به گزارش خبرنگار ایرنا، شهرستان و جزیره قشم روز بیست و هشتم صفر در غم جانسوز رحلت پیامبر اعظم (ص) و شهادت سبط اکبرش حضرت امام حسن مجتبی (ع) دوباره سیاهپوش شد و بیرق های سیاه در هر کوی و برزن بر سر در مساجد، تکایا، منازل و ادارات نگین خلیج فارس بر افراشته شده است.
دوستداران و محبان خاندان نبوت و امامت در این آیین های عزاداری و سوگواری که از شب گذشته در سراسر این شهرستان مرزی آغاز شده و امروز نیز ادامه دارد، با قرائت زیارت های وارده و خطابه هایی پیرامون آموزه ها و سیره و شخصیت والای پیامبر اکرم (ص) و فضایل اخلاقی، مداحی و مرثیه سرایی ارادت خالصانه خود را نسبت به مقام شامخ نبوی و علوی ابراز داشتند.
بسیاری از دوستداران اهل بیت (ع) اعم از شیعه و اهل سنت با برگزاری مجالس روضه، عزاداری، مداحی و پخت نذری، این روز را گرامی داشته اند.
کسبه و بازاریان مناطق مختلف شهرستان و جزیره قشم نیز با بر افراشتن پرچم های سیاه و مزین به نام مبارک محمد (ص) و امام حسن مجتبی (ع) عشق، ارادت و دلبستگی خود را به رسول الله (ص) و ائمه اطهار (ع) ابراز کرده اند.
حضرت مُحمد بن عبدالله بن عبدالمطّلِب بن هاشم پیامبر اسلام، از پیامبران اولوالعزم و آخرین پیامبر الهی است که معجزه اصلی ایشان قرآن است.
حضرت محمد (ص) در جامعه مُشرک جزیره العرب به دنیا آمد، اما از بت پرستی پرهیز می کرد. در چهل سالگی به پیامبری رسید و مهم‌ترین پیامش دعوت به توحید بود. هدف از بعثتش را تکمیل فضایل اخلاقی معرفی کرد.
مُشرکان مکه سال ها او و پیروانش را آزردند، ولی آنان از اسلام دست بر نداشتند. حضرت محمد (ص) ۱۳ سال در مکه، مردم را به اسلام دعوت می کرد سپس به مدینه هجرت کرد و این هجرت، مبدا تاریخ اسلامی شد.
با کوشش پیامبر (ص) تقریبا تمام شبه جزیره عربستان در زمان حیات ایشان به اسلام ایمان آوردند. در دوره های بعد، گسترش اسلام ادامه یافت و به تدریج اسلام دینی جهانی شد.
براساس حدیث ثقلین، پیامبر(ص) به مسلمانان سفارش کرد که پس از وی به قرآن و عترت او پناه ببرند و از آن ۲ جدا نشوند و در مناسبت های گوناگون، از جمله در واقعه غدیر، حضرت علی (ع) را جانشین خویش معرفی کردند.
پیامبر در ۲۵ سالگی با خدیجه ازدواج کرد و حدود ۲۵ سال با او زندگی کرد. پس از وفات خدیجه، پیامبر با همسران دیگری ازدواج کرد.
فرزندان پیامبر (ص) از خدیجه و ماریه بودند و همه آنها جز حضرت فاطمه (س) در زمان حیات ایشان از دنیا رفتند.
حضرت حسن بن علی بن ابی‌طالب (ع) مشهور به امام حسن مجتبی دومین امام شیعیان است که ۱۰ سال (۴۰ تا ۵۰ قمری) امام و حدود هفت ماه خلیفه مسلمانان بود. اهل سنت او را آخرین خلیفه از خلفای راشدین دانسته اند.
حسن بن علی نخستین فرزند حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) و نخستین نوه پیامبر اکرم(ص) است.
بنابر گزارش‌های تاریخی، نام «حسن» را پیامبر اعظم (ص) برای ایشان برگزید و ایشان را بسیار دوست داشت.
ایشان هفت سال از عمر خود را با پیامبر (ص) همراه بود و در بیعت رضوان و ماجرای مباهله با مسیحیان نجران حضور داشت.
