به گزارش خبرنگار ایرنا، کشتی در مازندران ریشه در خاک دارد و مردم این دیار با پوست و استخوان این ورزش مُهیج را لمس می‌کنند. فنون این ورزش نسل به نسل و سینه به سینه از امثال مهدی حاجی زاده، سبحان روحی، یعقوب نجفی جویباری، کمیل قاسمی، رضا یزدانی، مسعود اسماعیل‌پور، عزیز و آیت واگذاری، حسن یزدانی، محمد نخودی، امیر محمد یزدانی و کامران قاسمپور به پهلونک‌ها و نونهالانی که در حال مرور فن کشتی در سوله‌های نه چندان استاندارد ورزشی این استان هستند، در حال انتقال است.
مدال آوری‌ها تنها یک روی سکه است و زمانی که به سالن‌های کشتی این استان پا می‌گذراید می بینید که این سالن‌های ورزشی شایسته نام و آوازه کشتی مازندرانی نیست، اما کودکانی با ذوق وصف ناشدنی در سوله‌هایی که تنها نام سالن ورزشی را یدک می‌کشد، در حال تمرین و جُنب و جوش هستند. نه مازندران را می‌شود از کشتی جدا دانست و نه کشتی را از این دیار؛ اینجا استانی است که قهرمانان بزرگی را به دنیای کشتی معرفی کرده است. ورزش نزد مردمان این دیار تنها در یک کلمه خلاصه می‌شود، «کشتی».
تازه‌ترین مورد از نقش آفرینی کشتی گیران مازندرانی مربوط به ۲۶ و ۲۷ شهریور امسال بوده است؛ تاریخی که کشتی‌گیران آزادکار مازندرانی در رقابت‌های کشتی قهرمانی جهان ۲۰۲۲ بلگراد صربستان کاری کردند کارستان و با دست پُر و با مدال‌های خوش رنگ از این آوردگاه مهم به خانه برگشتند.
تاریخ‌سازی آزادکاران مازندرانی در مسابقات جهانی بلگراد و کسب ۲ مدال توسط کامران قاسمپور و رحمان عموزاد و مدال‌های نقره و برنز رضا اطری، محمد نخودی، حسن یزدانی و امیرحسین زارع بار دیگر ضرورت توجه ویژه ملی به افزایش و گسترش زیرساخت‌ها و بودجه‌های مرتبط با کشتی را نشان داد چرا که به باور کارشناسان، امکانات کشتی مازندران در شان جایگاه کشتی این دیار نیست.
از سوی دیگر ورزش دوستان می‌دانند که این مدال‌آوری و قهرمانی‌ها تنها مختص به یک دوره زمانی خاص نیست و تقویم کشتی را که ورق بزنیم، می‌بینیم که مازندران در کشتی حرف‌های زیادی برای گفتن دارد و همواره کشتی گیران نام‌آوری از این دیار به رقابت‌های جهانی و المپیک اعزام و با افتخار آفرینی‌هایشان، پرچم سه رنگ ایران را به اهتزاز در آورده اند.
در کنار فقر زیرساختی کشتی مازندران، تنها رویه‌ای که اشتیاق مدال‌آوری را در بین کشتی گیران این استان زنده نگه می‌دارد، غیرت مثال زدنی آنان است و بر همین اساس بسیار راغب هستند که در مسیری که نیاکانشان پا گذاشتند، حرکت کنند.
در اغلب سالن‌های ورزشی مازندران خبری از دوش آب گرم، آب سرد کن یا اتاق گرم و تعویض لباس نیست و به تشک‌های کشتی برخی از این سالن‌ها که نگاهی می‌اندازید، انگار ماه‌ها است که رنگ نظافت را به خود ندیده‌اند. کمتر کشتی‌گیر مازندرانی است که روی این تشک‌ها تمرین کرده باشد ولی به بیماری پوستی و عفونت‌های قارچی مبتلا نشده باشد. این کشتی گیران در کنار گوش‌های شکسته همواره جای زخم بیماری پوستی را که دایره‌وار روی بدنشان نقش می‌بندد، به یادگار دارند.
مربیان می‌گویند بیشتر کشتی‌گیرانی که در این رشته ورزشی در مازندران نام‌نویسی می‌کنند، خانواده‌هایشان از افراد بی‌بضاعت جامعه هستند و شهریه ماهانه ۵۰ هزار تومانی خود را به زور پرداخت می‌کنند.
