به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون ایرنا، این بازیگر با یادآوری این نکته که در نوجوانی به آمپول پنی سیلین حساسیت داشته، توضیح داد: در سن ۱۶ سالگی به خاطر خوردن بامیه بدنم تاول زده بود و تب و لرز داشتم. حدود یک ماه بود که حالم خوب نمی شد. وقتی پزشک آمپول را به من تزریق کرد، یک حالت لرزشی به من دست داد. احساس کردم که دارم پرواز می کنم. به اطرافیان می گفتم من را بگیرید. دارم می روم. من بالا آمدم و اوج گرفتم. یک حس سبکی به من دست داد. با چشم می دیدم که دارم از تختی که روی آن خوابیده‌ام دور می شوم.
رسول نجفیان ادامه داد: حس عجیب و غریبی بود. احساس کردم تمام دردهایم رفت و یک آرامش سراغ من آمد. روح من از سقف عبور کرد. در آن لحظه سرشار از لذت بودم و از داروخانه بیرون آمدم. نردبان سیاهی که در پشت بام حمام محله بود را دیدم. آن حمام خط قرمز محله و یک بحث ناموسی بود و کسی حق نداشت به پشت بامش برود. بعدها که تعریف کردم آن بالا یک نردبان سیاه وجود دارد، اوستا حمومی با حالت دعوا به سراغم آمد و گفت تو حق نداشتی آن بالا بروی. هر چقدر برایش توضیح دادم که آنجا نرفته‌ام قبول نمی‌کرد.
این بازیگر با توضیح مشاهداتش گفت: در آن وضعیت تابستان پربرگ درخت‌های بیرون داروخانه را دیدم. حتی توت‌ها و کرم های ابریشم را هم دیدم. پس از آن سنگین شدم و سبکی از من گرفته شد. انگار ده پهلوان آمدند و ده تا گونی روی دوش من گذاشتند. چشم هایم را باز کردم و دیدم پزشکم روبروی من ایستاده است. دکتر گفت تو یک لحظه رفتی و من فکر کردم که فوت شده‌ای.
به گزارش ایرنا، زندگی پس از زندگی برنامه‌ای متفاوت درباره مرگ و عالم ماوراء، روایت افرادی است که در تجربه مرگ تقریبی، از کالبد جسم خارج شدند و عالم برزخ را درک کردند و بازگشتند. در این برنامه با سفر به نقاط مختلف ایران و جهان، مخاطبان برنامه، مهمان روایت‌های شگفت‌انگیز تجربه گران مرگ تقریبی از عالم غیب می‌شوند.
عباس موزون مجری و تهیه‌کننده برنامه «زندگی پس از زندگی» سال گذشته در گفت‌وگویی تحلیلی با ایرنا، به بسیاری از نقدهای و ابهامات مطرح شده پاسخ گفت. حضور تجربه‌گران غیرمسلمان، توصیف ائمه از زبان تجربه‌گرها و دیدن بهشت و جهنم برزخی و ویژگی‌های مرگ موقت از مهم‌ترین مباحث مطرح شده در این گفتگو بود.
نظر شما