عبدالله موذن‌زاده در گفت‌وگو با ایرنا در خصوص روند فعالیت‌های فدراسیون چوگان، اظهار داشت: این ورزش یک رشته کاملا ایرانی است و با وجود اینکه کشورهایی مثل جمهوری آذربایجان به دنبال هویت‌سازی برای خودشان هستند، اما هرگز پیروز نخواهند شد.
وی افزود: در تمام سال نمی‌توان این رشته را با قدرت دنبال کرد زیرا چوگان یک بازی چمنی است و تقریبا از پاییز به بعد نمی‌توانیم به قوت کار را ادامه دهیم ولی سعی می‌کنیم به طور کامل تعطیل نباشیم و بازی‌ها را روی ماسه ادامه می‌دهیم. از طرفی هم چوگان‌بازها معمولا در فصل سرما نعل اسب‌ها را در می‌آورند تا کمی به حیوانات استراحت دهند.
موذن‌زاده ادامه داد: در حال حاضر، حدود ۱۵ هیئت استانی تشکیل دادیم که ۷ استان فعال هستند. اگر بخواهیم خودمان را با وضع مطلوب مقایسه کنیم و ویژگی‌های این رشته که ایرانی است را نیز در نظر بگیریم، در سطح خوبی قرار نداریم و باید خیلی بیشتر از این‌ها پیشرفت کنیم و به فکر همگانی کردن این ورزش باشیم. البته حرف زدن در مورد این موضوعات ساده است اما سرمایه زیادی نیاز دارد که ما نمی‌توانیم از پس آن بر بیاییم. کمترین بودجه را در وزارت ورزش داریم اما هزینه‌های میلیاردی یک اسب به تنهایی نشان می‌دهد که چقدر کار برای ما سخت است. میزان وسعت و هزینه یک زمین چوگان به اندازه چند استادیوم فوتبال است و تنها نگهداری از آن در سال به چند میلیارد تومان می‌رسد.
دبیر فدراسیون چوگان درمورد مشکلات مالی فدراسیون، عنوان کرد: تا به حال بخش خصوصی برنامه‌های ما را پیش برده است. وقتی می‌خواهند میزان بودجه یک فدراسیون را مشخص کنند، به افتخارات و تعداد مخاطبان آن نگاه می‌کنند ولی چوگان به تنهایی یک فرهنگ و نماد است که از نسل‌های گذشته به ما رسیده و باید به آن بها دهیم تا حفظ شود. جامعه نباید به چشم حسابگر ما را نگاه کند.
موذن‌زاده در مورد تلاش‌های فدراسیون، بیان کرد: دانشنامه چوگان را چاپ کردیم تا اطلاعات نسبت به این رشته را بالا ببریم. در بخش همگانی سعی کردیم در پارک‌های تهران اسب‌های چوبی را قرار دهیم که ابزار شروع آموزش چوگان است اما واقعا بدون منابع مالی نمی‌توانیم کاری انجام دهیم و تا به حال چیزی که در توانمان بوده را انجام داده‌ایم.
نظر شما