ماجراجویی جدید آرژانتین؛ بازی با امنیت هوانوردی بین المللی

به گزارش خبرنگار سیاست خارجی ایرنا، مقارن نیمه شب دوشنبه ۱۶ خردادماه ۱۴۰۱ (ششم ژوئن ۲۰۲۱) هواپیمای باربری شرکت امتراسور ونزوئلا در فرودگاه بوئنوس آیرس به زمین نشست. این هواپیما پس از تخلیه بار خود که قطعات اتومبیل از مکزیک برای یک شرکت آرژانتینی بود، آماده بازگشت شد، ولی شرکت‌های نفتی از ارائه سوخت (به دلیل تحریم‌های آمریکا) به آن خودداری کردند. کاپیتان هواپیما به ناچار نزدیک ترین فرودگاه خارجی به بوئنوس آیرس برای دریافت سوخت را انتخاب و با هماهنگی انجام شده، هواپیما عازم مونته ویدئو(پایتخت اروگوئه) درشرق آرژانتین می‌شود اما برخلاف توافق و اعلام آمادگی قبلی، برج مراقبت اروگوئه با ورود هواپیمای باری بوئینگ ۷۴۷ مخالفت کرده و هواپیما مجبور به بازگشت به بوئنوس آیرس می‌شود.

در زمان ورود مجدد هواپیمای باری ونزوئلا به فرودگاه ائیسیسا بوئنوس آیرس، شرایط برخلاف ساعتی قبل از آن تغییرکرده و بصورت کاملا نظامی در آمده بود. برخورد با استاد خلبان و کادر پرواز به شکلی غیرمنتظره بد و زننده بوده است. خدمه هواپیما شامل ۱۴ ونزوئلایی و ۵ ایرانی، تحت الحفظ به هتلی مخروبه درکنار فرودگاه هدایت می‌شوند. هواپیما نیز محاصره شده و توسط عوامل اطلاعاتی و امنیتی مورد تفتیش قرار می‌گیرد. کادر پرواز که مورد حمایت کنوانسیون‌های بین المللی هوانوردی هستند، از این برخوردهای غیرمتعارف که نقض همه مقررات بین المللی پروازهای تجاری هستند، شوکه می شوند، اما در واقع کاری از پیش نمی‌برند و این رفتار غیرانسانی نیروهای امنیتی و اطلاعاتی آرژانتین تا ساعت ها بعد ادامه می‌یابد.

بازجویی از استاد خلبان کاپیتان قاسمی و عوامل پرواز به آن شب ختم نمی شود و دو روز بعد نیز نیروهای امنیتی ساعت ۱۱ شب بصورت ناگهانی به هتل محل اقامت ۱۹ نفر کادر پرواز هواپیما حمله ور شده و تا ۶ صبح در فضایی پر از رعب و وحشت به تفتیش محل اقامت کادر پرواز و بازجویی مجدد می پردازند. کلیه اسناد و مدارک هواپیما و حتی لوازم شخصی کادر پرواز توقیف و ضبط می شوند همزمان و مانند قضیه‌های مشابه در گذشته، رسانه‌های وابسته به صهیونیست‌ها داستان سرایی های خلاف واقع و دروغ پردازی ها خود را آغاز می کنند. این رسانه‌ها در راستای اهداف امپراطوری رسانه ای صهیونیستی هر روز با یک دروغ شاخدار تلاش می کنند پروژه های ایران هراسی و ضد خط مقاومت را به افکار عمومی آرژانتین و رسانه های بین المللی تزریق نمایند.

نکته جالب توجه این است که دو نهاد صهیونیستی آرژانتین نیز اقدام به شکایت علیه هواپیما و کادر آن می‌کنند و عجیب تر آن که این شکایت از سوی دادگاه پذیرفته و وارد پروسه قضائی می شود.

