به گزارش عصر یکشنبه ایرنا، فوتبال جذاب ترین رشته ورزشی است که میلیاردها هوادار در اقصی نقاط جهان را به خود معطوف کرده و رویدادهای این رشته همچون جام جهانی، لیگ قهرمانان اروپا و همچنین جامملتهای اروپا پراستقبالترین رویدادهای ورزشی جهان محسوب میشوند.
فوتبال در کشورهای مختلف به فراخور ظرفیتها و زیرساختهایی که دارد به فعالیت و حیات خود ادامه میدهد اما چیزی از هیجان و زیباییهای آن کم نمیشود، شاید بتوان گفت فوتبال در برخی از نقاط این کره خاکی با واژه زندگی و حیات در هم آمیخته و بخش جدانشدنی از زندگی مردم است تا جایی که حتی فوتبال واجبتر از نان شب میشود.
در ایران هم فوتبال با همه مشکلات و معضلاتی که دارد مورد توجه مردم است و در شهرآورد معروف پایتخت میتوان اوج حساسیت و هیجان را نظارهگر بود. با همه این شرایط فوتبال ایران نواقصی دارد که باید آن را قبول کرد و به جای تاکید بر داشتههایی که شاید چندان هم واقعی نباشد به دنبال رفع نواقص و ایجاد زیرساختهایی مناسبی بود که میتواند آینده این ورزش را تضمین کند.
صحبتهای متولی ورزش ایران در روزهای گذشته و اتفاقاتی که پیرامون باشگاه بزرگ استقلال رخ داد برگ دیگری از اتفاقات تلخ فوتبال ایران است. بارها در این خصوص صحبتهای بسیار شده ولی دریغ از توجه و برخورد لازم. با این حال یک بار دیگر در این گزارش به این موارد اشاره شده است.
گلایه وزیر ورزش از هزینه ۵۷۰ میلیارد تومانی یک باشگاه خاص
در شرایطی که این روزها صحبت از سقف قرارداد و تاکید بر رعایت آن است صحبتهای وزیر ورزش و جوانان نشان داد نه تنها تقابل منصفانهای در لیگ برتر فوتبال ایران وجود ندارد بلکه داستان دارا و ندار از کتاب قصهها بیرون آمده و در مستطیل سبز دیوانهوار جولان میدهد.
اینکه تیمی ۵۷۰ میلیارد تومان هزینه کرده اتفاق عجیبی نیست چراکه بارها در خصوص این گونه موارد بحث و تبادل نظر شده اما همچنان برخی حاضر به پذیرش آن نبودند و نیستند. با صحبتهای متولی ورزش ایران دیگر نمیتوان این واقعیتها را کتمان کرد. البته پیدا کردن نام این تیم چندان سخت نیست اما جا دارد در این برهه زمانی و با توجه به تاکید بر رعایت سقف رقم قراردادها، نظارت و برخورد جدی با خاطیان و افرادی داشته باشند که به هر دلیل میخواهند این قانون را دور بزنند.
اولین انتظار جامعه فوتبال و اهالی ورزش این است که نام این تیم باشگاهی متمول به صورت رسمی اعلام شود تا گمانهزنیها به حداقل برسد، از سویی دیگر جا دارد با شفافسازی و برخورد قاطع جلوی این هزینههای سرسامآور هم گرفته شود تا شاید به رعایت قانون در فوتبال تا حدودی مطمئن شد؛ چراکه بارها شاهد دور زدن قوانین در این رشته بوده و اعتقاد داریم با هر قانون، افرادی هستند که خود را با این شرایط تطبیق داده و راه جدیدی پیدا میکنند.
واقعیتی که لوپز دید اما مسئولان نه
ماجرای رد پیشنهاد سرمربیگ استقلال توسط مربی اسپانیایی هم یک بار دیگر واقعیتهای تلخ فوتبال ایران را نمایان کرد. استقلال یکی از تیمهای بزرگ، ریشهدار، قدیمی و پرهوادار ایران و آسیا است اما همین تیم بزرگ زیرساخت درستی ندارد تا جایی که مربی باتجربهای مانند لوپز در بازدید خود از امکانات و مجموعه باشگاه به این نتیجه رسید که استقلال زیرساخت ندارد و به پیشنهاد این تیم پاسخ منفی داد.
نکته جالب اینجاست که لوپز در ۲۴ ساعت به واقعیتهایی پیبرد که مدیران فوتبالی و ورزشی ما سالهاست یا آن را قبول ندارند و یا با بهانههای مختلف سعی در کتمانش دارند. اینجا صحبت فقط از استقلال نیست همین شرایط برای پرسپولیس به عنوان دیگر تیم ریشهدار و قدیمی ایران هم صدق میکند. سرخپوشان تهرانی نیز زیرساخت مناسبی ندارند و باید پرسید آیا این دو تیم قدیمی ایران که سالهاست در سطح اول فوتبال ایران و آسیا حضور دارند چرا نباید زیرساختهای لازم را در اختیار داشته باشند و باید پرسید آیا با این شرایط منطقی است که صحبت از مجوز حرفهای داشته باشیم؟
در فوتبالی که سالهاست در حسرت VAR باقی مانده و با مشکلات بسیاری دست به گربیان است آیا میتوان انتظار فوتبالی حرفهای داشت؟ فوتبال زیباست اما نباید نواقص و مشکلات را در ورای این زیباییها پنهان کرد.
نظر شما