علی توفیق روز جمعه در گفتوگو با خبرنگار ایرنا و در واکنش به اینکه حضور مربی ترکیهای در راس کادر فنی تیم ملی را چگونه ارزیابی میکند، اظهار داشت: این روزها شاهد انتخاب و معرفی سرمربی تیم ملی بودیم، دمیر همکار من محسوب میشود اما واقعیت این است که شناختی نسبت به او نداشتم و بعد از آنکه نامش به عنوان سرمربی تیم ملی مطرح شد در خصوص او و نحوه فعالیتش مطالعاتی کردم و باید بگویم از نظر فنی الان خیلی زود است که بخواهیم در مورد این شخص صحبت کنیم چرا که باید بیاید، کار کند و بعد از روندی که در پیش میگیرد، منصفانه او را قضاوت کرد. اطلاعاتی که الان دارم این است که او از مربیان لیگ ترکیه محسوب شده و مربی تیم ملی این کشور در پنجره جامجهانی بوده اما نتوانست با تیم ملی کشورش راهی این مسابقات شود.
وی ادامه داد: بسکتبال ترکیه روزگاری در سطح جهان مطرح بود و حتی آنها در سال ۲۰۱۰ میزبان جامجهانی شدند و با کسب عنوان نایب قهرمانی به کار خود پایان دادند اما بعد از آن روند نزولی در پیش گرفتند و میبینیم که در این دوره از جامجهانی ایران یکی از تیمهای شرکت کننده است اما ترکیه حضور ندارد و این یک فرصت ایدهآل برای هاکان دمیر است که افتخار نشستن روی نیمکت تیم ملی بسکتبال ایران را در جامجهانی داشته باشد. البته این عدم حضور ابعاد مختلفی دارد و باید دید آیا تصمیمهای کادر فنی و روندی که در پیش گرفتند در عدم صعود به جامجهانی دخیل بوده و یا سیاستهای فدراسیون بسکتبال ترکیه عامل اصلی این نتایج است.
این کارشناس بسکتبال کشورمان یادآور شد: در مورد حضور او در تیم ملی بسکتبال ایران اعتقاد دارم یک اجحاف بزرگ به مربیان ایرانی شد. شرعا و عرفا این انتخاب درست نبود چرا که مربیان ایرانی با همه سختیها و مشکلاتی که دارند چرخه بسکتبال را زنده نگه داشته و آن را به حرکت در میآورند اما در بزنگاهی که باید نتیجه گرفت و کسب افتخار کرد، مربیان ایرانی را محروم کرده و این فرصت را در اختیار یک مربی خارجی قرار میدهیم که این کار درست نیست.
توفیق تاکید کرد: اعتقاد راسخ دارم اگر مسایل فنی ملاک بود، مربیان بسیاری در ایران بودند که شایسته حضور در تیم ملی بوده و لیاقت داشتند که به جامجهانی بروند. آنها با همه سختیها و محدودیتهایی که از نظر سختافزاری و نرمافزاری داریم شبانهروز کار میکنند تا بسکتبال در مسیر خود حرکت کند و در شرایطی که صعودمان قطعی شده و همه نگاهها به تیم ملی ایران است نباید این افتخار و فرصت به یک مربی خارجی داده میشد که هیچ تلاشی برای این موفقیت نکرده و به نظرم دچار اشتباه بزرگی شدیم. حرف من این است که ما افتخاری داشتیم که با دست خودمان به یک مربی خارجی دادیم تا او برای خود رزومه جمع کند و این جای تامل دارد.
وی اضافه کرد: اگر بخواهیم نام ببریم مربیانی هستند که همین الان هم لیاقت نشستن روی نیمکت تیم ملی را دارند، مصطفی هاشمی، مهران حاتمی، مهران شاهینطبع، محمدمهدی ایزدپناه، فرزاد کوهیان و چند گزینه دیگر را داشتیم اما سیاست فدراسیون استفاده از دمیر بود و باید دید او با تیم ملی چه خواهد کرد. البته در مورد ارمغانی هم باید به یک نکته مهم توجه کرد و آن این است که باید دید در قرارداد او چه نوشته شده و ما اطلاعی از مفاد آن نداریم اما بدون شک او در این مدت برای بسکتبال ما زحمت کشید و در این راه انتقادهای رسانهها، فشارهای بیرونی و مشکلات دیگر را تحمل کرد و حق او بود که تیم را به جامجهانی ببرد.
