معارضان سوری در کما

اخبار منتشره در ارتباط با این معارضان که با نام های مختلف و از ملیت های گوناگون هستند، حاکی از آن است که حقوق ماهانه آنها از سوی کشورهای عربی خلیج فارس از دو ماه قبل واریز نشده و عقب افتاده است.

علاوه بر این برنامه سفر هیاتی از این مخالفان نیز به نیویورک برای دیدار با هیات های حاضر در این شهر همزمان با برگزار مجمع عمومی سازمان ملل با مشکل مواجه شده است.

از سال ۱۳۹۱ و همزمان با برگزاری کنفرانسی موسوم به "دوستان سوریه" در استانبول، چهار کشور عربی خلیج فارس اقدام به حمایت های مالی از مخالفان دولت بشار اسد با هدف سرنگونی وی و استقرار دولتی همراه با خود می کردند که بعدها رقم این کشورها به خاطر بروز اختلاف و شکست تروریست ها کاهش یافت و در این اواخر به یک کشور رسید.

علاوه بر این، نشست ها و گردهمایی های آنها که بیشتر در ترکیه و یا آنکارا برگزار می شد به خاطر قطع کمک حامیان مالی با مشکل مواجه شده و مشکلاتی در این ارتباط برای گروه های مختلف بروز کرده است.

شماری از مخالفان دولت سوریه نیز که در سال های اخیر سرمایه گذاری هایی در بخش های مختلف ترکیه انجام داده و از معارضان برای پیشبرد اهداف خود حمایت می کردند، دیگر حاضر نیستند به اقدامات خود ادامه دهند.

علاوه بر این نیروهای امنیتی ترکیه در روزهای اخیر به خاطر ترس از به خطر افتادن ثبات و امنیت در این کشور به دلیل سیاست چرخش آنکارا به سمت عادی سازی مناسبات با سوریه و اعتراض معارضان به این تصمیم، ۹ نفر از سران و اعضای برجسته گروه های تروریستی از جمله داعش را در استانبول دستگیر کرده اند.

همزمان با این اقدامات مقام های عالی رتبه امنیتی ترکیه و سوریه در ادامه گفت و گوهای مستمر قبلی خود این بار در مسکو و تحت نظارت روسیه دیدارهایی را با یکدیگر در خصوص شرایط عادی سازی روابط دمشق – آنکارا انجام داده و طرف سوری شروط خود را برای این اقدام از جمله عقب نشینی نیروهای ترکیه از خاک سوریه و پایان حمایت از تروریست ها اعلام کرده است.

در مناطق شمالی سوریه نیز که تروریست های مستقر در سراسر سوریه از جمله اطراف دمشق بر اساس هماهنگی های انجام شده در سال ۱۳۹۵ و ۱۳۹۴ با اتوبوس های سبز به این مناطق منتقل شده و در ادلب و اطراف آن حضور دارند، با حملات هوایی مشترک جنگنده های سوری و روسی مواجه شده و در جریان این حملات ۴۵ نفر از اعضای گروه تروریستی النصره به عنوان مهم ترین این گروه ها کشته و شماری نیز مجروح شده اند.

در جریان بحران سوریه که از سال اسفند ماه ۱۳۸۹ در شهر درعا در جنوب سوریه و دمشق در پایتخت آغاز شد و تا سال ۱۳۹۹ ادامه داشت، بیش از ۱۰۰ گروه تروریستی با عناوین مختلف از ۱۲۰ ملیت جهان از جمله اروپایی و آمریکایی در سوریه حضور داشتند که مهم ترین آنها گروه النصره است که تاکنون به فعالیت های خود در مناطق شمال غرب سوریه ادامه می دهد و به خاطر جنایت و بدنامی نیز مجبور به تغییر نام خود شد.  

علاوه بر این همزمان با اعلام تصمیم ترکیه به عادی سازی روابط خود با سوریه در آستانه نزدیک شدن به انتخابات در ترکیه و با هدف بهره برداری داخلی از آن، در بین تروریست های مستقر در شمال سوریه و جنوب ترکیه نیز اختلاف هایی بروز کرده و شماری با این اقدام آنکارا مخالف کرده و حتی پرچم ترکیه را به آتش کشیده و شماری نیز در این خصوص ابراز رضایت کرده و یا رضایت خود را با سکوت اعلام کرده اند.