مربیان گاهی اوقات، حق بیمه ورزشی این کشتی‌گیران را از جیب خودشان پرداخت می‌کنند. با این وضعیت دیگر پولی باقی نمی‌ماند که بخواهند برای توسعه امکانات ورزشی یا تمیزی اساسی تشک این سالن‌های ورزشی هزینه کنند.
تمام سالن‌های کشتی مازندران با مدیریت مربیان سازنده اداره می‌شود و اعتباری از اداره کل ورزش و جوانان یا دستگاه‌های دولتی برای نگهداری این مکان‌ها پرداخت نمی‌شود.
از سوی دیگر وعده های پوچ دولت دوازدهم در تکمیل ورزشگاه پنج هزار نفری جویبار که پایتخت کشتی ایران است بیشتر دل کشتی دوستان را به درد آورد و طرحی که در سال ۱۳۹۵ کلنگ زنی شد و قرار بود ۲ ساله تقدیم کشتی دوستان شود حدود سه سال نیمه تمام باقی ماند تا اینکه با درایت دولت سیزدهم و تزریق اعتبارات ۶۰ میلیارد تومانی اکنون پیشرفت فیزیکی این طرح از ۳۰ درصد در سال گذشته به حدود ۶۰ درصد رسیده است.
در این وادی صاحبنظران در میزگرد خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرنا) استان مازندران مشکلات زیرساختی کشتی استان را تبیین و برای رفع آن راهکارهایی ارایه دادند.
دست خالی کشتی مازندران از امکانات
رئیس هیات کشتی شهرستان جویبار با اشاره به ریشه دار بودن این رشته ورزشی در میان مردم استان، گفت: با وجود این علاقمندی و استقبال از کشتی ولی برای تامین زیرساخت های مورد نیاز آن توجهی نشده است و هزینه فعالیت ورزشی کشتی گیران از جیب خانواده های آنها پرداخت می شود.
سلمان قادری که حدود ۲ دهه در هیات کشتی مازندران و جویبار فعالیت می کند، افزود: آنچه امروز از ظرفیت های کشتی گیران این استان می بینیم نتیجه و بازخورد اقداماتی است که سالهای قبل با برنامه ریزی درست اندرکاران هیات کشتی استان انجام شده است.
وی دعوت از مربیان برجسته کشتی جهان و اعزام کشتی گیران به مسابقات و تورنمت کشورهای دیگر را بخشی از برنامه ریزی و اقدامات انجام شده قهرمان پروری در این رشته ورزشی نام برد و ادامه داد : ماحصل انجام کارهادر سالهای قبل باعث شده تا الان شاهد آن باشیم که ۶۰ درصد از ظرفیت کشتی این استان بارور و شکوفا شود و چنین قهرمانانی را در میادین ورزشی شاهد باشیم.
به گفته این مدیر باسابقه کشتی مازندران تداوم برنامه ریزی ها می تواند باعث شود تا شاهد شکوفایی مابقی ظرفیت های موجود در این زمینه باشیم و قهرمانان و پهلوانان پرشمارتری را از این خطه راهی میادین ورزشی جهانی کنیم.
وی از دخالت های گذشته افراد سیاسی در انتصاب مدیریت هیات کشتی مازندران انتقاد کرد و گفت: این موضوع باعث شده بود تا فرد یا افرادی در این منصب قرار بگیرند که برنامه یا چشم اندازی برای این رشته ورزشی نداشتند.
قادری، کشتی مازندران را آسیب دیده از این انتصاب های سیاسی گذشته دانست و تاکید کرد : ضعف در برنامه ریزی مدیریت هیات کشتی باعث شد تا در مسابقات کشوری نونهالان مازندران از جایگاه اول به جایگاه های دوم و سوم تنزل پیدا کرد.
وی ضمن استقبال از انتصاب سرپرست جدید هیات کشتی مازندران گفت : سابقه خوب فعالیت وی و قدرت جذب و اسپانسرسازی نویدبخش روزهای خوب برای کشتی گیران استان است.
رئیس هیات کشتی جویبار خاطرنشان کرد : اقتدار کشتی مازندران علاوه بر جذب سرمایه و حمایت مالی از کشتی گیران به نیروهای فنی نیاز دارد که با تهیه برنامه و تدوین چشم انداز قابل اجرایی شدن است.
