مریم سماک‌جلالی مدرس سوزن دوزی‌های ایرانی با بیش از ۳۵ سال سابقه تدریس در مقاطع غیردانشگاهی و آموزش عالی در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا اظهار داشت: در ایران بیش از ۱۵۰ نوع سوزن‌دوزی داریم که با زیر مجموعه آن به بیش از ۱۵۰۰ نوع می‌رسد.
وی با بیان این‌که تنوع سوزن‌دوزی در ایران بی نظیر و کم‌نظیر در جهان است، در این باره که چرا در اقتصاد صنایع دستی موفق نیستیم، گفت: در ایران، هنرمند صنایع دستی از صفر تا صد کار از تهیه وسایل گرفته تا تولید و فروش را خودش باید انجام دهد. بازاریابی علم است و هنرمند باید پشتوانه دولتی برای صادرات کارها داشته باشد. اگر صادراتی هم در زمان حاضر داشته باشند به صورت چمدانی است و حمایت آنچنانی تاکنون از هنر سوزن‌دوزی نشده است.
سعی کردیم تمام سوزن‌دوزی‌های ایران را به هر گونه‌ای در دکوراسیون منزل، لباس، کیف، پرده و دیگر کارهای زیبا کاربردی کنیمسماک‌جلالی همچنین در این باره که چرا صنایع دستی و هنرهای سنتی در زندگی ما کاربردی ندارد، خاطرنشان کرد: سعی کردیم تمام سوزن‌دوزی‌های ایران را به هر گونه‌ای در دکوراسیون منزل، لباس، کیف، پرده و دیگر کارهای زیبا کاربردی کنیم.
وی درباره سهم صنایع دستی ایران در بازار جهانی گفت: یکی از اقدام‌هایی که برای برخورداری از سهم بالا در بازارهای جهانی کمک می‌کند به نمایش گذاشتن آثار در جاهای خاص است؛ نمایشگاه‌هایی که در طول سال در کشورهای مختلف برگزار می شود. هنرمندان باید حمایت شده و کارهای خود را در این نمایشگاه‌ها در معرض فروش آن هم بسته به نیاز کشورها قرار دهند.
سماک‌جلالی گفت: کشورهای عربی به آثار هنری زرق و بردار علاقمندند و اروپایی‌ها کارهای ظریف مانند ابریشم‌دوزی و شبکه دوزی را می‌پسندند. باید نیاز منطقه و کشور ارزیابی و بر این اساس آثار به نمایش گذاشته شود.
وی در این باره که چرا نسل جدید به حفظ هنرهای سنتی توجهی نمی کند؟ گفت: جوانان خیلی راغب و خلاق هستند اما در خانواده‌ها وقتی می بینند از مادرشان حمایتی نمی‌شود دلسرد می‌شوند. به همین دلیل گاها اصلا به دنبال این هنرها نمی‌روند.
دایره‌المعارف سوزن‌دوزی نداریم
این هنرمند صنایع دستی در زمینه سوزن‌دوزی، ناآگاهی از تنوع دوختی را از علل حمایت نکردن از هنرهای سنتی عنوان کرد و گفت: دولتمردان باید به نمایشگاه‌ها بیایند و توانمندی بانوان را ببیند.
وی در خصوص تحقیق و پژوهش در صنایع دستی هم اظهار داشت: در این زمینه خیلی کار نشده و متاسفانه دایره‌المعارف سوزن‌دوزی نداریم در حالی که افغانستان از چنین مزیتی برخوردار است. کارهای تحقیقاتی که انجام می‌شود بایگانی شده و در دانشگاه‌ها خاک می‌خورد و هزینه کاربردی کردن این آثار برای خود هنرمندان بسیار هزینه‌بر است.
سماک‌جلالی با بیان این‌که در زمینه سوزن‌دوزی ایرانی منابع خاصی نداریم، گفت: اگر به سوزن‌دوزی ایرانی بها داده شود از نفت هم ارزآوری بیشتری دارد. خیلی از بانوان دچار بیماری‌های روحی روانی هستند و روانشناسان بر این باورند که اینها باید هنردرمانی شوند.
نظر شما