این اختلافات به دنبال آن بروز کرد که پس از ابراز تمایل آنکارا برای عادی سازی روابط با سوریه، یکی از مقام های ترکیه در دیدار با «سالم المسلط» رئیس ائتلاف ملی معارضان سوری ضمن اعلام مصمم بودن آنکارا برای تجدید روابط با دمشق از آنان خواسته شده تا خود را با این واقعیت تطبیق دهند.

در این دیدار از رئیس ائتلاف تروریست ها درخواست شده بود تا به ‌دنبال یافتن کشور جایگزین جهت مهاجرت باشند و یا این که باید کلیه فعالیت‌های سیاسی و رسانه‌ای خود در داخل ترکیه متوقف کنند.

البته در این ارتباط پیشتر به دنبال بحران در لیبی شماری از این تروریست ها برای استفاده ابزاری از ترکیه به لیبی منتقل شدند و در روزهای اخیر نیز اخباری مبنی بر انتقال شماری از آنان به اوکراین برای حضور در درگیری ها در این کشور از سوی ناتو و با هدف طولانی کردن درگیری ها منتشر شده است.

این تحولات و برگشتن ورق تحولات بحران سوریه یاس و ناامیدی دشمنان این کشور از تغییر نظام سیاسی و برخی رویدادهای منطقه ای از جمله از سرگیری روابط برخی کشورهای عربی با سوریه و اعزام سفیر و راه اندازی فعالیت های سفارتخانه های خود صورت می گیرد.

همه این تحولات در ماه های اخیر به همراه برخی تحولات که تاکنون رسانه ای نشده است، گویای یک موضوع است و آن این که بعد از ۱۲ سال حمایت های بی دریغ سیاسی، نظامی، رسانه ای و مالی از شماری تروریست برای تغییر نظام سیاسی در سوریه اکنون همه این اقدامات با شکست مواجه شده است و آن روی سکه خود را نمایان کرده است.

اکنون دیگر هیچ طرف یا کشوری حاضر نیست به شماری تروریست و یا سوری های وطن فروش و فراری از ارتش برای اقدامات بر اساس فعالیت های خود حقوق ماهانه بدهد. هیچ تاجری حاضر نیست مانند گذشته پهپاد خریده و در اختیار آنان قرار دهد تا بتوانند به اهداف خود برسند.

هیچ کشوری حاضر نیست نیروهای نظامی و امنیتی آموزش دیده و زبده خود در اسرائیل را که تا دیروز برای تهیه بمب و اقدامات تروریستی به سوریه می فرستاد، اکنون به خطر بیندازد، ریسک این موضوع را بپذیرد و بدنام شود.

اکنون دیگر رژیم صهیونیستی که روزی مجروحان تروریست حاضر در سوریه را به فلسطین اشغالی برای مداوا منتقل می کرد و یا امکانات پزشکی و تجهیزات نظامی از آنان حمایت می کرد، حاضر نیست هیچ امکاناتی در اختیار آنان قرار دهد.

هیچ کشور عربی حاضر نیست برای تروریست ها بودجه مالی، هیات ها و شخصیت های مذهبی، قرص های تخدیر کننده و دختران باکره بفرستد تا آنان بتوانند به اقدامات تروریستی خود علیه مردم سوریه و دولت این کشور ادامه دهند.

هیچ کشور همسایه سوریه حاضر نیست با ایجاد پایگاه در نزدیک مرزهای خود و استقرار نیروهای امنیتی از کشورهای عربی با کلیه امکانات و تجهیزات پیشرفته از مخالفان سوری حمایت رسانه ای کرده و به آنان برای این فعالیت ها آموزش بدهد یا فیلم های جعلی از کشتار کودکان با سلاح های شیمیایی تهیه کند.

هیچ طرفی حاضر نیست دیگر از نشستن نماینده معارضان بر کرسی سوریه در اتحادیه عرب حمایت کند و حتی برخی با اعزام هیات هایی به سوریه بشدت به دنبال متقاعد کردن طرف سوری برای حضور در این اتحادیه هستند و با بی میلی دمشق به خاطر بی خاصیتی این اتحادیه مواجه شده اند.

اکنون می توان گفت که همه موارد پیش گفته موید یک موضوع است و آن این که بحران سوریه روزهای پایانی خود را سپری می کند و باید تروریست هایی که از سراسر جهان در این کشور حضور یافته بودند، سرنوشت خود را در تحولات جدید با دو راه پیش رو روشن کنند و راه سومی دیگر برای آنان وجود ندارد.