شخصی سواری دانش آموزان درد ترافیکی مازندران در فصل تحصیل

به گزارش ایرنا،پیچیدگی زنگی اجتماعی ، شاغل بودن والدین و دوری مدارس از منازل، سالهاست پای موضوع سرویس مدرسه را به آموزش و پرورش باز کرده است. هر ساله در فصل مهر تحصیلی تمرکز آموزش و پرورش بر استقرار سرویس مدارس در حالی است که بسیاری از والدین حتی در شرایط پرترافیک شهری امروز ترجیح می دهند فرزندان خود را با وسیله نقلیه شخصی به مدرسه رسانده و این مساله علاوه بر افزودن به ازدحام شهری، فرهنگی را ایجاد می کند که شاید در فردای فرزندان ما تکرار و تکرار شود.

بر اساس آمار آموزش و پرورش مازندران سال تحصیلی جاری با بیش از ۵۳۰ هزار دانش‌آموز آغاز شده است که در خوش بینانه ترین حالت حدود ۸۰ هزار نفر یعنی حدود ۱۸ درصد مسیر خانه تا مدرسه را با سرویس طی می کنند .البته به دلیل برخی تاخیرات در تعیین نرخ و شکاف های موجود میان رانندگان، شرکت های حل و نقل، شهرداری ها و آموزش و پرورش هنوز برای امسال همین تعداد نیز نتوانسته از سرویس مدارس برخودار باشد که اکنون موضوع بحث گزارش نیست و از حوصله این مجال دور است.

آمار بالا نشان می دهد که هر روزه و اکنون با حضوری شدن مدارس، بیش از ۴۵۰ هزار دانش آموز با خودروهای شخصی یا به صورت پیاده به مدرسه می رسند که آماری قابل تامل است. اما سوال اصلی این است که چرا با وجود ترافیک های عظیم شهری در فصل مدرسه به خصوص ساعات اولیه و پایانی مدرسه، هنوز بخشی از جامعه حتی با وجود اذعان به هزینه های سنگین استفاده از خودرو شخصی، بازهم خودروهای شخصی را به سرویس مدرسه ترجیه می دهند. 

سخن والدین چیست؟

در حالی که این روزها اکوسیستم سرویس مدارس گرفتار مسائلی چون نداشتن توان مالی برای سرویس گیری، استرس از همه گیری ویروس کرونا، شلوغی این وسایل نقلیه و عدم استقبال رانندگان از پذیرش این شغل به خاطر به صرفه نبودن های اقتصادی است، اینکه چرا والدین تاکید بیشتری بر خودروهای شخصی دارند باید از زبان خود آنها شنیده شود. 

علی یوسف پوری پدر یکی از دانش آموزان آملی موضوع را در کیفیت سرویس ها دانسته و به خبرنگار ایرنا گفت: متاسفانه خودروهای سرویس مدارس اغلب فرسوده، بی کیفیت و از خودروهایی همچون پراید استفاده می شود که اصلی هیچ ایمنی ندارد. 

این پدر دانش آموز دبیرستانی معتقد است که تا زمانی که سرویس های مدارس از کیفیت مطلوب برخودار نباشند بسیاری از والدین از این سیستم حمل و نقل استفاده نخواهند کرد. 

فرشته  پورحسین مادر یک دانش آموز سوم ابتدایی بابلی است که موضوع ایمنی را دلیل جا به جایی فرزندش با خودرو شخصی به مدرسه عنوان کرد و افزود: به دلیل اتفاقاتی که گاهی برای بچه ها در سرویس مدارس رخ می دهد ترجیح می دهم فرزندم را خودم یا همسرم به مدرسه برسانیم.

وی هم مسئله کیفیت را عاملی مهم دانست و گفت: سرویس‌های مدارس اغلب از وسایل نقلیه ای استفاده می کنند که بی کیفیت اند و سیستم گرمایشی یا سرمایشی سالمی ندارند. مازندران استانی پرباران است و در فصل زمستان استفاده از خودروی مناسب بسیار مهم است. 

اما مجتبی غلامی از دیگر والدین محمودآبادی موضوع صرفه اقتصادی عامل مهم دانست و گفت: من یک کارمند هستم و هر روز صبح در مسیر محل کار فرزندم را به مدرسه میرسانم. 

البته وی به موضوع دیگری نیز اشاره کرد و افزود: دخترم اصلا از سرویس مدرسه خوشش نمی آید و ترجیح می دهد با خودروی شخصی او را به مدرسه ببریم. حتی اگر این کار را نکنیم اصلا مدرسه نمی رود. 

این سخنان تنها بخشی از گفت و گو ایرنا با والدین دانش آموزان است ،اما در مجموع مسائلی همچون کیفیت، ایمنی، تاخیر در تردد و نبود سرویس برای برخی مناطق از مهم ترین عواملی است  که والدین از آنها به عنوان دلیل عدم استقبال از سرویس مدارس یاد کردند. اما آیا واقعیت همین است. 

دلبستگی به خودروهای شخصی

رئیس اداره انجمن اولیا و مربیان آموزش و پرورش مازندران اما شخصی سواری دانش آموزان را ناشی از یک عادت و فرهنگ دانست و گفت: مهم ترین عامل عدم استفاده از سرویس مدارس نهادینه شدن فرهنگ استفاده از خودرو شخصی در میان خانواده ها است.

