به گزارش ایرنا، توسعه زیرساخت‌های ارتباطات ثابت کشور، در دولت گذشته به دلایل مختلف مانند سخت و پر هزینه بودن آن مورد غفلت واقع شد. عدم توسعه متوازن زیرساخت اینترنت ثابت و همراه باعث شد، تنها ۱۳ درصد مردم به استفاده از اینترنت ثابت روی بیاورند و بقیه ترافیک به سمت اپراتورها موبایل هدایت شود. این مسئله در زمان پیک مصرف، منجر به کندی در برخی مناطق شد.
«فرامرز رستگار» دبیر و عضو هیات‌مدیره سندیکای صنعت مخابرات ایران در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، درباره عللی که منجر به عدم توسعه زیرساخت‌های ارتباطات ثابت در کشور شد، گفت: در چند سال گذشته چون تعامل بین وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و شرکت مخابرات ایران به عنوان اپراتور محوری ارتباطات ثابت در سطح خوبی نبود، اصولا در هیچ بخشی از ارتباطات ثابت اعم از تلفن، اینترنت و همچنین زیر ساخت‌های ارتباطی مورد نیاز اپراتورهای موبایل و اینترنت کارهای نوسازی و توسعه شبکه به درستی انجام نشده است.
دبیر سندیکای صعت مخابرات ایران گفت: در چند سال گذشته چون تعامل بین وزارت ارتباطات و شرکت مخابرات به عنوان اپراتور محوری ارتباطات ثابت در سطح خوبی نبود و در بخش تلفن و اینترنت ثابت اقدامات درستی انجام نشد، اپراتورهای ارتباطی و اینترنتی کشور با بحران مواجه شدند.
وی افزود: در دولت گذشته متولیان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و نیز سازمان تنظیم مقررات حساب زیادی روی اپراتورهای موبایل کرده بودند با این تصور که خلا ارتباطات ثابت از این طریق جبران شود و این نگاه کاملا اشتباه بود.
رستگار تاکید کرد: منابع شبکه‌های موبایل از جمله فرکانس به هیچ وجه این امکان را نمی‌دهد که بدون داشتن یک شبکه ارتباطی ثابت گسترده و قابل اعتماد، خدمات اعم از صوت و دیتا و مولتی مدیا از طریق اپراتورهای موبایل در سطح وسیع دراختیار کاربران قرار بگیرد. در هیچ جای دنیا هم اینطور فکر و عمل نمی کنند.
وی با تاکید بر این مسئله که تکیه اصلی روی شبکه موبایل برای ارتباطات ملی به غیر از چند کشور عقب افتاده از نظر مخابرات یا جنگ زده و بحران زده در جای دیگری دیده نمی‌شود، خاطرنشان کرد: وقتی که بدون توجه به تاریخ مخابرات کشورهای پیشرفته، صرفا حرکات فعلی آنها را الگوی کار خود قرار می‌دهیم باید منتظر عواقب بد آن هم باشیم.
رستگار افزود: زمانیکه در کشورهای اروپایی و آسیای دور می‌بینیم که نگاه‌های توسعه‌ای آنها روی نسل‌های چهارم و پنجم اینترنت و استفاده از سرویس‌های ماهواره‌ای است، باید به پشت صحنه هم نگاه می‌کردیم که در این ممالک قبلا زیرساخت‌های ارتباطی ثابت اجرا شده و زمینه توسعه آن نیز از طریق کانال‌های زیر زمینی فراهم است و حالا به دنبال آن در پی توسعه‌های غیر ثابت هستند. نه اینکه در کشوری که در سال ۱۳۹۵ در یک نقشه راه پنج‌ساله (به نام رهنگاشت ۵ ساله شرکت مخابرات ایران) تصویب شده و قرار بوده که نوسازی و توسعه آن انجام شود اما در انتهای برنامه ( ۱۴۰۰) به یک شبکه تمام IP و یک شرکت تمام IT تبدیل شود، اکنون حتی ۲۰ درصد این اهداف هم محقق نشده است.
وی تصریح کرد: به هر صورت این نگرش ابتدا شرکت‌های ارتباطی و اینترنتی ثابت را درکشور زمینگیر کرده و اکنون صداهای مشابهی هم در مورد اپراتورهای موبایل که در چند سال پیش به عنوان بنگاه‌های پر سود مطرح بودند، شنیده می‌شود. یعنی یک جهت گیری غلط و پافشاری روی آن، مجموعه اپراتورهای ارتباطی و اینترنتی کشور را با بحران مواجه نموده است.
رستگار افزود: سندیکای صنعت مخابرات ایران و چند تشکل دیگر و دلسوزان ارتباطات در طول پنج سال گذشته هشدارهایی داده بودند که این راه اشتباه باعث درد سر مردم، اپراتورها و خود دولت است. حالا که دولت جدید قصد دارد برای جبران عقب ماندگی، به توسعه زیرساخت ها و همچنین بخش دسترسی ثابت بر مبنای فیبر نوری بپردازد بامشکلاتی مانند تعرفه های ارتباطی، موانع اجرایی و منابع مالی مواجه است.
وی خاطرنشان کرد: هرچند که تلاش‌های زیادی در این زمینه صورت گرفته و مجوزهایی از مجلس و دولت برای حمایت از اپراتورها اخذ شده ولی هنوز با وضعیت ایده ال فاصله زیادی دارد. باید تلاش‌های جهادی و نگاه‌های ملی در این جهت بیشتر شود.
رستگار افزود: اگر این تغییر نگاه‌ها و تامین اهرم های اجرا هرچه زودتر انجام نشود، علاوه بر ضربه‌هایی که تاکنون خورده ایم باید منتظر رکود بیشتر در کسب و کارهای حوزه فاوا، بحران و کاهش تاب‌آوری شبکه ها و خدمات ارتباطی و اینترنتی باشیم. مردم ما آماده‌اند هزینه بالاتر را برای مخابرات و اینترنت تحمل کنند تا هرچه زودتر از این وضعیت نابسامان خارج شویم.
نظر شما