اگرچه از زمان گروگان گرفتن هواپیما و کادر آن خیالبافی های زیادی در قالب خبر در فضای رسانه ای آرژانتین منتشر شد اما واقعیت همچنان غیرقابل خدشه است. هواپیمای بوئینگ  ۷۴۷ امتراسور سال قبل از آن از سوی این شرکت ونزوئلایی خریداری و تمامی مراحل ثبت آن به درستی و براساس قوانین هوانوردی انجام شده است. به دلیل پیچیدگی های خاص این نوع از هواپیما، شرکت فروشنده به تقاضای خریدار (امتراسور) یک دوره آموزشی برای کادر پرواز ونزوئلایی ترتیب می دهد. ۵ نفر کادر پرواز ایرانی حاضر در این پرواز، جملگی از مدرسان این دوره می باشند که در استخدام شرکت امتراسور بوده و در ماموریت تجاری شرکت مذکور بودند. همه اسناد، مدارک و شواهد تاکنون ذره ای از این واقعیت کم نکرده است اما متاسفانه سیستم قضائی فاسد آرژانتین بدون دلیل اقدام به تمدید چندین و چند باره توقیف هواپیما و بازداشت کادر آن نموده است.

اکنون بیش از ۹۰ روز از توقیف خدمه هواپیما می گذرد و علیرغم درخواست های مکرر قاضی از کشورهای مختلف (از جمله ایالات متحده، اروگوئه و پاراگوئه) برای ارائه ادله و شواهد، هیچ مدرکی علیه خدمه پیدا نشده و تنها استناد قاضی به خدمه ایرانی، وجود تصویر شهید سلیمانی در تلفن همراه یکی از خدمه و یا عکس یادگاری در کنار ماکت موشک در راهپیمایی ۲۲ بهمن است!

موارد متعددی که سناریوی توطئه آمیز و دست های پشت پرده این سناریو را آشکار می کند به قرار زیر هستند:

این هواپیما طی سال ۲۰۲۱ با همین خدمه بارها به کشورهای منطقه سفر کرده و هیچ مورد مشکوکی در رابطه با آن گزارش نشده بود.

دادگستری ایالات متحده آمریکا در پاسخ به درخواست قاضی آرژانتینی، اعلام نموده که هیچ مدرکی دال بر ارتباط خدمه پروازی با گروه های به اصطلاح تروریستی وجود ندارد و هیچ یک از خدمه تحت تعقیب دستگاه قضایی آمریکا نمی باشند.  

اتحادیه انجمن های یهودی آرژانتین (دایا) که در مقام شاکی در این پرونده ظاهر شده، ادعا کرده که این هواپیما در طول پرواز فرستنده رادیویی خود را خاموش کرده بود که این ادعا صراحتاً و با ارائه مدارک از سوی قاضی رد شد.

دایا در شکایت خود کاپیتان غلامرضا قاسمی (خلبان و استاد پرواز) را مرتبط با گروه حزب ا... معرفی نموده و در اثبات ادعای خود آورده که کاپیتان قاسمی ۵ بار به سوریه پرواز داشته است. در اسناد معتبر بین المللی ارائه شده به قاضی، پروازهای کاپیتان قاسمی به سوریه تأیید می شود؛ که این خود گواه قانونی بودن این پروازها به سوریه است. خلبان در مقام جایگاه شغلی خویش به کشورهای مختلف سفر می کند. کاپیتان قاسمی هم طی ۲۲ سال فعالیت حرفه ای خود، به کشورهای مختلف (از چین در آسیا تا کرواسی در اروپا و مکزیک در آمریکا) سفر نموده و پروازهای ثبت شده او به سوریه هم در چارچوب فعالیت های حرفه ای او و با اهداف انسان دوستانه (حمل مواد غذایی) موضوع عجیبی نیست.

اروگوئه در پاسخ به درخواست دادگاه آرژانتین، عدم اجازه ورود هواپیما به حریم هوایی این کشور را گزارش وزیر امنیت پاراگوئه اعلام کرده و پاراگوئه نیز آن را به گزارشات سرویس های امنیتی خارجی احاله می کند و از ارائه هرگونه مدرک و شواهدی خودداری می نماید.