وی معتقد است که باقی ماندن بیشتر کشتی گیران در این عرصه از علاقمندی آنها به ورزش ناشی می شود و گفت: به همین دلیل بسیاری از قهرمانان گذشته و فعلی با کمبود امکانات و زیر ساخت های ورزشی کنار می آیند و فعالیت های خود را ادامه می دهند.
قادری ضمن گلایه از عملی نشدن وعده مسوولان در اجرا و ساخت خانه کشتی شهرستان جویبار در گذشته، افزود : به دلیل تاخیر در ساخت طرح شاهد هستیم که اعتبار ۱۰ میلیارد تومانی آن به سمت طرح های دیگر سوق داده شد و این شهرستان قهرمان پرور در زمینه کشتی محروم از سالن تخصصی است.
تدوین چشم انداز قهرمان پروری کشتی مازندران
دبیر هیات کشتی مازندران از این رشته ورزشی به عنوان ورزش سنگینی نام برد و گفت: بیشتر افرادی که در این ورزش فعالیت می کنند از طبقه و قشر متوسط و پایین درآمدی هستند که خانواده ها برای تامین هزینه های ورزش فرزندانشان با چنگ و دندان تلاش می کنند.
غلامرضا نوری زاد افزود : تلاش و همت خانواده کشتی گیران و خودِ کشتی گیران به همراه زحمات مربیان باعث شده تا این رشته ورزشی در مازندران همچنان با اقتدار باقی بماند در غیر این صورت بعید نبود که سرنوشت کشتی در این استان همچون استان های گلستان و تهران که چراغ کشتی قهرمان پروی در آنها خاموش شده است دچار شود.
وی ادامه داد : در ۲ دهه اخیر کشتی مازندران همواره با مشکلات مالی پرشماری مواجه بود به طوری که حتی برای اعزام تیم و کشتی گیران به مسابقات لنگ بودجه و تامین مالی بود.
دبیر هیات کشتی مازندران اضافه کرد : کم شدن مدال آوری کشتی گیران مازندران در رده های سنی نونهال و نوجوانان به نوعی اخطار و به صدا درآمدن زنگ خطری است که باید جدی گرفته شود تا کشتی قهرمانی در این استان از بین نرود.
وی گفت : ترکیب ۸۰ درصدی اعضای تیم ملی بزرگسالان کشور از کشتی گیران مازندرانی ها بیانگر موفق بودن فعالیت ها و برنامه های گذشته است که چنین جایگاهی را امروز در این ورزش در سطح کشور شاهد هستیم و برای باقی ماندن در این جایگاه نیاز است تا توجه بیشتری در زمینه تدوین چشم انداز لحاظ شود.
نوری زاد، تعداد کشتی گیران سازمان یافته مازندران را ۱۲ هزار نفر اعلام کرد و افزود : از نظر تعداد کشتی گیر این استان پس از استان تهران قرار دارد.
وی وضعیت کشتی مازندران از نظر زیرساختی را نامطلوب توصیف کرد و گفت : نبود سالن‌های تخصصی در شهرستان‌ها از جمله ضعف زیرساختی موجود است که برای رفع آن به حمایت های ویژه ای نیاز است.
دبیر هیات کشتی مازندران تاکید کرد : برای حفظ قهرمان پروری این رشته ورزشی در مازندران می بایست ورزشکاران مورد حمایت قرار بگیرند و تجهیزات و وسایل ورزشی مورد نیاز نیز برای آنها فراهم شود.
مربیان کشتی تلاشگران بی‌ادعا
حسین نقیبی از مربیان مطرح شهرستان جویبار نیز از بی‌مهری نسبت به مربیان حرفه ای کشتی گلایه کرد و گفت : طی ۲۳ سال فعالیت مربیگری در این رشته ورزشی همواره شاهد بودم که مربیان واقعی و افرادی که زمینه ساز پرورش قهرمانان بودند در حاشیه قرار داشتند و به آنها بی توجهی شده است.
وی ادامه داد : تا زمانی که ورزشکار هنوز به مرحله قهرمانی و مدال آوری نرسیده است مربی تمام تلاش و وقت خود را برای پرورش آن صرف می کند اما در این میان دریغ از اندکی حمایت برای کمک به مربیان در انجام کارهای بزرگی که در پیش دارند.