سیداحمد واردی ترافیک شدید شهرها در زمان آغاز فصل مدرسه را حاصل همین موضوع دانست و اظهار داشت: بیشتر والدین فقط برای یک فرزند خود با خودروی شخصی وارد خیابان های شهر می شوند که از نظر امنیت و اقتصادی نیز به صرفه نیست.

وی اعتماد والدین به سرویس های  آزاد را از دیگر عوامل فقدان استفاده از سرویس های مجاز دانست و گفت: به دلیل غیر قابل کنترل بودن این خودروها، آمار دقیقی از آنها وجود ندارد. الته باید هشدار داد و بارها نیز به والدین گفته شد که مدارس و آموزش و پرورش هیچ مسئولیتی در قبال سرویس های شخصی ندارد و تمامی مسوولیت متوجه خود والدین است.

رئیس اداره انجمن اولیا و مربیان آموزش و پرورش مازندران به مسئله کیفیت سرویس های مدارس مجاز اشاره کرد و گفت: البته این انتقاد تا حدودی وارد است، اما طی سالهای اخیر با نوسازی ناوگان ها و ورود شرکت های معتبر تا حد بسیار زیادی این مسئله حل شده و خودروها از ظواهر خوبی برخودار هستند. 

واردی با اشاره به نوع خودروهای سرویس مدارس نیز گفت: البته باید والدین درک کنند که هیچ کس حاضر نیست از خودروهای چندصد میلیونی  برای سرویس مدارس استفاده کند و معمولا خودروهای حمل و نقل عمومی یا از نوع خودروهای با مدل های متوسط در این بخش فعالیت می کنند.

وی در ادامه مساله استفاده نکردن والدین و دانش آموزان از سرویس مدارس را چند وجهی توصیف کرد و به دلایل فرهنگی و ساختاری اشاره کرد و افزود: از عمده موارد فرهنگی می توان به عدم اعتماد و راستی آزمایی خانواده ها نسبت به رانندگان و مجموعه مدیریتی و نظارتی سرویس مدارس اشاره کرد. با توجه به اینکه سالهای اخیر فیلترها و پایش های مستمر و قوی برای نظارت بر عملکرد سرویس های مدارس و ایجاد فضای امن برای دانش آموزان شده است، اما هنوز والدین به این باور و اعتماد نرسیده اند.

فرهنگ، فرهنگ، فرهنگ

کارشناس علوم تربیتی و جامعه شناسی در این باره به خبرنگار ایرنا این مسئله را تماماً ناشی از فرهنگ  و عادت های ناهنجار و شخصی دانست و گفت: شلوغی شهر از ماشین های تک سرنشینی به نام دانش آموز نه تنها موجب کلافگی دیگر شهروندان و اختلال در تردد وسایل نقلیه عمومی می شود که وظیفه انتقال بسیاری از کارمندان و یا به عبارتی نیروی کار جامعه و دانش آموزان را برعهده دارند، بلکه باعث کلافگی خود دانش آموز و والدین نیز می شود.

صدیقه خسروانی افزود: مهم ترین فاکتور در فراگیری بهینه دروس توسط دانش آموز مهیا و فراهم کردن موجبات آرامش روحی و روانی او است که شهری شلوغ و آلوده و پرترافیک بر این تحقق، خط بطلان می کشد. بسیاری خانواده ها به خاطر مسائل امنیتی فرزندان خود را به سرویس نمی سپارند که در این مورد نمی توان این نگرانی را بدون منطق برشمرد، اما استقرار یک سیستم گزینشی برای پذیرش رانندگانی که از نظر صحت و سلامت اخلاقی مورد تاییدند به دلیل حساست های والدین می تواند راهکاری در جهت حل این مشکل باشد و در کنار این مطلب هم باید فرهنگ سازی برای والدین صورت گیرد.

این کارشناس تربیتی اما به مسئله فرهنگ پرداخت و افزود: متاسفانه در والدین و همچنین فرزندان مان فرهنگ جمعی و حرکت جمعی شکل نگرفته است. استفاده از خودروهای شخصی نیز ناشی از فرهنگ انفرادی است که والدین سعی می کنند فرزندان خود را در شرایط و با احترام به مدارس برسانند که البته عادتی اشتباه است. 

وی بخشی از این موضوع را ناشی از گذشته والدین عنوان کرد و گفت: بسیاری از این والدین در دوران مدرسه خود از حداقل ها محروم بوده و امروز می خواهند فرزندانشان در بهترین شرایط و لوکس ترین وضعیت تحصیل کند. با این حال فرهنگ سازی مهم ترین نیاز برخوداری از سرویس مدارس است و البته نباید در این میان مسائلی دیگر همچون ایمنی، کیفیت سرویس ها، ناهمخوانی کرایه ها و خدماتی اینچنینی را نادیده گرفت.

با این حال واقعیت امر این است که گشایش مدارس و آغاز مهر تحصیل در کنار شور و شوق کلاس های حضوری؛ به واسطه جا به جایی دانش آموزان به مدرسه رهاوردی غیر از افزایش ازدحام خودروها در خیابان ها ندارد که کارشناسان آن را نتیجه تک سرنشینی و لوکس سواری دانش آموزان و جا به جایی آنان توسط والدین می دانند.