آنچه خط بطلانی بر همه ادعاهای مطرح شده، توسط صهیونیست های آرژانتینی می کشد، این دانش اولیه است که هر هواپیما قبل از پرواز اطلاعات پروازی خود را  به صورت قانونی به تمامی کشورهای مقصد اعلام می کند. طبق مقررات بین المللی کلیه پروازها بایستی قبل از عملیات، مشخصات خدمه، کلیه اطلاعات درباره مسیر حرکت، مقاصد و اهداف سفر را به نهادهای ذیربط در کشورهای مبداء، مسیر و مقصد اعلام نماید. این پرواز هم تمامی مراحل قانونی برای کسب مجوزهای پرواز بر فراز کشورهای مختلف را طی کرده و مجوزهای آن را دریافت نموده بود. از همین رو این پرواز نمی توانسته یک پرواز غیرقانونی و منافی امنیت بین المللی باشد.

     به نظر می رسد دست های پشت پرده ای در خارج از آرژانتین نقش بازی می کنند. در سویی از این بازی آمریکا قرار دارد که به بهانه تحریم های ایران و ونزوئلا به مصادره این هواپیما چشم دوخته است. و درسوی دیگر رژیم اشغالگر اسرائیل است که با استفاده از عناصر دست پرورده خود در آرژانتین (دایا) تلاش می کند تا جبهه جدیدی علیه ایران باز کند. و در ضلع سوم این توطئه کشور کوچک و محصور پاراگوئه قرار دارد که می خواهد از ماجرای این هواپیما در منازعات داخلی خویش استفاده نماید.

 ماریو عبدو بنیتز رئیس جمهور متعلق به راست میانه در پاراگوئه موقعیت متزلزلی در عرصه سیاسی این کشور دارد و نگران از دست دادن جایگاه خود به دست کارتس رئیس جمهور سابق آن کشور است. کارتس اکنون به فعالیت های اقتصادی (از جمله کارخانه سیگارسازی) مشغول است. ۳ ماه قبل از این حادثه (در ماه مارس ۲۰۲۱) همین هواپیما محموله سیگاری متعلق به کارخانه کارتس را به مکزیک حمل کرده بود و حال بنیتز با همکاری سرویس های امنیتی موساد و سیا علاوه بر خوش خدمتی به آمریکا و رژیم صهیونیستی، در تلاش است که کارتس را با باندهای تروریستی مرتبط کرده و بدین شکل وی را از گردونه انتخابات بدر کند. به همین دلیل او از هیچ کاری برای دمیدن بر آتش این بحران فروگزار نمی کند. بنیتز در اظهار نظری ناشیانه مدعی شده بود که یکی از خدمه این هواپیما برای جلوگیری از شناسایی شدن دست به عمل جراحی زده که این ادعا با بررسی تمامی خدمه پروازی رد شد.

 رژیم صهیونیستی از دیرباز آرژانتین را به زمینی برای رویارویی با ایران تعریف کرده است. آرژانتین موطن جایگزین یهودیان برای روز مبادا محسوب می شود. در کنفرانس بال نیز آرژانتین یکی از مناطق در نظر گرفته شده برای تاسیس کشور صهیونیست ها بود. نفوذ رژیم اشغالگر قدس در آرژانتین این فرصت را برای این رژیم جعلی فراهم آورده است که این کشور را به میدانی برای مصاف با ایران تبدیل نماید. بی ارادگی و ضعف دولت های آرژانتین طی ۳۰ سال گذشته نیز این فرصت را به رژیم اشغالگر قدس داده است تا تلاش های خود برای قطع روابط دیرینه آرژانتین با ایران را دنبال نماید. یک تحلیل دیگر نیز وجود دارد که صهیونیسم بین الملل چشم طمع به سرزمین آرژانتین به عنوان سرزمین جایگزین در صورت نابودی خود در فلسطین دارد. به همین دلیل طی ۳۰ سال گذشته تلاش های متعددی از سوی این رژیم خون ریز را برای برهم زدن روابط دیرینه ایران و آرژانتین شاهد هستیم. انفجار سفارتخانه این رژیم در سال ۱۹۹۲ و مقر یهودیان (آمیا) در سال ۱۹۹۴ که بنا به شواهد متعدد از پروژه های مظلوم نمایی این رژیم جعلی بوده است. بخشی از این طرح محسوب می شود. فراموش نمی کنیم که طی ۲۸ سال گذشته علیرغم پرونده سازی های نظام قضایی فاسد و قضات خود فروخته آرژانتینی در دو پرونده یاد شده هنوز یک برگ مدرک مستند برای وارد کردن اتهام به ایران ارائه نشده است و اخیرا نیز موساد طی گزارشی اعتراف کرد که ایران در انفجارات بوئنوس آیرس دخالتی نداشته است.

