یاد می شود ولی در حال حاضر این ورزش در استان حال خوبی ندارد و تنها روستایی که در آن چوگان بازی می شود نیز بازیکنان خود را از دست داده است.

این درحالیست که مقام معظم رهبری در تمامی جلسات خود با ورزشکاران ایران درخصوص چوگان صحبت کرده است که نشان از اهمیت این ورزش دارد و باید مسوولان زمینه لازم برای رشد و توسعه آن را فراهم کنند.

یکی از این بسترها احداث زمین چوگان در استان است که سالهای قبل مصوبه هیات دولت را دارد ولی به حال خود رها شده که شایسته این رشته قدیمی و فرهنگی نیست.