این کارشناس بسکتبال ایران در واکنش به این سئوال که اگر یک مربی مطرح هدایت تیم ملی را در اختیار گرفته بود آیا بازهم همین واکنش را نشان میداد، گفت: بله. حضور در جامجهانی یک افتخار است و ما خودمان با دست خودمان مربیان ایرانی را از این فرصت بزرگ محروم کردیم. هیچ مربی در فاصله کوتاه نمیتواند شاهکار کند که ما از هاکان دمیر انتظار آن را داشته باشیم. حتی اگر سیاست فدراسیون مبنی بر تغییر کادر فنی بود بازهم باید یک مربی ایرانی دیگر این افتخار را به دست میآورد و نباید چنین سیاستی را در پیش میگرفتیم.
توفیق ادامه داد: مساله دیگری که برای من سئوال شده این است که ما فردی مانند بچیروویچ را در تیم ملی داشتیم. اگر قرار بود حتما گزینه خارجی تیم را در دست بگیرد به نظرم او گزینه بهتری بود چرا که حداقل بسکتبال و تیم ایران را به خوبی میشناخت و در پنجره جامجهانی هم در کنار ارمغانی بود. اینها نظر من به عنوان فردی است که از بیرون به مسایل نگاه میکند اما شاید فدراسیون مسایلی را پیش روی خود داشت که ما از آن بیاطلاع بوده و بر اساس همان هم تصمیمگیری کرده است.
وی تصریح کرد: فراموش نکنیم گزینه جدید برای اینکه شناخت خوبی نسبت به بسکتبال ایران پیدا کند نیازمند یک پروسه زمانی است تا شناخت لازم را به دست بیاورد و این با توجه به زمان باقی مانده تا آغاز جامجهانی و بازیهای آسیایی از اهمیت بیشتری برخوردار خواهد بود. باید دید این مربی در چه پروسه زمانی میتواند به شناخت لازم دست پیدا کند و باید دید آیا در این راه زمان زیادی را از دست خواهیم داد یا خیر. به هر حال ارمغانی حدود یک سال با تیم کار کرده بود و از کلیت کار شناخت داشت اما دمیر باید از اول شروع کنند و شاید مجبور شویم به چند ماه پیش بازگردیم که همه اینها تبعات خاص خود را دارد.
این کارشناس بسکتبال ایران تاکید کرد: باید دید هدف ما از حضور در جامجهانی چیست. اگر فقط حضور مد نظر فدراسیون بوده، میتوانیم از این شرایط برای پوستاندازی تیم ملی بهره ببریم و اگر قرار است به عنوان بهترین تیم آسیا جواز حضور در المپیک را به دست بیاوریم شرایط متفاوت است و باید با تمام توان و قوا به میدان برویم، هر کدام از اینها پیش نیازهایی خود را دارد که باید براساس سیاستهای فدراسیون برنامهریزی شود.
توفیق در مورد لیگ برتر هم گفت: در این فصل شاهد یک لیگ فرسایشی بودیم. در این لیگ وقفهای هم داشتیم اما از آن سو به دلیل کاهش تیمها و تجمع بازیکنان داخلی به نظرم شرایط بهتری وجود داشت و شاهد یک تناسب خوب در تیمهای حاضر در این مسابقات بودیم. در این میان چند تیم، بازیکنان تیم ملی را در اختیار گرفتند و از همان ابتدا فاصلهای را با تیمهای دیگر ایجاد کردند که شهرداری گرگان، ذوبآهن اصفهان، کاله مازندران از آن جمله به حساب میآیند. در ابتدای لیگ به دلیل فشار مسابقات، عدم نداشتن فرصت برای ریکاوری و تمرینات بین تمرینها، شرایط سخت بود اما امیدواریم همه این مشکلات با موفقیت بسکتبال همراه باشد.
نظر شما