فضایل امام حسن (ع) در منابع شیعه و اهل سنت آمده است. او یکی از اصحاب کسا است که آیه تطهیر درباره آنان نازل شد و شیعیان آنان را معصوم می‌دانند.
آیه اطعام، آیه مودت و آیه مباهله نیز درباره او و پدر و مادر و برادرش نازل شده است.
ایشان دو بار تمام دارایی اش را در راه خدا بخشید و سه بار نیمی از اموالش را به نیازمندان داده است.
گفته‌اند به سبب همین بخشندگی‌ها، او را «کریم اهل بیت» خوانده‌اند. ایشان ۲۰ یا ۲۵ بار با پای پیاده به حج رفته است.
حسن بن علی در ۲۱ رمضان سال ۴۰ قمری و پس از شهادت امام علی(ع)، به امامت رسید و در همان روز، بیش از چهل هزار نفر با او برای خلافت بیعت کردند.
معاویه، خلافت او را نپذیرفت و با لشکری از شام به سوی عراق حرکت کرد. امام مجتبی (ع) سپاهی به فرماندهی عبید الله بن عباس به سمت معاویه فرستاد و خود به همراه یک گروه دیگر به ساباط رفت. معاویه تلاش کرد با طرح شایعاتی میان سپاهیان امام حسن (ع) زمینه را برای برقراری صلح فراهم کند.
در این شرایط، امام حسن(ع) مورد سوء قصد یکی از خوارج قرار گرفت و زخمی شد و برای مداوا به مدائن انتقال یافت.
همزمان، گروهی از سران کوفه به معاویه نامه نوشتند و قول دادند حسن بن علی را به وی تسلیم کنند یا به قتل برسانند. معاویه نیز نامه‌های کوفیان را برای حسن بن علی (ع) فرستاد و به او پیشنهاد صلح داد.
امام مجتبی (ع) صلح و واگذاری خلافت به معاویه را پذیرفت به این شرط که معاویه بر اساس کتاب خدا و سنت پیامبر (ص) عمل کند و برای خود جانشین تعیین نکند و همه مردم از جمله شیعیان حضرت علی (ع) در امنیت باشند.
بعدها معاویه به هیچ یک از این شرط ها عمل نکرد. صلح با معاویه، نارضایتی شماری از یاران امام حسن (ع) را در پی داشت و حتی برخی، او را «مُذلّ المؤمنین» (خوار کننده مومنان) خواندند.
او پس از ماجرای صلح در سال ۴۱ قمری، به مدینه بازگشت و تا پایان عمر در آنجا ماند. او در مدینه مرجعیت علمی را بر عهده داشت و بنابر برخی گزارش ها از جایگاه اجتماعی بالایی برخوردار بود.
وقتی معاویه تصمیم گرفت برای ولایتعهدی پسرش یزید بیعت بگیرد، صد هزار درهم برای جعده همسر امام حسن (ع) فرستاد تا امام را مسموم کند. گفته‌اند حسن بن علی (ع) ۴۰ روز پس از مسموم شدن به شهادت رسید.
بنابر نقلی، او وصیت کرده بود کنار قبر پیامبر (ص) دفن شود ولی مروان بن حکم و عده‌ای از بنی امیه مانع این کار شدند. پیکر او در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
مجموع سخنان و مکتوبات امام مجتبی (ع) و نام ۱۳۸ نفر از کسانی که از او روایت کرده‌اند، در کتاب مسند الامام المجتبی(ع) گردآوری شده است.
امروز - یکشنبه سوم مهر ۱۴۰۱- مصادف با بیست و هشتمین روز از صفر المظفر، سالروز رحلت پیامبر اعظم (ع) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) است.
خلیج فارس با گستره نزدیک به ۲۳۷ هزار و ۴۷۳ کیلومتر مربع بین ۲۴ تا ۳۰ درجه و ۳۰ دقیقه عرض شمالی و ۴۸ تا ۵۶ درجه و ۲۵ دقیقه طول شرقی از نصف‌النهار گرینویچ واقع شده است و جزیره زیبای قشم، همچون نگینی بر پهنه آب های نیلگون آن می درخشد.
نظر شما