ایمان صدیق در حاشیه دومین روز از جشنواره چهل و یکم فیلم فجر در گفت و گو با خبرنگار سینمایی ایرنا اظهار داشت: بخشی شبیه زندگی خودم است و بعدها شاید بشود در نقدها راجع به آن صحبت کرد. بلدم و تواناییاش را دارم از تجربههای شخصیام درام بسازم.
وی افزود: به کاراکتر که فکر میکنم انگار خودم در گذشته هستم. شاید به گونهای و از زوایهای دیگر زندان را دیده باشم و این فضای سرد را تجربه کردهام. پیشتر جاهایی این شکلی رفتم و در روزهای اجرا در کوهها و روستاها بودم.
صدیق گفت: احتمالا این فضای سرد را پیشتر میان پدر و مادر و چیزی شبیه آن تجربه کردهام، اما برای من نزدیک بود. در محلههای پایین زندگی کردهام و قتل را از نزدیک و دعوا و چاقوکشی را در این محلهها خیلی دیدهام.
بازیگر آه سرد اظهار داشت: برای خودم جالب بود چه کسی این نقش را بازی میکند و پیشنهادم برای خواهرم ایفای این نقش توسط خواهرزادهام بود که متولد سال ۷۷ است و حتی دربارهاش فکر کردیم. تعدادی فیلم و ویدیو به دفتر رسید و صالح غربی جوان دستیار کارگردان و خانم صدیق تصمیم گرفتند من را هم در چند اتود مختلف ببینند و در نهایت خانم صدیق راضی شدند که سن چند سال بالا و پایین شود، خوب است.
شبهای به شدت سردی پشت سر گذاشتیم
وی درباره حدود ۲۵ جلسه بازی و تجربه چند شب سرمای شدید گفت: این که سرمایه محدود بود به من مربوط نیست. مساله گروه بود که همه عوامل حقیقتا یک لحظه زحمتشان را دریغ نکردند و انگار همه با هم دوست بودیم.
صدیق افزود: سرمای به شدت وحشتناک و گوشیها خاموش بود و در شبهایی که من و علی باقری لخت شدیم هوا ۲۳ درجه زیر صفر بود. خیلی سخت بود. با لباس و پتو و چند کیسه آب گرم و با بخاری بعد پلان این شبها را در ارتفاعات فیروزکوه دماوند گذراندیم.
وی همچنین با اشاره به تجربه دوران کودکی خود برای ایفای نقش مقابل دوربین نگاتیو غلامرضا آزادی در سال های ۸۱ و ۸۲ گفت: در دوران کارشناسی بیشتر تئاتر کار کردم و در یکی دو سال اخیر چند کار کوتاه داشتم و این نخستین سینمایی است که نقشی داستان محور دارم و به عنوان یک پروژه بزرگ تجربه جدی داشتم.
بازیگر آه سرد افزود: پیشتر مقابل دوربین مهران مدیری، مجید توکلی و پیمان قاسمخانی به صورت خیلی کوتاه ایفای نقش داشتم، اما هیچ کدام اینقدر تجربه بزرگی نبود و هر چیز آن جدید بود.
صدیق ادامه داد: در این برهه زمانی مهمترین کاری است که داشتم. منتها سالهای قبل با نوشتن نمایشنامه در دانشگاه فعال بودم و در کارهای اجرا در دانشگاه بازی میکردم و البته این وظیفه دانشگاهی ام بود.
وی گفت: چون خانم صدیق در دانشگاه پایاننامههای کارشناسی و کارشناسی ارشد و اجراهایم را می دیدند، شاید این تئاترها باعث شد به من اعتماد کنند.
صدیق افزود: اگر علی باقری نبود این اتفاق برای من نمیافتاد. هر چقدر خانم صدیق پشت دوربین، امین تیرانی به عنوان مدیر فیلمبرداری و احمد بهرامی به عنوان سرمایهگذار به من اعتماد کردند، اما هر روز که سر لوکیشن میرفتم باقری به من خیلی کمک کرد.
وی درباره رضایت از ایفای نقش خود در فیلم هم خاطرنشان کرد: از آنجایی که کار صدا و تدوین هم میکنم در دفتر تنها ۱۵ دقیقه از فیلم را دیده بودم و امروز اولین بار دیدم و خیلی استرس گرفتم و بسیار نگرانم. اما واکنش مخاطبان در سالن خیلی خوب بود.
نظر شما