نقیبی گفت : زمانیکه کشتی گیر در میادین ورزشی به عناوین قهرمانی می رسد آن زمان دیگر نام و یادی از مربیان نمی شود و حتی تلاش های آنها با کنار زدنشان از این عرصه نادیده گرفته می شود و در آن زمان دیگران حاصل تلاش چندین ساله آنها را برداشت می کنند.
وی ادامه ادامه داد : از سال ۲۰۰۶ شاگردانم ملی پوش شدند و تمام این افتخارات را بدون کوچکترین حمایت بدست آوردیم و حتی در بیشتر اوقات هزینه های کشتی گیران توسط دست اندرکاران هیات کشتی شهرستان و از درآمدهای شخصی آنها تامین می شود.
این مربی کشتی از نبود زیرساخت از جمله سالن های تخصصی این رشته ورزشی در مازندران گلایه کرد و گفت : قائمشهر، ساری، بهشهر و جویبار مهد و کانون قهرمان پروری کشتی هستند اما دریغ از یک سالن تخصصی است که در صورت وجود چنین زیرساختی مطمنا می توانیم شاهد شکوفایی بیشتر ورزشکاران باشیم.
خصوصی سازی سالن‌های ورزشی ضربه بر پیکر کشتی
علی شکری پور مربی کُشتی مازندران در تشریح ضعف زیرساختی کشتی استان گفت : تمام سالن های کشتی مازندران به اندازه یک مجموعه ورزشی در کرمان یا سیرجان نمی شود و بدین اندازه از نظر فضا با کمبود مواجه هستیم.
وی افزود : علاوه بر کمبود فضای ورزشی تصمیم و اجرای واگذاری سالن های ورزشی به بخش خصوصی ضربه شدیدتری به رشته های ورزشی از جمله کشتی وارد کرده است.
شکری پور ادامه داد : بخش خصوصی نیز برای کسب درآمد بیشتر و جبران تامین هزینه اجاره بهای سالن چاره‌ای به افزایش هزینه سالن ندارد که این موضوع باعث فشار مضاعف تری به ورزشکاران می شود.
وی گفت: هم اکنون ورزشکاران مستعدی داریم که قادر به تامین هزینه سالن نیستند و به سختی فعالیت های ورزشی خود را ادامه می دهند.
شکری پور وضعیت کشتی قهرمانی مازندران را اسفناک توصیف کرد و گفت: در سال های گذشته اکثر مدال های طلا مسابقات ورزشی بر گردن کشتی گیران مازندرانی قرار می گرفت اما اکنون شاهدیم که تعداد این مدال آوری کم شده است که به نوعی آب رفتن کشتی قهرمانی در این استان قلمداد می شود.
وی بروز چنین وضعیت برای کشتی قهرمانی مازندران را ناشی از اجرای برخی سیاست های غلط از سوی مسوولان وقت دانست و افزود: وقتی خانه کشتی در شهرستانی ساخته می شود ولی درب آن به روی ورزشکاران بسته است و یا سالن های ورزشی فاقد امکانات هستند فضا و محیط مناسب برای تمرینات ورزشکاران وجود ندارد که آنها بتوانند حرفه ای فعالیت خود را ادامه دهند.
به گفته شکری پور وقتی کشتی گیر نونهال قادر به تامین هزینه لباس برای تمرینات نیست به طور حتم نمی تواند هزینه ۵۰۰ هزار تومانی سالن برای فعالیت پرداخت کند.
وی بروز نبودن اطلاعات مربیان کشتی به فنون و شیوه های جدید را از دیگر ضعف های کشتی در مازندران برشمرد و ادامه داد: در این سال‌ها کلاس آموزشی برای مربیان و حتی داوران برگزار نشده است و این باعث شده تا کادرسازی خوبی دراین حوزه ها نداشته باشیم.
این مربی کشتی تاکید کرد : ورزش بدون حمایت و اعتبار نمی تواند فعالیت خود را ادامه بدهد و اگر دولت در تخصیص اعتبار به این بخش محدودیت دارد می تواند از ظرفیت و سرمایه گذاری بخش خصوصی دراین زمینه استفاده کنیم.
