به گزارش خبرنگار ایرنا، قرآن این سرچشمه ایمان و فروغ پاک توحیدی که در ادیان الهی دارای مقام و منزلت بسیار ویژه و وزینی است ، حاوی بایدها و نبایدهای زندگی بشریت است و بر این اساس، هتک حرمت این مصحف شریف را می توان ظلمی بزرگ به بشریت برشمرد.
غروب پنجشنبه هفته گذشته، مسجد جامع شهر آبدانان از توابع استان ایلام توسط عده ای افراد ناشناس و اغتشاشگر به آتش کشیده شد و تعدادی از قرآن های این مسجد طعمه حریق شد.
این در حالی است که در منطق ایرانیان آزاداندیش، قرآن هدیه خدا به رسول رستگاری و تحفه طاهر پیامبر عظیم الشان اسلام (ص) به بندگان است و به همین خاطر این کتاب کریم و باکرامت دارای شان ، شرافت ، قُرب و قداست بالایی است و بر اساس آموزه های الهی، قرآن مجید کتاب خدا و اولیا و انبیای عظام است که بعنوان امانتی گرانسنگ در دست ما انسان ها قرار گرفته و ما نیز متعهد و ملتزم هستیم که این بار امانت را به مقصد نهایی برسانیم.
این اعجاز عبرت انگیز در اعتقادات نیاکان ما به قدری عزیز و شریف است که آنان سلامت دنیا و سعادت آخرت خود و فرزندانشان را مرهون اعجاز آن می دانند.
در تعالیم اجداد و اعقاب ما مسلمانان زندگی بدون قرآن فاقد معنا و مفهوم و عاری از بقاء و برکت است و لذا به امید خوشبختی در لحظه تولد آیه قرآن در گوشمان تکرار و هنگام تدفین نیز در خانه خاکمان تلقین می گردد.
قرآن طبیب جان است و چراغ شام حِرمان و سرود سبز عاشقی
گذشتگان و بزرگان هرگاه آیه قرآنی را در بیابان و خیابان مشاهده می کردند بعنوان یک عبادت و بندگی او را برداشته و می بوسیدند و در مکانی محفوظ و منزه قرار می دادند و یا با تکریم و تعظیم خاصی آن پاره ورق را در خاک خدا مدفون می کردند.
بزرگان ما مسافران و عزیزانشان را از زیر قرآن عبور داده و آنها را به این عطیه ی الهی می سپردند، آنان معتقد بودند قرآن کریم یک خوان روحانی و مائده ای رحمانی است که باید جان و روح خود را بدان منزه و معطر کنند و لذا عروس و دامادها را میهمان کلام وحی نموده و ابنیه و اماکن و اسب های آهنین خویش را هم بوسیله این آیات اعجازآور مزین و معطر و برای مصونیت از باد بلا و چشم بد و جبر و جفا آیات قرآن را وصله وسایل و کابین کاروان های مهم می کردند.
آری؛ قرآن کتاب کار ، کوشش ، زاد و زندگی و تامین کننده مسیر دنیا و آخرت انسان و دانشگاه بی همتای خدای سبحان است.
قرآن سند سعادت ، حافظ هدایت ، حجت یزدان ، ساز دل ، عطر گل و شمع منزل جان است، این شعله شاد وادی دل دردمندان به قدری قدیس و قابل تکریم است که حتی همه طاغیان و تجاوزکاران تاریخ و ظالمان زمان هیچگاه به آن تعدی نکرده و با هر عقیده و آرمانی حرمت قرآن را نگهداشته و هرگز حریم دل انگیز آنرا ولو برای حفظ ظاهر نیالوده اند.
دائره المعارفی جاوید و جهانی که تاکنون برای صیانت از آن جان های شیرین و بندگان بزرگی فدا شده اند، چه شده است که در ام القرای جهان اسلام و در کشور علی (ع) و فاطمه (س) و امام حسن (ع) و امام حسین (ع) بدان بی حرمتی شده و آیات آسمانیش به شعله های آتش سپرده می شود.
چگونه و چه کسانی به خود اجازه داده اند که مرتکب چنین اقدام پلیدی بشوند؟ علت این ظلم بزرگ در استان ایثارگران ، شهر شهیدان ، مهد مجاهدان و دیار دانشمندان ما چیست؟ مرتکبان این عمل شنیع و این شرارت شیطانی چه پاسخی به وجدان خفته خود و افکار عمومی و آیندگان دارند.
رجاء واثق داریم مردم، مسوولان، متولیان فرهنگی، متخصصان علوم اجتماعی و دستگاه قضایی همزمان با شناسایی و برخورد با مجرمان در پی تحلیل و توضیح و تفهیم بسترها و باعثان این وضعیت ویرانگر نیز باشند تا دیگر بار شاهد این حوادث ناگوار نباشیم.
نظر شما