به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از وبگاه سای‌تِک‌دِیلی، سحابی رتیل که به‌عنوان دورادوس ۳۰ نیز شناخته می‌شود، یک ناحیه ستاره‌زایی بزرگ از گاز هیدروژن یونیزه است که در فاصله تقریباً ۱۶۱ هزار سال نوری از زمین در ابر ماژلانی بزرگ قرار دارد و می‌توان ابرهای متلاطم گاز و غبار آن را در حال چرخش بین ستاره‌های درخشان و تازه تشکیل‌شده ناحیه مشاهده کرد.
سحابی رتیل مکانی آشنا برای تلسکوپ فضایی هابل و درخشان‌ترین ناحیه ستاره‌زایی در میان کهکشان‌های نزدیک به کهکشان راه شیری و خانه داغ‌ترین و پرجرم‌ترین ستاره‌هایی است که تا کنون شناخته شده‌اند؛ این چیزی است که این سحابی را به یک آزمایشگاه طبیعی کامل تبدیل می‌کند که می‌توان در آن فرضیه‌های مطرح شده درباره تشکیل و تکامل ستاره‌ها را آزمایش کرد. در سال‌های اخیر، تصاویر زیادی از این سحابی توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته و برای عموم مردم منتشر شده است. تلسکوپ فضایی جیمز وب نیز به‌تازگی در این منطقه کاوش کرده و هزاران ستاره جوان را که قبلاً هرگز دیده نشده بودند، آشکار کرده است.
نظر شما