وی تشکیل کارگروه آسیب شناسی ورزش مازندران را خواستار شد و گفت: با تشکیل کارگروه تخصصی می توان چالش های موجود را شناسایی و راهکارهای مورد نیاز پیاده کرد.
لزوم کیفی‌سازی کشتی مازندران
بهنام طیبی کُشتی گیر اسبق تیم ملی و پیشکسوت ارزنده این رشته ورزشی مازندران به مقوله کیفی سازی کشتی گیران استان اشاره و خاطرنشان کرد : خوشبختانه این استان از نظر تعداد و کمیت کشتی گیر در وضعیت خوب و مطلوبی قرار داد و باید برنامه ریزی های آتی به سمت و سویی برود که از نظر کیفی نیز این رشته ورزشی را بیشتر ارتقا بدهیم.
وی گفت: با توجه به علاقمندی زیاد مردم مازندران به این ورزش با برنامه ریزی های اساسی و پرورش فنی کشتی گیران این استان می تواند به تنهایی قهرمان تمامی میادین باشد.
طیبی وابستگی به سیاسیون را آسیب بزرگ به ورزش ذکر کرد و افزود: طی سال های گذشته افراد به عنوان نامزدهای انتخاباتی شوراهای اسلامی و مجلس شورای اسلامی سعی کردند که وارد عرصه ورزش شوند و از ظرفیت نیروی انسانی موجود به نفع خود و برای کسب آرا استفاده کنند.
وی ادامه داد: در حالی‌که ورزش به دور از این مسائل سیاسی می تواند به کارهای و فعالیت حرفه ای خود ادامه بدهد.
این پیشکسوت کشتی از رفتارهای سیاسی گذشته و انتصاب های غیر حرفه ای در هیات کشتی استان به عنوان موضوعی نام برد که بر کشتی حرفه ای مازندران تاثیر گذاشته است.
وی تاکید کرد: این موضوع باعث شده تا افرادی که در این جایگاه ها قرار گرفتند برنامه و یا اقداماتی در جهت کیفی سازی و پرورش کشتی گیران انجام ندهند و این ورزش را چند سال عقب انداختند.
به گفته طیبی براساس قانون اساسی دولت موظف است اماکن ورزشی برای استفاده عموم فراهم کند تا افراد بتوانند از آموزش و فعالیت ورزشی رایگان برخوردار شوند اما با واگذاری اماکن به بخش خصوصی به نوعی این حق و حقوق قانونی از ورزشکاران گرفته شده است.
وی گفت: واگذاری سالن های ورزشی به بخش خصوصی و رقابت برای کسب درآمد بیشتر باعث شده تا هزینه های بیشتر از ورزشکاران گرفته شود و این موضوع باعث بی انگیزگی ورزشکاران برای فعالیت ورزشی شده است.
طیبی از مسوولان خواست ورزش پرطرفدار کشتی را این قانون معاف کنند تا کشتی گیران بدون دغدغه فعالیت ورزشی خود را ادامه دهند.
به گزارش ایرنا، از سال های گذشته تاکنون همواره مازندرانی‌ها بیشترین سهم از تیم ملی کشتی آزاد را در اختیار داشته اند. در المپیک ۲۰۱۲ لندن به دلیل حضور رضا یزدانی، مسعود اسماعیل‌پور و کمیل قاسمی در تیم ملی کشتی آزاد به عنوان المپیکی‌ترین جهان استان یاد شده بود. در آن مسابقات یک طلا توسط کمیل قاسمی کسب شد.
در مسابقات کشتی آزاد قهرمانی جهان ۲۰۲۲ بلگراد، مازندرانی‌ها از ۱۰ وزن ممکن هشت کشتی‌گیر در رقابت‌های قهرمانی کشتی آزاد جهان داشتند که ۶ نفرشان توانستند مدال کسب کنند.
این قهرمانان با کمترین امکانات بر قله های افتخار تکیه زدند، اما باید به این یقین رسید که توجه به امکانات ورزشی جزو زیرساخت های الزامی برای مدال آوری و اهتزاز پرچم میهن در رویدادهای جهانی و المپیک است.
فقر زیرساختی و امکانات در رشته ورزشی کشتی در این استان قهرمان پرور، زیبنده ورزش کشور نیست. رفع این مشکل و تکمیل این طرح عزم ملی مسوولان با تخصیص اعتبارات لازم را می طلبد.
نظر شما