به گزارش خبرنگار ایرنا، این ورزشکار جانباز پیرانشهری با وجود قطع ۲ پا، در رشته‌های ورزشی از جمله قایقرانی، پرس سینه، اسب سواری و شنا فعالیت دارد و در بسیاری از این رشته‌ها مقام نخست کشوری را کسب کرده است.
این ورزشکار جانباز مدتی قبل توانست همراه با یک گروه کوهنوردی کوه دماوند را نیز فتح و صعود به بام ایران را به کارنامه موفقیت‌های خود بیفزاید.
وی که متولد سال ۱۳۶۶ در پیرانشهر است از سن ۶ سالگی پاهای خود را از دست داده اما با حضور موفق در میادین ورزشی، توانسته است به یکی از ورزشکاران و چهره‌های موفق این شهرستان تبدیل شود.
خبرگزاری ایرنا در حاشیه یادوآره شهدای عملیات حاج عمران در مرز تمرچین پیرانشهر گفت وگویی با این جانباز ورزشکار به شرح زیر انجام داده است.
ایرنا: در چه سالی و چگونه پاهای‌تان را از دست دادید؟
فیضی: در سال ۱۳۷۲ و هنگامی که تنها ۶ بهار زندگیم سپری شده بود و در حاشیه شهر (پیرانشهر) با هم سن و سالان خودم مشغول بازی بودیم، یک قبضه مین برجا مانده از دوران جنگ تحمیلی منفجر شد و بر اثر شدت جراحت هر ۲ پایم را از دست دادم.
ایرنا: در چه رشته های ورزشی فعالیت می‌کنید؟
فیضی: پس از اینکه پاهایم را از دست دادم بر روی دستانم تکیه کردم و علاوه بر اینکه توان راه رفتن هم داشتم در رشته‌های مختلف ورزشی از جمله در پرس سینه (وزن ۵۰ کیلوگرم)، قایقرانی (پارادراگون)، اسب سواری و شنا فعالیت دارم و در بسیاری از این رشته‌ها دارای رکورد کشوری بوده و در مسابقات قهرمانی کشور مدال طلا کسب کرده‌ام.
از مدتی قبل نیز به کوهنوردی علاقمند شدم و برای نخستین بار کوه قندیل را فتح کردم و با همکاری و همراهی گروهی از کوهنوردان (سالم) قدم در راه فتح دماوند نهادم اما در سال نخست نتوانستم این قله مرتفع را فتح کنم اما در دومین صعود توانستم به نوک قله برسم.
شاید در سطح دنیا کسی نتواسته است با وجود محروم بودن از نعمت پا، قله‌های مرتفعی مانند دماوند را فتح کرده باشد.
ایرنا: می‌گویند «معلولیت محدودیت نیست» این شعار را باور دارید؟
فیضی: بله این شعار نیست، یک واقعیت است و من و فعالیت‌های روزمره زندگی من این مساله را تایید می‌کند، هر چند از نعمت پا محروم هستم اما دستانم را قوی و توانمد کردم و از آنها به جای پا استفاده می‌کنم.
در این زمینه هم اراده شخص هم مهم است و اگر انسان تصمیمی بگیرده و اراده قوی هم داشته باشد می‌تواند تمام محدودیت‌ها و کمبودها را جبران و به موفقیت‌های مهمی دست پیدا کند.
ایرنا: از وضعیت زندگی راضی هستید؟
فیضی: بله خدا را شکر در این شرایط توانستم علاوه بر ورزش در زندگی شخصی هم موفق باشم و پس از ازدواج خداوند ۲ فرزند به من داده است و آنان شیرینی و نعمت الهی در زندگی‌ام هستند.
ایرنا: به عنوان یک ورزشکار برنامه آینده‌تان چیست؟
فیضی : برنامه ریزی کردم در تا زمانی که در توان دارم در رشته‌های مختلف ورزشی فعالیت کنم و با استفاده از ورزش و شرکت در مسابقات ملی و بین‌المللی برای کشورم افتخار آفرین باشم.
ایرنا: در حوزه هنری هم فعالیت می‌کنید؟
فیضی: بله به عنوان بازیگر در فیلم سینمایی «دایان» که در شهرستان آمل فیلمبرداری شد حضور دارم.
در این فیلم بنده نقش یکی از آوارگان جنگ را بازی کرده و در چند مستند کوتاه ورزشی هم حضور داشته‌ام.
ایرنا : هزینه‌های زندگی شما چگونه تامین می‌شود؟
فیضی: بنده جانباز ۷۰ درصد و تحت پوشش بنیاد شهید و امور ایثارگران هستم و از طرف این بنیاد هزینه‌های زندگی من تامین می‌شود و خوشبختانه در این زمینه مشکلی ندارم.
به گزارش ایرنا، قصه انسان‌های نستوه و با اراده ای مانند «یونس فیضی» که طلسم محدودیت‌ها را شکسته و به سوی موفقیت‌های گام برداشته‌اند، باید نوشته و گفته شود تا الگویی برای نسل امروز و نسل‌های آینده باشد.
آری؛ این ورزشکار با وجود جانبازی و از دست دادن هر ۲ پای خود، قدم در راه قهرمانانی گذشته است که انجام آن به آسانی از عهده انسان‌های سالم بر نمی‌آید.
دَماوَند کوهی در شمال ایران و استان مازندران است که بلندترین کوه ایران و غرب آسیا، بلندترین آتشفشان آسیا و خاورمیانه است و سومین آتشفشان مرتفع در نیمکره شرقی (پس از کوه کلیمانجارو و کوه البروس) است و به نقل از درگاه ملّی آمار ایران، بلندی کوه دماوند از سطح آب‌های آزاد ۵٬۶۱۰ متر است.
شهرستان پیرانشهر در جنوب آذربایجان غربی واقع شده است.
نظر شما