مهمترین ضلع این ماجرا آمریکا است. در سال ۲۰۲۰ شرکت هواپیمایی ماهان هواپیمای باربری بوئینگ ۷۴۷ خود را به صورتی کاملاً قانونی به شرکت هواپیمایی ونزوئلا (CONVIANSA) فروخت و تمامی مراحل اعم از ثبت هواپیما و مالکیت در سازمان بین المللی هوانوردی انجام و کلیه مجوزهای پرواز این هواپیما صادر گردید. این هواپیما طی یک سال گذشته که در مالکیت ونزوئلا بوده، به کشورهای متعدد اروپایی و آمریکایی پرواز کرده است و هیچگاه با مشکلی مواجه نشده بود. حال ایالات متحده آمریکا به بهانه تحریم شرکت های ماهان ایر و کنویانسا خواستار توقیف و مصادره هواپیما شده است تا بدین شکل هم بر ایران و هم بر ونزوئلا فشار وارد آورد.

در این میان دولت آرژانتین که با بحران های متعدد اقتصادی (تورم ۵۰ درصدی همراه با رکود) و سیاسی (تفرقه سیاسی در دولت و فشار مخالفان) مواجه شده، عملاً عرصه را به طرف های ذینفع در این بازی واگذار کرده است. قوه قضائیه این کشور که در دست مخالفان دولت است از تمامی ابزارها برای فشار بر دولت استفاده می نماید تا جایی که معاون رئیس جمهور (کریستینا کرچنر) را به فساد متهم و خواستار ۱۲ سال زندان برای او شده است. دولت آرژانتین هم با غافل شدن از مسئولیت بین المللی خود، با استناد به تفکیک قوا از بار مسئولیت درباره خدمه هواپیمای ونزوئلایی شانه خالی کرده و همه چیز را به تصمیم دادگاه واگذار می کند. این در حالی است که اقدام دادگاه آرژانتینی در توقیف خدمه و بلاتکلیف نگاه داشتن آنها طبق قوانین همان کشور عملی غیرقانونی و در تعارض با اصول بدیهی علم حقوق همچون اصل برائت است. توقیف خودسرانه و غیرقانونی خدمه هواپیمای ونزوئلایی از جمله مواردی است که در کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل همواره از آن به عنوان یکی از موارد نقض حقوق بشر یاد می شود و آرژانتین علی رغم مدعای حمایت از آن، عملاً دست به این  اقدام زده است.

اقدام دولت آرژانتین در توقف یک هواپیمای تجاری و خدمه، این خطر بزرگ بین المللی را به همراه دارد که تبدیل به رویه ای در عرصه بین الملل شده و به طور کلی امنیت هوانوردی غیرنظامی را با خدشه مواجه سازد. امید است آرژانتین با آزادسازی خدمه و هواپیمای ونزوئلا ضمن عمل به مسئولیت بین المللی خود، مانع از تبدیل شدن به اولین کشوری شود که دزدی هوایی را در جهان آغاز نموده است.