به گزارش ایرنا از روابط عمومی موزه سینمای ایران، موزه سینمای ایران در ادامه انتشار سلسله برنامه‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز علیرضا زرین دست بخش‌هایی از گفت‌وگوی این هنرمند را منتشر کرده است که در زیر می‌خوانیم.
این فیلمبردار پیشکسوت با بیان اینکه ۵۵ سال است که در حوزه فیلمبرداری فعالیت دارم و هنوز این حرفه را عاشقانه دوست دارم و با آن زندگی می کنم، گفت: در موزه سینما یادگاری هایی از افرادی وجود دارد که ارزش بسیار زیادی دارند زیرا آنها کسانی بودند که پایه ها و بنیاد آمدن ما و حیات سینما را حفظ کردند.
وی با توجه به دوربین های قدیمی که در موزه سینما وجود دارد، خاطرنشان کرد: قطعا با یکی از این دوربین ها که در این گنجینه تاریخی وجود دارد فیلم «گزارش » ساخته زنده یاد عباس کیارستمی را فیلمبرداری کردم.
زرین دست افزود: دوربین های عکاسی و فیلمبرداری با اینکه جان ندارند اما به ما جان می دهند و ما مدیون آنها هستیم. من یک دوربین فولکس خیلی قدیمی دارم که مربوط به ۱۷ سالگی من است که با شوق و ذوق فراوانی آن را تهیه کرده بودم. قطعا باید در یک جای مناسبی به عنوان بخشی از تاریخ سینما از آن نگهداری شود و جایی بهتر از موزه سینما برای آن مناسب نیست.
وی با دیدن عکسی از محسن بدیع درتالار موزه سینما، گفت: ایشان فرد بسیار تاثیرگذاری در بخش لابراتوار سینما بود که بیشتر تجهیزات مکانیکی مربوط به لابراتوارها را خودش راه اندازی کرد و این کار بسیار با ارزشی است که در آن زمان اتفاق افتاد.
مدیر فیلمبردار پیشکسوت سینما با دیدن بخش بین الملل این مجموعه فرهنگی- تاریخی، بیان داشت: دو جایزه بین المللی دارم که یکی از آنها کاپ نقره است که از زیمباوه برای فیلم «خانه خلوت» گرفتم و دیگری دیپلم افتخار است که از جشنواره داکا برای فیلم «سوپراستار» دریافت کردم.
زرین دست با دیدن گنجینه زنده یاد «عباس کیارستمی» نیز خاطرنشان کرد: در دوره‌ای ممنوع الکاری ۶ ماه داشتم یادم می آید کیارستمی به من زنگ زد و گفت یک فیلمبردار خلاق میخواهم و من سه نفر را به او معرفی کردم اما انتخابشان نکرد و از خود من خواست تا همکاری کنم. به او گفتم مدتی است ممنوع الکار هستم و او در صحبت با آقای بهشتی از مدیران وقت آن زمان مشکل ممنوع الکاری من را حل کرد و درواقع رفاقت بزرگی در حق من کرد که در نهایت برای فیلمبرداری «کلوزآپ» با او همکاری کردم که خوشبختانه اتفاق های خوبی برای فیلم افتاد و امروز در بسیاری از کلاس های آموزشی این فیلم نمایش داده می شود.
وی با بیان اینکه لطف زنده یاد کیارستمی را هیچ وقت فراموش نمی کنم، گفت: در همان ۶ ماهی که بیکار در خانه نشسته بودم حتی یک نفر هم به من زنگ نزد تا بپرسد روزگار من چگونه می گذرد و این موضوع بسیار من را آزرده کرده بود و تنهای کسی که به سراغم آمد کیارستمی بزرگ و بامعرفت بود.
زرین دست افزود: آشنایی من با کیارستمی به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان زمانی که تیتراژ فیلم رشید را می ساخت برمی گردد . برای همکاری با او به دیدنش در پاسگاه پلیس ژاندارمری جاجرود رفتم زیرا او دو هفته در آنجا کشیک بود و نمی توانست بیرون بیاید که در نهایت باهم همکاری کردیم.
نظر شما