تقی‌زاده: نقش ایران در حکمرانی جهانی ورزش مطلوب ما نیست

تهران- ایرنا- مدیرکل دفتر امور بین‌الملل وزارت ورزش و جوانان ضمن تشریح محورهای سفر وزیر ورزش به باکو برای حضور در اجلاس یونسکو، تاکید کرد در حال حاضر نقش ایران در حکمرانی جهانی در ورزش مطلوب ما نیست و به دنبال استیفای حق واقعی خود هستیم.

محمدحسن تقی‌زاده مدیرکل دفتر امور بین‌الملل وزارت ورزش و جوانان در گفت‌وگوی اختصاصی با ایرنا، به تشریح محورهای سفر سیدحمید سجادی وزیر ورزش و جوانان به باکو برای حضور در اجلاس وزرای کشورهای عضو یونسکو پرداخت و اظهار داشت: هفتمین کنفراس بین‌المللی وزرا و مقامات ارشد تربیت بدنی ورزش کشورهای عضو یونسکو موسوم به مینپس ۷(MINEPS VII) از ۵ تا ۷ تیرماه به میزبانی باکو برگزار می‌شود. هدف این اجلاس تبادلات علمی و فنی در حوزه ورزش است. مباحث مختلفی در زمینه اجرایی، آموزشی، تامین مالی، توسعه کشورها و ارتباطات میان ورزشکاران و مقامات دولتی، طرح سلامت برای زندگی و حمایت از یکپارچگی ورزش و سلامت در این اجلاس مطرح می‌شود و در نهایت جمع‌بندی و تصویب بیانیه پایانی کنفرانس انجام خواهد گرفت.

مدیرکل دفتر امور بین‌الملل وزارت ورزش و جوانان در پاسخ به این سوال که حضور در این اجلاس چه پیامدی برای ورزش ایران به دنبال خواهد داشت، گفت: این رویداد، یک گردهمایی با حضور اکثریت ورزای ورزش و جوانان کشورهاست و می‌تواند محملی برای آشنایی وزرا با یکدیگر و تاکید بر مواضع کشورها بر روی اصولی که دارند، باشند.

وی افزود: یک سخنرانی نیز برای ایران در این اجلاس ترتیب داده شده که طی آن دیدگاه‌های جمهوری اسلامی ایران در حوزه ورزش ارائه خواهد شد.

تقی‌زاده با اشاره به نقش حکمرانی در ورزش و برگزاری نشست افراد شاخص ورزشی به همت وزارت ورزش و جوانان و دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران تحت عنوان «ایران و جریان حکمرانی جهانی در ورزش» عنوان کرد: در این نشست تاکید کردیم مدیریت و حکمرانی در ورزش دو واژه متفاوت هستند. مدیریت به معنی به‌کاربستن کارآمد منابع تحت یک نظام ارزشی پذیرفته شده است، اما حکمرانی فرایند تعیین راهبرد و نظارت است و در این بین حکمرانی بر مدیریت مقدم است چون تا حکمرانی وجود نداشته باشد، مدیریت به‌وجود نمی‌آید.

مدیرکل دفتر امور بین‌الملل وزارت ورزش و جوانان افزود: اصولا روابط بین‌الملل در دنیا براساس روابط دولت‌ها شکل می‌گیرد ولی امروزه یکسری سازمان‌های بین‌المللی هم پای کارآمده‌ و مشغول ایفای نقش هستند. اما این‌که این سازمان‌ها مشروعیت خود را از کجا می‌گیرند، به دولت‌ها برمی‌گردد. از سوی دیگر در دنیای امروز، ورزش به یک منبع جذاب درآمدی تبدیل شده است و به همین دلیل بخش خصوصی هم به آن ورود کرده است. متعاقب این اتفاق نقش دولت‌ها در مدیریت کم‌رنگ می‌شود ولی هم‌چنان دولت‌ها نقش پررنگی در حکمرانی دارند.

تقی‌زاده گفت: موضوعی که در حوزه ورزش به‌خصوص در سطح بین‌الملل وجود دارد، تبعیت بی‌چون و چرا از یک سازمان بین‌المللی خاص است که اگر چنین اتفاقی بیفتد، نقض حاکمیت کشورهاست؛ به‌ویژه کشورهایی که مثل ایران به صورت دموکراتیک اداره می‌شوند. اگر ما بخواهیم از یک سازمان بین‌المللی خاص که تحت مدیریت بخش خصوصی است تبعیت کنیم، نقض حاکمیت و به تبع آن نقض حقوق بشر است. مسئله دیگری که در این اجلاس مطرح شد تقسیم‌بندی حکمرانی به دو بخش خوب و بد بود. حکمرانی خوب زمانی اتفاق می‌افتد که استراتژی‌ها و راهبردها به‌خوبی تعیین شده باشند. در راستای رسیدن به حکمرانی خوب، چند فاکتور وجود دارد که اگر ایران بخواهد در حکمرانی جهانی در ورزش نقش داشته باشد، باید این فاکتورها را در نظر بگیرد. کما این‌که در حال انجام آن‌ها هستیم. چون درحال حاضر نقش ایران در حکمرانی جهانی در ورزش مطلوب ما نیست و به دنبال استیفای حق واقعی خود هستیم.

مدیرکل دفتر امور بین‌الملل وزارت ورزش و جوانان با اشاره به استقلال سازمان‌های ورزش داخل کشور عنوان کرد: اگر می‌خواهیم در حکمرانی جهانی در ورزش نقش پررنگی داشته باشیم باید براساس اساسنامه کمیته بین‌المللی المپیک، منشور المپیک و فدراسیون‌های جهانی، استقلال سازمان‌های ورزشی داخل کشور حفظ شود، ولی این استقلال به معنای نفی حاکمیت کشورها و نفی ارزش‌های فرهنگی و قوانین کشورها نیست. در حقیقت در عین ملاحظه همه موارد، فدراسیون‌ها مستقل هستند. کما این‌که در اسنامه فدراسیون‌های جهانی تمامی فدراسیون‌ها و اساسنامه IOC، ملاک عمل بر قوانین کشورها وضع شده است.

وی افزود: مسئله بعدی بحث شفافیت است و اگر ما بخواهیم در حکمرانی جهانی ورزش، نقش‌آفرین باشیم باید در سازمان‌های ورزشی‌مان شفاف عمل کنیم. یکی از مسائل اخیر که بیشتر در فوتبال مطرح شده، فرپلی مالی است که در راستای شفافیت دنبال می‌شود. هرچقدر سازمان‌های ورزشی شفاف‌تر عمل کنند، حکمرانی جهانی قوی‌تر خواهد بود. عامل بعدی انضباط است. منظور از انضباط، پایبندی به قوانین، مسئولیت‌پذیری و پاسخ‌گویی است. چون نبود انضباط در سازمان، انسجام آن سازمان در حوزه ورزش را پایین می‌آورد و از آن‌جا که ورزش یک پدیده ملی است و مردم به ورزش به دید ملی نگاه می‌کنند، انسجام ملی را به‌دنبال خواهد داشت. اگر انضباط وجود نداشته باشد، می‌تواند باعث از هم گسیختگی انسجام ملی شود. با این حساب اگر می‌خواهیم در ورزش، به‌ویژه در حوزه بین‌الملل به حکمرانی خوبی برسیم، باید همواره نظارت قانونی وجود داشته باشد.

اخبار مرتبط

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha